NIET BEZORGD
Boven mijn hoofd aan zijden draad
Slingert het zwaard al heen en weder,
’t Moét vallen – vallen, vroeg of laat!
Het trilt, het velt mij neder!
Doch om mijn hoofd ook ruist een stem,
Te midden van al mijn vrezen,
Die mij gebiedt met zachte klem,
Tóch niet bezorgd te wezen.
Laatste der eerste
Schrijver: P.A. de GénestetInzender: Redactie, 29 juni 2013
Geplaatst in de categorie: emoties