GERRIT VAN VEREN OP HET IJS
De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt.
"Gerrit van Veren is al op het ijs!"
Gerrit van Veren, zo vroeg op het ijs?
Jongenlief, mag daar je moeder van weten?
Stel je verstandige raad niet op prijs?
Kun je haar woorden zó spoedig vergeten?
Gerrit van Veren, je bent eigenwijs!
't IJsvermaak schijnt je te lijken, maar toch -
Waag niet te veel, of je zakt er door henen;
(Gerrit, je bent voor je leeftijd wat log)
't Zou, dunkt me, kil zijn, mijn vriend, voor je benen!
Eigenlijk, baasje, verdiende je 't nog.
Gerrit van Veren in 't zwart en in 't grijs,
Zie je wel, hoe er de sneeuw om ons dwarrelt?
Ga nu, of moeder zegt (wordt zij het wijs
Dat ge zó lang op de baan hebt gescharreld):
"Gerrit van Veren, niet weer op het ijs!"
De Banier(1880)
Schrijver: Frederik HemkesInzender: Han Messie, 1 juni 2011
Geplaatst in de categorie: dieren