Aan de Maan
Toon ons uw luister, o zilveren maan!
Rijs uit het meer.
Lach de zwervende scheepling aan.
Straal op 's wandelaars donkre baan,
In uw lieflijkheid neer.
Waar zonder hoop de verlatene smacht,
Schemere uw gloor.
Waar, na troosteloze afscheidsklacht,
Blij herenen de minnenden wacht,
Breke uw glinstering door.
Schoon is de dag, als zijn purperen gloed
Vorstelijk stijgt; -
Als hij zingend de ontwaakten groet!
Maar uw komst is de peinzende zoet,
Gij, die flonkert - en zwijgt!
Inzender: M.F., 14 september 2002
Geplaatst in de categorie: natuur