89 resultaten.
Onder 't helder koele laken
poëzie
3.0 met 5 stemmen 667 Onder 't helder koele laken,
Waar ik op de sluimer wacht,
Lig ik tussen droom en waken
Voor de drempel van de nacht,
Turend, hoe de beide schalen
Van het duister en het licht
Beurtlings rijzen en weer dalen
In een aarzlend evenwicht.
Als een lelie op het water
Heeft mijn ziel zich uitgespreid
Tot een nú-zijn zonder later,
Bij het stilstaan…
Uren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 484 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.
Een glimlach is genoeg, een diep verzuchten,
En ijlings snelt gij, uit de slaap gewekt,
Elk met een korfje aan, vol geurge vruchten,
Door vochtig mos of een bruin blad bedekt…
Nimmermeer
poëzie
3.0 met 5 stemmen 649 Ik wind de wollen sjaal zo warm
Haar om de schouders, buig mij neder
En kus haar; leunend aan mijn arm
Loopt zij de herfstlaan heen en weder.
Had ik haar ogen toegedrukt,
De handen op haar borst gevouwen,
En lag ik voor de steen gebukt
Waarin haar naam stond uitgehouwen,
Zou zij niet zó verloren zijn,
Zó hooploos voor mijn hart gestorven…
Mei als schildknaap
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.797 Mei, wilt gij mijn schildknaap zijn,
Op het strijdros naast mij jagen,
En mijn wapenkleuren dragen,
Blauw op wit satijn?
Weet, dat ik geen vijand schuw:
Doch de drom der duivelsmachten,
Die aan bocht en kruisweg wachten,
Wijkt alleen voor U.
Lichtkind, dat met zwaarte spot,
Wilt ge als mijn schildknaap naast mij rijden,
Vreugdwaarts, tot…
Belofte
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.364 Mijn kind, nu het nog wintert,
’t IJs aan uw voet versplintert,
Stijgt zichtbaar in de lucht
Het wolkje van uw zucht;
Maar als het zomer is,
En ’t hart u vromer is,
Draagt, zonder vorm of smet,
Uw adem het gebed.…
Verwantschap
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.984 Een roos ontluikend en een druif die berst,
In zwellende aar de volle korrels gerst,
Van sparren ’t hars, die traan uit overdaad,
Een vogelgorgel waar het lied in slaat,
Dit dringen voelt de dichter zich verwant,
Daar ’t wordend wonder, dat hém stuwt en spant,
Ook tuinen bloemen zijn en glanzend fruit,
Blank brood en wierook en een blij…
Morgenroep
poëzie
3.0 met 6 stemmen 661 Ik bid U, vriend, maak mij niet wakker,
Wanneer gij vroeg, in lentetijd,
Met snelle tred voorbij mijn akker,
en juublend langs mijn drempel schrijdt.
Mijn van de arbeid bloed'ge handen
Hebben dit hechte huis gebouwd,
Ook deze groene korenlanden
Zijn mijne tot waar de einder blauwt.…
Gebondenen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 444 Vreugd is een vogel die woont
Hoog boven wolken, in 't blauw,
Waar ze op het nest zit getroond,
Voedend haar broedsel met dauw.
Wij, door het leed, in heur tuin,
Worden te sluimren gesust,
Schemer en bladeren bruin
Weven de wade onzer rust.
Soms komt de zon door het grauw,
Wind langs het lover gevleugd,
Dan snakt ons hart in…
HET GRAAN
poëzie
3.0 met 3 stemmen 509 Zon en wind zijn de gezellen
Van de helle vreugd,
Die hun moedwil op doet wellen
In de bloem der jeugd —
Waaiend haar, gekreukte kleedren
En een losse strik,
Zelfs de ziel draagt lichte veedren
Als een leeuwerik. -
Maar zich 's middags neer te vleien
In het warme graan,
Al die gouden arenrijen
Rond zich te zien staan,
En het wonder…
Jeugd
poëzie
3.0 met 44 stemmen 7.305 De wakker-waakse haan,
De dichtervlucht der zwaan,
De zwerfse jager: reiger,
De strijdbaar-sterke tijger,
En het deemoedig schaap,
Hen samen leidt de knaap
Eendrachtig aan één band
Door 't rein en eigen land
Vol jonge bloesemsneeuw,
Als in de gouden eeuw.
Hij mijmert, zingt en speelt,
Weidend zijn zinnebeeld;
Zij kennen aan die toon…
Zuster Dood
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.264 Leg mij nu naakt op deze naakte grond,
besprenkel mij met stof en as en merk
mij met de Tau van Israëls verbond.
Hier, waar de levensdeur geopend werd,
waar alles ooit begon en wij als broeders
in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem.
'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen,
ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.'
In scheervlucht zweven…
De Herdersstaf
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.226 Ik was nog blond en jong van jaren
toen ik een sterke rechte tak
zag wuiven met zijn vlag van blaren
en tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
die kloeke telg van de oude es,
en ras verloor hij schors en lover
onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook mij, Heer, bid ik breek mij af,…
Een vaasbeschildering
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.235 Een meisje wiegt en windt zich in de dans
Bij 't kwelen van haar zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun lange lust,
Zag ik ze snikken in…
De bode
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.819 Geen, die de bode welkom heet,
Wanneer hij, hoog in blinkend ijzer,
Zijn speer laat zinken voor de keizer,
En ongenodigd tot hem treedt.
Geen huisman, die hij niet verschrikt,
Wanneer hij, moe van weer en wegen,
Bij 't ruisen van de najaarsregen,
Om herberg tegen 't venster tikt.
