De dag gaat open ...
De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks één geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit,
en ik bij donkre wand diep peinzend poos.
Ik heb 't gevonden, het mensengeluk,
al moest 'k worden vier en dertig jaar
eer ik het vond; en ging veel trachten stuk
in spannend worstlen en ijdel gebaar.
Maar zo zeker als daarbuiten de zon de
wereld befloerst, heb ik 't geluk gevonden.
verzamelde lyriek tot 1905
Schrijver: Herman GorterInzender: Redactie, 12 oktober 2022
Geplaatst in de categorie: liefde
De eerste regel - De dag gaat open als een gouden roos - is jaloersmakend mooi en had ik graag zelf geschreven...