89 resultaten.
AAN ZEE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 345 0 voorjaarszee, de hyacinthe,
Dit strand, het zuidlijk warm getinte,
Hier moesten Griekse vrouwen gaan,
Diepzingende op de cimbels slaan,
En roepen of het kindje kwam,
Druifpurper op een brandingskam,
Herboren Dionysos,
Die lente brengt naar Argos.
Zij wisten, wachtend voor het water,…
De dieren
poëzie
3.0 met 88 stemmen 13.806 De landman gaat, nu de avond is gevallen,
En de arbeid slaapt, voor 't laatst zijn hoeve rond;
Hij keurt het werk der knechts in schuur en stallen,
En als zijn schaduw volgt hem trouw de hond.
Hij toeft bij 't vee, en luistert hoe het ademt;
Rond schoft en horen hangt een warme damp,
Die met een geur van zomer hem bewademt,
En in een…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.827 De meester zegt: "Geef aan de schaal
De bocht van 't brood; waartoe een fraai bokaal,
Als toch de drinknap in haar holle hand
Lessing genoeg voor elke dorst omspant?
Vergun tot enig sieraad uwe kruik
De gulle welving van een gladde buik.
Zwaar is het leven, ernstig; bloed en zweet
Proeft ge aan haar gaven als ge drinkt en eet;
Zorgt gij…
De Droom
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.349 Wanneer de hemel vol wordt van gezang
En 't lied op lied het lied te boven stijgen,
Dan zullen alle laagre liedren zwijgen
En is een eind aan onze donkre drang.
Dan plaagt ons langer niet het wreed verlang,
Dat naar een eindloosheid ons hart deed hijgen,
Omdat wij hoopten eindlijk te verkrijgen
Een kracht en vrede zonder overgang.…
Weiliedje (1916)
poëzie
3.0 met 45 stemmen 3.412 Waarom is de wei zo schoon ?
Omdat zich de zon op de weide
Gebouwd heeft tot tijloze woon
Zijn tenten uit blauwgroene zijde.
Des uchtends zweeft naakt in een damp
Een kind over halmen en sloten,
Die blozen van 't licht zijner lamp,
Als rozen door regen begoten.
Ten middag ligt lui op zijn zij
Een knaap naast zijn rundren en schapen…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.954 Zomerse bloei van fier gekruind planten,
Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad,
Dat ik met U, het aan uw vorm verwante,
De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.
In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren
Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom,
Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…
Vogels
poëzie
3.0 met 39 stemmen 4.364 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel heur zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.
De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren
Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre,
De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen,
En hel schalt…
UW HANDEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen 552 Uw koele handen aan mijn voorhoofd, alle
Gedachten die nooit moe van waken branden
Bij dag en nacht, zijn kalm in slaap gevallen.
Vanwaar de tover toch dier trouwe handen?
1k weet dat wind, wen hij de aromen woelt
Uit bloem en voor der vochte zomerlanden
En zo doorgeurd, 't ontblote voorhoofd koelt,
Met minder leniging die klamheid…
Op een gestorven hovenier
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.244 Gul gaf hij wat het park ontbrak;
Begoot met zorg het dorstig groen,
En tastte in loof- en bloemfatsoen,
Naar fel insect of dorre tak.
Hij wiedde 't onkruid, bond de loot,
Bond zacht een roos in voller licht,
Van onder blaadren ruig en dicht,
Hief hij de bleke perzik bloot.
Jaloerse minnaar, wou hij 't park
Doen schittren als een schone…
DE MEEUW
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.906 Tussen de hemel en de zee
Volgde ik het zweven van een meeuw,
Hoe hel zij steeg, dan nederglee,
Een zonnevonk, een vlokje sneeuw.
En dacht, genesteld tegen het duin,
Waar ik dit spel zat aan te zien:
Als ik de meeuw vanaf deez’ kruin,
Bespiedt een engel míj misschien.
