89 resultaten.
Aan Lesbia
poëzie
2.0 met 12 stemmen 814 Laten wij lieven en leven, Lesbia mijn,
En het gepraat van de ernstige grijsaards, zo klein
Als een greintje geloven, Lesbia mijn;
De zonnen vrij rijzen en neigen ter kimme.
Voor ons, o mijn lief, na 't laatst licht verglimmen
Is 't eeuwige nacht in vereenzaamd rusten.
Dus honderd kusjes, waar wij al duizend keer kusten,
Weer duizend en dan maar…
Het woord
poëzie
3.0 met 6 stemmen 630 In den beginne was het woord,
Springbron tezaam met wichelroede,
En nu nog duurt dat wonder voort
Van klankgeworden zielsvermoeden.
Laatst liep ik langs een lentewei;
Een vogel floot, het ooilam blaatte,
Zijn liefdesboodschap zong de bij,
Wijl 't water in zich zelven praatte.
Luid riep met zuivre mensenstem
Een kind, dat als de leeuwrik…
Een najaarsblad
poëzie
3.0 met 5 stemmen 668 Ik zing tot prijs en eer...
In roodgoud najaarsweer
Werd zó mijn geest bevrijd
Van een krankzinnigheid:
Ik raapte een donkre steen,
En dacht, ook ik ga heen
En lig zo zwaar en zwart
Der aarde aan 't ijskoud hart.
Toen daalde een purper blad,
Dat Hij beschreven had,
Mij ritslend in de hand
En stak mijn hart in brand.
Ik…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 512 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Uren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 484 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.
Een glimlach is genoeg, een diep verzuchten,
En ijlings snelt gij, uit de slaap gewekt,
Elk met een korfje aan, vol geurge vruchten,
Door vochtig mos of een bruin blad bedekt…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 676 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.
Hoe heeft hij mij gelokt, belogen,
Hoe achter wolken week zijn grens…
Danslied
poëzie
3.0 met 1 stemmen 837 Zei niet Uw stem: de vogel danst,
Het lover danst, de weide danst,
De Zon die op het water glanst,
De wind, de wolk, de wereld danst?
Gij reikte mij uw linkerhand,
Daarin gleed warm mijn rechterhand,
En velen volgden, tot een band
Van dansers slingerde over 't land.
De laatste tranen…
DE ELEMENTEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.264 Machtig voorspellende
Ons vergezellende
Oer-oude goden,
Al het vergankelijke
Weet ik ’t afhankelijke
Van Uw geboden.
Zomer en zonneschijn
Gloed van de jonge wijn
Windvlaag door ’t koren,
Bron die de rots ontspringt,
Wordt niet wat in hen dringt
Uit U geboren?
Zal aan ons geestlijk licht
Als in een schoon gedicht,
Liefde zich huwen…
Odysseus tot Penelope
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.217 Ach, weef en zing,
Tot ik dat uiterst oord vergete,
Waar stil de witte nevel hing
Op 't stroomloos nat der bleke Lethe;
Dat ik de weg niet weder wete
Naar 't kilst van mijn herinnering,
Ach, weef en zing.
Ja, zing en weef,
Opdat Uw sluier 't heir der schimmen
Bont met zijn beeldenspel omzweef;
Bedek het bloed, waar zij naar grimmen,
Verberg…
VOOR HET VENSTER
poëzie
2.0 met 6 stemmen 760 Als knaap placht ik in 't schemeruur
Aanvang der zomernachten,
Voor 't raam te zitten in getuur
En onbeschrijflijk wachten.
Een voetstap klonk; dat ogenblik
Dook mijn bezinning onder,
Diep in een vloed van zoete schrik
Om 't zich vervullend wonder.
Bij elk omhoog gevlogen woord,
Lachend op straat gesproken,
Vond ik een hartewens verhoord…
Franciscus
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.108 Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
Alles wat schittert afgedaan
Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
Want schamel wilde hij tot U gaan.
Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuivre zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óok zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt…
LENTE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.009 Zon op dunne lenteblaren,
Dans van schaduw voor de voeten,
Wind door opgehuifde haren,
Kushand, lach en vluchtig groeten…
Moet de druk van lange dagen,
Moet de gaaf der ogenblikken,
Dan zo zwaar zijn om te dragen,
Dat die last de knie doet knikken?
Vlindrend vouwen zich de kelken
Om de nieuw ontkiemde vruchten,
Weinig weegt hun wit verwelken…
Kinderen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.441 In het betoverd bos
Slapen de kindren,
Zacht valt de vrucht op ’t mos,
Om niet te hindren;
Ver over stad en land
Zwijgen hun stemmen,
Ach, en geen kleine hand,
Die wij omklemmen;
Had ik een reine mond,
Waren mijn vlekken
Bloed uit een edele wond,
IK zou ze wekken.…
FLUITSPEL
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.106 Toen heb ik uit holle rieten,
Speelman, die ten dans komt noden,
Troostend melodie doen vlieten,
Want ik weet de gang der goden;
Hoe zij eerst de onbewuste,
Sluimerend als gesloten kelken,
In de kuise boezem rusten,
Dan ontluiken en verwelken;
Wee, dat tranen wekt en zuchten,
Wie toch kan het heil begrijpen,
Dat beloofd wordt door het…
Daar rijden de soldaten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.174 Daar rijden de soldaten
Betrest, verguld, gespoord,
Langs lindegroene straten
Als door een erepoort;
Zij dragen, licht-kapellen
Op lijfrok en schabrak,
De vlokken niet te tellen,
Waar zich de zon in brak.
