1053 resultaten.
We zijn de wortels van één boom
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 438 We zijn de wortels van één boom
die diep in 't donker leven
en sappen trekken uit de stroom
ons onverdiend gegeven.
We zijn de klanken van één lied
dat helder klinkt of klagend
het heimwee van de ander ziet
en stilte wordt, verdragend
dat ik nooit jou kan zijn, nooit proef
de bitterheid die jij moet drinken.
Maar weet dat ik in jouw buurt…
Gebaard tot licht
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 373 De vele woorden moeten uitgebeend
tot er een harde pit van waarheid blijft
die steekt en brandt tot waar geweend,
geliefd wordt en gebeden.
Te lang heb ik geleden
en in de overvloed versteend
mijn eigen wezen uit zijn kern gericht.
Wie weet hoelang dit stralen duren zal
en of al iedereen, gezwicht,
geloofd heeft en betekend,
vergeten of…
Dag en dromen zijn gegeven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 441 Dag en dromen zijn gegeven,
oeverloos ook soms de tijd,
maar waar is de gloed gebleven
van het hart dat - eens bevrijd-
in 't beloofde land mocht leven,
melk en honing vinden daar?...
Och, we zijn zo arm in 't streven
naar wat goed is, mooi en waar.
Maar de wanhoop mag niet winnen
- mensen zijn steeds onderweg -
en al zijn we dwaas van…
Wat mensen mensen doen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 494 Wat mensen mensen doen
je krijgt het met geen pen beschreven;
we doen elkander leven
of breken ook veel stuk.
Wat mensen mensen doen
het blijkt al door de eeuwen;
we werpen voor de leeuwen
of pesten met fatsoen.
Wat mensen mensen doen,
het is een groot mysterie,
we zorgen voor miserie
of bouwen elkaar op.
Wat mensen mensen doen
het…
Het tere leven
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 958 Het tere leven dat je nu al vindt
al is de winter nog niet eens begonnen,
al zijn de stormen nu ook niet bedaard,
het doet je denken aan het kind
dat nauwelijks op deze aarde is geboren
maar dat verwachtingsvol al leeft en groeit.
Wat houdt ons bezig hier, wat doet ons dromen...?
Een beetje zonnelicht in winterbomen.…
De taal en het spreken
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 714 Woorden kunnen zoveel zeggen maar ook
kunnen ze verbergen, tegendraads zijn, inpakken
of doen oplichten;
woorden kunnen worden tot gedichten,
of vloeken klank geven, lofprijzen of liegen.
Woorden zijn machtig, kunnen bouwen of breken;
mensen verbinden of uit elkaar doen gaan.
Woorden kunnen troosten, zalven, zegenen
winters oproepen, zomers…
Wachten
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 548 Wachten doen we toch een leven lang,
op nieuws, verbetering of engelenzang,
maar wat er allemaal intussen ook gebeurt,
of hoe de zon alweer de dagen kleurt,
we zien het veel te weinig, hollen voort,
alsof het echte nieuws door ons niet wordt gehoord.
Wat zijn we toch een groep verwende nesten,
misschien moet eerst het leven ons écht pesten???…
Begraven (haiku)
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 959 Weer een bekende
winterzwijgend begeleid.
Rust nu in vrede.…
Onherroepelijk gaan de linden weg
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 601 Heel binnenkort gaan onherroepelijk
de grote linden hier voor het huis weg.
Natuurlijk is daar een goede reden voor maar
ze leven nu nog en gaven de voorbije zomer
zoveel geur en vrolijkheid aan droeve dagen.
Zo hebben we ook heel veel vragen
bij het heengaan van al die lieve mensen die
nu nog leven onder ons, dichtbij en ontmoetbaar
maar…
Een heel nieuw jaar
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 901 Een heel nieuw jaar dat staat te blinken
als zonnelicht in kinderogen;
een heel nieuw jaar waar wij op klinken,
om moed en durf voor al ons pogen.
Een jaar dat weer naar vrede vraagt
en stil geluk graag wil behoeden;
een jaar dat o zo graag vertraagt,
geloven doet en licht vermoeden.