En toch, hoe stovend zwelt de druif,
Hoe schijnt…
Franciscus*
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.306 Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
Alles wat schittert afgedaan
Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
Want schamel wilde hij tot U gaan.
Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuiv're zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óók zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt…
Kinderland
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.590 Diep zit ik in vroeger te wroeten
Bij sterren en zonneschijn;
Hoe zal ik mijzelf weer ontmoeten
Als kindje en gelukkig zijn?
Herinnering kan mij niet leiden,
Geen peinzen dat schift of scheidt;
De ziel dier versluierde tijden
Is louter doorzichtigheid.
Doch soms, bij een simpel gebeuren –
In d’ochtend een haan die kraait,
Of even een…
Daar rijden de soldaten
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.174 Daar rijden de soldaten
Betrest, verguld, gespoord,
Langs lindegroene straten
Als door een erepoort;
Zij dragen, licht-kapellen
Op lijfrok en schabrak,
De vlokken niet te tellen,
Waar zich de zon in brak.
Goudsbloemen zijn hun knopen,
Een stengel, wiegt hun zwaard,…
DE EENZAME
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.029 Wagens dragen mijn ramen voorbij
Geur van het hooi, de oogst der wei,
De maaiers zingen en dansen,
Kindertjes vlechten hun kransen,
Hoog loops het juligetij.
Eenzame heeft mij het lot verplicht,
Woorden te rijen tot blij gedicht,
Die vreugden daarin te bewaren,
Wijnen voor latere…
Danslied
poëzie
3.0 met 1 stemmen 837 Zei niet Uw stem: de vogel danst,
Het lover danst, de weide danst,
De Zon die op het water glanst,
De wind, de wolk, de wereld danst?
Gij reikte mij uw linkerhand,
Daarin gleed warm mijn rechterhand,
En velen volgden, tot een band
Van dansers slingerde over 't land.
De laatste tranen…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 676 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.
Hoe heeft hij mij gelokt, belogen,
Hoe achter wolken week zijn grens…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 512 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Stilte voor de storm
poëzie
3.0 met 5 stemmen 814 Wat brengt mijn tijd?
Géén wilde bewogenheid,
Géén hand zich welvend boven de ogen,
Of stem die opgetogen
Om nieuwe morgens schreit;
Maar slechts een dromend turen
Naar heengevloden uren.
Wellicht is hun ontgleden,
Bij ’t traag teruggetreden,
Iets schoons, dat wij ons kozen. –
Wij rapen twijgen, vruchten, rozen.…
NAJAAR
poëzie
3.0 met 3 stemmen 511 Ons lokt tersluiks een zomerdroom
Terug naar 's hemels regiment,
Wij zoeken weer Gods blauwe stroom
Wiens bedding grens noch bodem kent.
Wij waren 't ook zo lang gewoon
Met elke luide leeuwerik
Te ontstijgen naar dit eeuwig schoon
Ons aard-gebonden ogenblik.
Wij zagen hoe de donkre grond,
Uit zwaarte, lichte wondren…
Blijheid.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 359 Kom broeder, snijd het riet
In ongelijke pijpen,
Dat fluks tot vrolijk lied
Uw vruchtloos zuchten rijpe.
Dit riet had oók zijn tijd
Van wenen over waatren,
Nu zij 't aaneengerijd,
Dat wíjsjes daaruit klaatren.
Vrees niet met juichgefluit
Uw zwijgend leed te ontwijden;
Het valt tóch eens ten buit
Aan ’t alverwinnend blijde.
Heeft…
VOOR HET VENSTER
poëzie
2.0 met 6 stemmen 759 Als knaap placht ik in 't schemeruur
Aanvang der zomernachten,
Voor 't raam te zitten in getuur
En onbeschrijflijk wachten.
Een voetstap klonk; dat ogenblik
Dook mijn bezinning onder,
Diep in een vloed van zoete schrik
Om 't zich vervullend wonder.
Bij elk omhoog gevlogen woord,
Lachend op straat gesproken,
Vond ik een hartewens verhoord…
Aan Lesbia
poëzie
2.0 met 12 stemmen 814 Laten wij lieven en leven, Lesbia mijn,
En het gepraat van de ernstige grijsaards, zo klein
Als een greintje geloven, Lesbia mijn;
De zonnen vrij rijzen en neigen ter kimme.
Voor ons, o mijn lief, na 't laatst licht verglimmen
Is 't eeuwige nacht in vereenzaamd rusten.
Dus honderd kusjes, waar wij al duizend keer kusten,
Weer duizend en dan maar…
Bij muziek
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.057 Muziek, waarbij ik dromend luister,
Hoe voert naar vroeger gij terug,
En welft U over 't duister
Tot koene bogen van een broze brug...
Maar werden dan voorheen mijn jaren
Alleen geteld
Naar saamgebonden korenaren,
De schoven op het veld,
Naar blozend ooft,
Dat door een mild seizoen verguld,
En daaglijks overvloediger beloofd,
De korven…
Zwaluwzwerm
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.264 Hoe die kleine spitse lijven
Tuimelend stijgen, pijlsnel drijven,
En in tomeloze drift,
Tevens tekenaar en stift,
Hun volkomen lijnen schrijven.
Neen, ik ken geen groter weelde,
Dan hun schijnbaar half gespeelde,
Half in ernst bedreven vlucht
Stil te volgen met de zucht,
Dat mijn droom dit dartlen deelde.
Dat mijn zwierende gedachte
Zo…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid,
Waar ik de zachte hartslag van de tijd
Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen,
En, schaduw werpend langs de heuveltoppen,
Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.
Maar soms, wanneer ik bij mijn kudde wacht
Op hem, die straks mij aflost, op de nacht,
Komt eensklaps een geschal de stilte storen.…