Goudsbloemen zijn hun knopen,
Een stengel, wiegt hun zwaard,…
Liefde
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.647 Vaak heb ik in de slaap geplukt
Een witte, een rode roos,
Knikkende kinderlijk verrukt
Naar 't schoon dat ik mij koos.
Riep zon mij wakker door het raam,
Dan dacht ik: o, de roos;
Op 't dek hield ik de handen saam,
Maar leeg en liefdeloos.
En buitentredend, dromensmoe,
Vond ik het volk getooid,
Werpend elkander bloemen toe,
Doch ik…
Belofte
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.365 Mijn kind, nu het nog wintert,
’t IJs aan uw voet versplintert,
Stijgt zichtbaar in de lucht
Het wolkje van uw zucht;
Maar als het zomer is,
En ’t hart u vromer is,
Draagt, zonder vorm of smet,
Uw adem het gebed.…
Mei als schildknaap
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.797 Mei, wilt gij mijn schildknaap zijn,
Op het strijdros naast mij jagen,
En mijn wapenkleuren dragen,
Blauw op wit satijn?
Weet, dat ik geen vijand schuw:
Doch de drom der duivelsmachten,
Die aan bocht en kruisweg wachten,
Wijkt alleen voor U.
Lichtkind, dat met zwaarte spot,
Wilt ge als mijn schildknaap naast mij rijden,
Vreugdwaarts, tot…
Liedje
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.857 Elk vogeltje betovert mij
Tot danser op zijn lied,
Het machtig woud belovert mij,
Terwijl ik wortel schiet.
Op iedere windvlaag zweef ik mee,
Een pluizig zaadje, een veer,
Ik reis met wolken over zee
En ruis in regen neer,
Vermeng met golven mijn geluk,
Weet niet waarheen ik vaar;
En steeds als ik een roos mij pluk
Geurt mijne ziel uit…
Op een gestorven hovenier
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.244 Gul gaf hij wat het park ontbrak;
Begoot met zorg het dorstig groen,
En tastte in loof- en bloemfatsoen,
Naar fel insect of dorre tak.
Hij wiedde 't onkruid, bond de loot,
Bond zacht een roos in voller licht,
Van onder blaadren ruig en dicht,
Hief hij de bleke perzik bloot.
Jaloerse minnaar, wou hij 't park
Doen schittren als een schone…
Zuster Dood
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.264 Leg mij nu naakt op deze naakte grond,
besprenkel mij met stof en as en merk
mij met de Tau van Israëls verbond.
Hier, waar de levensdeur geopend werd,
waar alles ooit begon en wij als broeders
in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem.
'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen,
ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.'
In scheervlucht zweven…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.606 Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid,
Waar ik de zachte hartslag van de tijd
Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen,
En, schaduw werpend langs de heuveltoppen,
Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.
Maar soms, wanneer ik bij mijn kudde wacht
Op hem, die straks mij aflost, op de nacht,
Komt eensklaps een geschal de stilte storen.…
Wat een vrouw spreekt
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.377 Dat ik slagpen en wiekdons derve,
En langzaam door het stof moet zwerven,
Is dit uw grief?
Mijn man, gij kunt in mij niet roemen
De reine zorgloosheid der bloemen,
Heb mij toch lief!
Van zonglans,sneeuwdans, wind en weder
Mis ik de vlucht, de losse veder,
Het luide lied;
Ach, wat tot tranen roert, 't onschuldige
Dier nooit verzochte godsgeduldige…
De Herdersstaf
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.226 Ik was nog blond en jong van jaren
toen ik een sterke rechte tak
zag wuiven met zijn vlag van blaren
en tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
die kloeke telg van de oude es,
en ras verloor hij schors en lover
onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook mij, Heer, bid ik breek mij af,…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.954 Zomerse bloei van fier gekruind planten,
Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad,
Dat ik met U, het aan uw vorm verwante,
De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.
In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren
Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom,
Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…
Zwaluwzwerm
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.264 Hoe die kleine spitse lijven
Tuimelend stijgen, pijlsnel drijven,
En in tomeloze drift,
Tevens tekenaar en stift,
Hun volkomen lijnen schrijven.
Neen, ik ken geen groter weelde,
Dan hun schijnbaar half gespeelde,
Half in ernst bedreven vlucht
Stil te volgen met de zucht,
Dat mijn droom dit dartlen deelde.
Dat mijn zwierende gedachte
Zo…
Kinderland
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.590 Diep zit ik in vroeger te wroeten
Bij sterren en zonneschijn;
Hoe zal ik mijzelf weer ontmoeten
Als kindje en gelukkig zijn?
Herinnering kan mij niet leiden,
Geen peinzen dat schift of scheidt;
De ziel dier versluierde tijden
Is louter doorzichtigheid.
Doch soms, bij een simpel gebeuren –
In d’ochtend een haan die kraait,
Of even een…
Franciscus*
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.306 Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
Alles wat schittert afgedaan
Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
Want schamel wilde hij tot U gaan.
Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuiv're zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óók zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt…
Weiliedje (1916)
poëzie
3.0 met 45 stemmen 3.412 Waarom is de wei zo schoon ?
Omdat zich de zon op de weide
Gebouwd heeft tot tijloze woon
Zijn tenten uit blauwgroene zijde.
Des uchtends zweeft naakt in een damp
Een kind over halmen en sloten,
Die blozen van 't licht zijner lamp,
Als rozen door regen begoten.
Ten middag ligt lui op zijn zij
Een knaap naast zijn rundren en schapen…