Dat duiken in het zilte leed,
Dat klimmen in een feest van glans,
De…
De gast
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.892 Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen,
En Uwe vleuglen saam wou vouwen,
Om aan mijn dis, bij fruit en wijn,
Mijn gast te zijn,
Dan zou mijn huis geheiligd wezen,
En na Uw heengaan zou ik lezen
In ieder ding, als in een boek,
Van Uw bezoek.
Hier rustten zijn handen, zou ik weten,
Wanneer ik, aan mijn maal gezeten,
Het linnen witter blinken…
DE WERELD
poëzie
3.0 met 4 stemmen 648 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.
Hij nam de handen van 't gezicht,
En Mei liep lieflijk langs…
Witte zeilen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.980 Wanneer ik rustig zit te werken,
Mijn voorhoofd steunende in de hand,
Glijdt somtijds als op vlugge vlerken,
Een lichte weerglans langs mijn wand.
Dan spring ik op, dan zie ik zweven
Voorbij mijn venster langs de stroom
Een sneeuwwit zeil, vreemd en verheven,
Als een versnelling uit de droom.
Terwijl het heenvaart, blijf ik staren
En…
Liefde
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.647 Vaak heb ik in de slaap geplukt
Een witte, een rode roos,
Knikkende kinderlijk verrukt
Naar 't schoon dat ik mij koos.
Riep zon mij wakker door het raam,
Dan dacht ik: o, de roos;
Op 't dek hield ik de handen saam,
Maar leeg en liefdeloos.
En buitentredend, dromensmoe,
Vond ik het volk getooid,
Werpend elkander bloemen toe,
Doch ik…
DE ELEMENTEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.264 Machtig voorspellende
Ons vergezellende
Oer-oude goden,
Al het vergankelijke
Weet ik ’t afhankelijke
Van Uw geboden.
Zomer en zonneschijn
Gloed van de jonge wijn
Windvlaag door ’t koren,
Bron die de rots ontspringt,
Wordt niet wat in hen dringt
Uit U geboren?
Zal aan ons geestlijk licht
Als in een schoon gedicht,
Liefde zich huwen…
Het woord
poëzie
3.0 met 6 stemmen 630 In den beginne was het woord,
Springbron tezaam met wichelroede,
En nu nog duurt dat wonder voort
Van klankgeworden zielsvermoeden.
Laatst liep ik langs een lentewei;
Een vogel floot, het ooilam blaatte,
Zijn liefdesboodschap zong de bij,
Wijl 't water in zich zelven praatte.
Luid riep met zuivre mensenstem
Een kind, dat als de leeuwrik…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 3 stemmen 347 Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel,
En voerden, met het zwaard gewapend, strijd,
Twee machten, die ik in de handen vie!,
De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid.
Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht,
Tezaam gebeiteld uit het kuis albast,
En warm besprenkeld door het weemlend licht,
De beide knapen bij hun kus verrast.…
Franciscus
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.108 Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
Alles wat schittert afgedaan
Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
Want schamel wilde hij tot U gaan.
Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuivre zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óok zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt…
Een najaarsblad
poëzie
3.0 met 5 stemmen 668 Ik zing tot prijs en eer...
In roodgoud najaarsweer
Werd zó mijn geest bevrijd
Van een krankzinnigheid:
Ik raapte een donkre steen,
En dacht, ook ik ga heen
En lig zo zwaar en zwart
Der aarde aan 't ijskoud hart.
Toen daalde een purper blad,
Dat Hij beschreven had,
Mij ritslend in de hand
En stak mijn hart in brand.
Ik…
VOGELS.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 562 Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale,
De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen,
De merel haar zang als betinkte bokalen,
En vinken hun klink-slag op eedle metalen.
De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren
Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre,
De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen,
En hel schalt de wekroep…
Een vaasbeschildering
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.390 Een meisje wiegt en windt zich in de dans
Bij 't kwelen van heur zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun lange lust,
Zag ik ze snikken in…
De jaargetijden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.017 Lente, de blonde,
Winter en zomer,
Najaar, de dromer,
Innig verbonden
Dansen hun ronde.
