809 resultaten.
De rechte weg
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.255 Je stelt je op een weg in als een liniaal,
maar rijdend door het landschap van Noord-Frankrijk
geven de kaarten alle van bedrog blijk:
wij ronden bocht na bocht - maar verticaal,
waardoor wat ons omringt te kantelen lijkt
als wij de hoeken omslaan naar beneden.
De heuvels openbaren zich allengs als treden.
Een trap die om en om naar aarde en…
Sporensneeuw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 51 ik herken de sporen in het akkerland
de ijskoude winter die er heeft gezaaid
ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid
nu heeft ze alleen hem als onderpand
in haar kamers huist men al dagenlang
waar geveegd werd op het vergane tapijt
dat mossen, en menig paddenstoelen slijt
en dichte mist had als enige behang
mistroostig oogt mijn bewonderde…
De laatste pont
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.356 Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat.
Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen.
De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat.
Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat.
De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe,
Deze omgeving is in wachttijd opgelost.
Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig.
Vroeger ging die precies om middernacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 zachte regen beroert
de delicate schoonheid
van huiverende kersenbloesems
op ranke twijgen wiegen witte vogels
wij lopen uit de langgerekte dag
jij fluistert dat we
voor geluk zijn geboren
de bergen hullen zich in wolken…
Stilte
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 466 Over afstand gedragen
geen geluid, geen grenspalen
langs wegen met snelle schreden
het beter horen achtergebleven
een gewillig oor
laat zich graag aanhoren
hoewel het vaak anders betaamd
niet zozeer de harde woorden
daar ‘t hoorbare te wensen laat
stilte gelijk kleurloze bloesem
is aandacht dat vroeg ontwaakt
eenmaal een rijpe kers…
Osibisa
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 61 Op Google maps zocht ik het Nyosmeer
De stikvallei in centraal Kameroen
Ik liet het staan, ging toen iets anders doen
Weer terug op maps stond er geen letter meer
Wel stond het continent leeg
op de kaart
Een grote olifant die mij aanstaart
Met huidplooien - er stonden
namen in
Sudan Egypte Tsjaad Nigeria
Zuid-Afrika Malí Congo-Kinshasa…
Gaia's taiga
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 60 Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's
taiga in galactica
dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë
in de wereldzeeën
wortelden zich als outcast vast
in miljardenvoudige neuronen
in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen
in ongenaakbare toppen der…
Nederland verdroogt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 73 Onheilsprofeten laten u weten
dat ons landje verdroogt
Het grondwaterpeil zakt
Aardappeltjes verpieteren
De bodem is craquelé
Boeren trekken sneeuwschoenen aan
Gebroken poten bij het vee
Rijn en Maas worden wadi’s
Schepen met roestige ribben
Liggen hulpeloos in de gracht
Getuigen van vergangen tijden
Waarin handel welvaart bracht
Zoute…
Oostendetanka
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 56 Lucht en zee en strand
verdwijnen in grijstinten.
De man en de hond,
zwarte stippen in front,
zorgen voor de vaste grond.…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 88 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Mijmering in trein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 49 Ik zat in de trein
En las de gedichten van ieder
Sloot m'n ogen en
vroeg mezelf af waarom
ik ze las en hoezo
overdacht wat dit wel was
Keek uit het raam toen
en zag de bomen als de gedichten,
de sloten ertussen,
gedichten als weilanden
als donkere wolken
dan weer electriciteitspalen
Als een gezellige bossage,
een kale industriewijk…
Sereen domein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 Bomen als gebouwen.
Geen beweging van wind.
'Wij staan hier op vertrouwen,
vertaald in groei - al jaren.'
Geen vogel laat zich horen.
Vertrokken naar akkerland.
Geniet van zijn conditie
vòòr de kou straks toeslaat.
Roerloos ontvangen de bomen
signalen uit een oorlog...
Zenuwachtig gefluister.
Ineens knapt er een tak...
Toeristen op…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 76 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
Kom
gedicht
3.0 met 22 stemmen 8.965 Stenen hebben een hart van brand.
De tweede regel is verdampt
in wind zo hard dat ik in elke hand
een steen moet dragen
staand op de kraterrand.
De eerste regel ging verloren
in mist boven de weg, rook-
slinger door het land.
Vuurslag, geweld van vallen.
Ontelbaar maal toeval, gestapeld
wegwijzer naar meer, verder, altijd
dezelfde afval…
IJzel en brem
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.478 In de hoekjes van de ogen huilt het
Zienderogen werd de winter een keel
Het is de keel van de winter die krast
De brem op de akkerrand lijkt bevroren
De brem op de akkerrand leek geelzwart
Winter hurkte als een kraai op het dak
Zwart en geel en kraste uitzinnig
Toen ijzel op de straatweg tokkelde
IJzel tokkelde op de straatwegen toen
De…
Kap
gedicht
4.0 met 66 stemmen 9.035 Ze braken het bos
af: boom voor boom
gingen ze tegen de grond,
de dennen.
Zo klein als ik was
keek ik plotseling
doodgewoon over hen heen.
In het nieuwe licht rezen
wijken op, wegen kwamen
en gingen overal naar toe.
Die sloeg ik dan ook in.
De bomen achterna.
-------------------------------
uit: 'Weg, wegen', 1985.…
Venetië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Een waas van licht splitst op de koepels,
het baadt filigrijn in het water van de lagune,
de smalle spitsen van de gondels bewegen vederlicht.
Aanleggen en verlaten,
de stad drijft op licht vertrokken van smalle kaden,
de trage opmars van meerpalen,
stille eskaders die geduldig op de vloed uitrijden.
Tijdig overschrijven ze natte regels ingehouden…
Eire
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 Ruige steile zwarte rotsen
golven spattend huizenhoog
op de rafelrand van Eire
eiland ooit vier eeuwen terug
onder Cromwells Brits bewind
tussen wilde westenwind
kleuren van de regenboog…