Zo'n jaar wil ik je wensen, zingen
alsof het allemaal…
De laatste uren van dit jaar
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 398 De laatste uren van dit jaar
ze zijn geteld en ook gewogen;
is er iets wat we ons echt heeft verblijd
en zijn we ontsnapt aan groot gevaar?
De kleine dingen, die blijven belangrijk
want zoveel dat niet de kranten haalde
heeft mensen geraakt en veranderd,
heeft kinderen doen groeien.
Laat ons maar danken en elkander dragen,
want kort is…
Een lieve groet
hartenkreet
4.0 met 57 stemmen 3.241 Een lieve groet aan al die mensen
voor wie dit jaar niet vrolijk was,
die ondanks alle goede wensen
niet alles kregen eerste klas.
Veel groeten voor wie pijn moest lijden,
een warme wens voor wie alleen
en machteloos moest zien te strijden,
voor wie de zon zo zelden scheen.
Een blije groet voor al die velen
die snakken naar wat levensmoed…
Een glimlach naar de mensen
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 2.506 Een lieve glimlach naar de mensen
die o zo moe van Kerstmis zijn;
wat kunnen we hen beter wensen
dan dat ze zien het Kindje klein
dat voor ons wilde zijn geboren,
dat voor ons kwam naar deze aard';
het blaast niet hoog toch van de toren,
maar heeft Gods liefde hier bewaard.
Laat ons dan samen dankbaar leven
en mensen rond ons warmte geven.…
Nu zal tot vervulling komen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.593 Nu zal tot vervulling komen
wat de Heer heeft aangezegd:
lentelicht voor winterbomen
en voor heel de wereld recht;
levenskracht voor de verzwakten
en de lammen zullen gaan;
oprichting van de geknakten
en wie doof is kan verstaan,
want een Kind is ons geboren:
Vredevorst en God van trouw.
Hij zal 't lied der armen horen
die in 't kribje…
Hoe zacht en teder
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.522 Hoe zacht en teder wil mijn hart nu worden,
nu Kerstmis zo vlakbij komt en de engelen
straks van vrede zullen zingen of toch niet?
Zeker, er is armoe en veel honger, oorlog, onrust,
mensen zoeken naar de zin van hun bestaan;
staks gaan ook de herders weer op pad nadat
ze 't lied dat klonk voor hen hebben verstaan
dat er een Redder zou geboren…
Kerst-en Nieuwjaarswens
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 2.409 Geel is het licht en kort de dagen
maar liefde blijft en ook het vragen
naar nieuw geluk en levensmoed;
dat zij je vergezellen mogen
in 't komend jaar; dat mededogen
en vrede oeverloos je groet.…
Kerstkoopzondag
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 487 Kopen, mensen, kopen moet je,
of je 't nodig hebt of niet,
zonder kopen ben je nergens,
ben je maar een bange griet...
Maar dat kopen moet je doen toch,
moet je geven veel geluk,
zonder kopen ben je nergens,
gaan zelfs ook je dromen stuk,
dus maar kopen, beste mensen,
kopen tot het je vergaat...
kopen, kopen tot je morgen
toch weer weet…
Gaudete
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.369 Gaudete klinkt vandaag het lied,
Gaudete, wees nu maar heel blij
want God de Heer, Hij is nabij -
gelukkig wie het gloren ziet
van 't komen van het licht op aard,
van 't Rijk dat alles eens doorgloeit,
bevrijding voor wie is geboeid;
gelukkig wie die hoop bewaart...
Gaudete, 't kind speelt bij het hol
van slang en adder onbevreesd...
Eéns…
Het licht dat ons wil leiden
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 892 Het wintert nu weldra en dan komt
ook misschien het o zo witte van de sneeuw
die alles toedekt, al het grauwe van ons falen
en 't niet goed weten hoe we echt beminnen kunnen.
Het licht dat ons wil leiden kan dan
helder stralen en een beetje vreugde brengen
aan wie in 't donker dwalen
en zoals ééns de profeet het zei:
onze voeten richten…
Een groet voor een vriend
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 4.039 Hoe gaat het je?
Ik moet dit vragen
want de dagen gaan maar door
en de winter is niet slechts gekomen
in de natuur, maar soms ook in mijn hart.
Je moet weten dat ik eigenlijk
niets speciaals te vragen heb, maar
de dagen gaan maar door
en eer we het weten kan de één of
de ander er niet meer zijn.