Al de bezonde,
Zwellende kelken,
't Rijpen, verwelken,
Elk heeft zijn stonde
In deze ronde.
Wanneer de monden
Van deze teersten
Lachten zij 't eerste?
Wanneer begon de
Dans in het ronde?
Aan welke wonde
Zullen zij sterven,…
Herfstliedje
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.866 Vaarwel, vaarwel.
De laatste bladren bruinen,
De zon verguldt de tuinen,
en maakt hun sterfuur hel.
Vaarwel, vaarwel.
O, schoonste groet,
Van reislust, zuidelijke oorden,
Van afscheid aan het Noorden,
Of zich een vogel spoedt,
O, schoonste groet.
Groet van de dood,
Reeds stalwaarts gaan de kuddden,
en wie de takken schudden
Hun geurt…
Kinderen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.440 In het betoverd bos
Slapen de kindren,
Zacht valt de vrucht op ’t mos,
Om niet te hindren;
Ver over stad en land
Zwijgen hun stemmen,
Ach, en geen kleine hand,
Die wij omklemmen;
Had ik een reine mond,
Waren mijn vlekken
Bloed uit een edele wond,
IK zou ze wekken.…
LENTE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.008 Zon op dunne lenteblaren,
Dans van schaduw voor de voeten,
Wind door opgehuifde haren,
Kushand, lach en vluchtig groeten…
Moet de druk van lange dagen,
Moet de gaaf der ogenblikken,
Dan zo zwaar zijn om te dragen,
Dat die last de knie doet knikken?
Vlindrend vouwen zich de kelken
Om de nieuw ontkiemde vruchten,
Weinig weegt hun wit verwelken…
De herdersstaf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 831 Ik was nog blond en jong van jaren
Toen ik een sterke, rechte tak
Zag wuiven met zijn vlag van blaren,
En tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
Dien kloeke telg van de oude es,
En ras verloor hij schors en lover
Onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook míj, Heer, bid ik, breek mij…
Wat een vrouw spreekt
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.376 Dat ik slagpen en wiekdons derve,
En langzaam door het stof moet zwerven,
Is dit uw grief?
Mijn man, gij kunt in mij niet roemen
De reine zorgloosheid der bloemen,
Heb mij toch lief!
Van zonglans,sneeuwdans, wind en weder
Mis ik de vlucht, de losse veder,
Het luide lied;
Ach, wat tot tranen roert, 't onschuldige
Dier nooit verzochte godsgeduldige…
Liedje
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.857 Elk vogeltje betovert mij
Tot danser op zijn lied,
Het machtig woud belovert mij,
Terwijl ik wortel schiet.
Op iedere windvlaag zweef ik mee,
Een pluizig zaadje, een veer,
Ik reis met wolken over zee
En ruis in regen neer,
Vermeng met golven mijn geluk,
Weet niet waarheen ik vaar;
En steeds als ik een roos mij pluk
Geurt mijne ziel uit…
De Planten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.603 Des morgens als de dauw zijn vocht'ge wade
nog om de perken toegevouwen houdt,
staat reeds de hovenier met noeste spade
te werken in de grond, als groef hij goud.
Eerst moet hij ras de matten die haar dekten
terzij doen schuiven langs zijn druivenkas,
blij in de aanblik van de vroeg gewekten:
de rijpe trossen, zwellend achter 't glas.…
De bij aan het strand
poëzie
3.0 met 31 stemmen 2.915 Zeg, zwerfse zuster bij,
Gevleugelde schalmei,
Waartoe verliet gij 't zoet der bloemen
Om moederziel alleen te zoemen
Slechts tot de zee en mij?
Verlokte een dichterluim
Ook U tot plichtverzuim,
En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde,
De honing voor Uw droom te vinden,
Ach, in een kelk van schuim?…