Hoe gaat het je? Denk je nog ooit
aan de…
Bij: de onvoltooide van Schubert
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 648 Licht en donker botsen
stilte en staal
tederheid en oergeweld.
Alles is nog onderweg
de einders wijken
oeverloos verlangen.
Stroom en zee
eindeloos vervloeien
tot klaarheid.
Getemde drift
en hunkering
tot in de nacht.
Herboren worden
tot licht en vrede
regen in de woestijn.
Niet te verdragen
bron die terugkeert…
Storm en regen
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 367 Storm en regen
allerwegen
doen de deuren dicht;
mensen
wensen
even licht
en vreugde die vervult.
Maar...geduld
en straks komt winter
aangetreden
en is weer de storm
geleden.…
Een boompje aan een paal
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 695 Een boompje aan een paal gebonden
staat bang te rillen in de wind,
en nu de storm raast door de hagen
voel ik me als een eenzaam kind.
Het boompje zwiept weerbarstig stilte
en heel de lucht weent tranen grijs.
De paal heeft wel geen wortelwaarde
maar maakt het boompje aardewijs.
Het samenspel van vele dingen,
het weefselwerk van 't tafeldoek…
Verlangen blijft (2)
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 572 Verlangen blijft
en ook het dromen
van morgenlicht
en avondrood,
van steeds weer vruchten
aan de bomen,
van leven tot
voorbij de dood,
van tederheid en mededogen,
van kijken vanuit kinderogen,
van Gods erbarmen groot.…
Verlangen blijft...
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 1.481 Verlangen blijft en houdt ons gaande
tot ver voorbij de horizon -
verlangen steunt en houdt ons staande
vanaf de dag dat ééns begon
ons leven hier op deze aarde;
en slaat het lot ons keer na keer,
we staan rechtop en fier in waarde
en leggen nooit die vrijheid neer.
Verlangen roept en draagt ons wachten,
verlangen slaat en zalft elk mens…
Hoe komt het toch?
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 820 Hoe komt het toch dat heel dit machtig
leven zo broos en breekbaar is en
dat de zon toch telkens weer de
moeite doet om over iedereen te schijnen?
Geen plaats wordt overgeslagen,
geen donkere hoek voorbijgegaan,
geen droevige mens die toch niet
heel even kan glimlachen.
En dat er steeds weer nieuw leven is:
kinderen, bloemen, knoppen in…
't Is altijd wè...
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 818 't Is altijd wè, zo lees ik op een steen
die ergens in Den Bosch iets wil vertellen...
Waar leiden toch maar al die wegen heen
waarmee we soms ons arme hart zo kwellen?
Er is verdriet en vreugde, altijd weer
en langzaam wil het leven ons dit leren,
maar waarom willen we zo graag wat meer
dan wat we eigenlijk kunnen beheren?
Is 't dwaasheid…
Een vrolijk vers
netgedicht
4.0 met 88 stemmen 10.568 Een vrolijk vers, ondanks de zorgen,
de grote drukte, soms de pijn...
Een vrolijk vers voor nu en morgen
opdat je ook zou dankbaar zijn.
Het leven is niet steeds maar grappig,
de druiven zijn soms heel erg zuur
maar toch ook lekker ooit en sappig
en soms warmt je een hemels vuur.
De dagen gaan en ook de nachten;
er is zoveel om blij te…
Huwelijk
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 6.404 Je durft het aan om met elkaar vanf nu
dezelfde weg te gaan, ook al weet je niet
wie die ander echt is en ken je jezelf nooit helemaal;
Je vertrouwt erop dat het leven
voor jullie goede dingen in petto heeft
en dat de duisternis niet eeuwig duurt.
Je moet maar durven, tegen zoveel onzekerheid in
en eindeloze vragen en bezwaren.
Het leven…
Waar vind je hem...
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 411 Waar vind je hem, de weg ten leven;
de weg die leidt naar echt geluk?
Veel zekerheid is niet gegeven,
je denkt soms haast je hersens stuk,
en toch wil je niet enkel dromen,
het leven is daarvoor te klein;
soms schijnt het licht doorheen de bomen
maar vaak ook kan het duister zijn.
Je bent een mens onder de velen,
je krijgt en geeft, en…