Alle inzendingen van An Terlouw

Wanneer je op mijn naam gaat staan, zie je dat ik al zolang hier ben, wanneer je op mijn naam dan klikt, zie je terwijl je misschien schrikt, bijna veertienhonderd exemplaren, die ooit alleen te lezen waren, in mijn hoofd! Wanneer je op mijn naam dan staat, zie je wat ik vaak dan toch meemaak, wanneer je op mijn naam terechtkomt,…

65 jaar mocht ie worden, "onze Albert" Een val van zijn fiets werd hem fataal Sha lalalalala Een val op zijn hoofd was hem teveel Albert West, we hoorden hem niet meer zoveel Maar sha lalalalala blijft dreunen in ons hoofd. Ooit had ik hem aan de telefoon, de man bleef ondanks roem, zo ongekend gewoon! Nu zingt ie boven, gegarandeerd…

In de lente van je leven weet je weinig tot niets van beleven, in de zomer van je leven, heb je doorgaans kinderen, die de tijd opslokken. In de herfst van je leven, wanneer die precies begint dat weet ik niet, krijg je te maken met liefde, ellende, smart en ook veel verdriet, want in de herfst van je leven verdwijnen de vrienden…

Wij Nederlanders zijn kuddedieren, van de bovenste plank, zodra er iets naars te melden valt, weigeren we constant, het aangebodene. Is er iets mis met de eieren, loopt de goegemeente te meieren, en stopt met: juist het eten van de eieren. Is er iets geroepen omtrent vlees, zoals nu weet met niet hoe snel het menu moet worden…

Ze zit hier, zonder woorden, Maar wel met pijn Ze zit zonder te kunnen zeggen Wat ze zou willen zijn. Ze zit hier zonder woorden haar hart is leeg, verwoest Zonder ooit te kunnen zeggen Hoe dat het werkelijk moest. Ze zit hier zonder woorden Met tranen die zijn opgedroogd Zonder dat ze ooit gehuild zijn haar gevoel is nu VERMOORD…

Als reactie op een gedichtje van Egbert Jan: Ik ben KLAAR met vergeven Ook ben ik KLAAR met vergeten Ben net iets te hard getrapt. Men zegt: vergeven en vergeten Maar ik ben er KLAAR mee en daarom Blijft mijn hart en deur gesloten! Je HOEFT namelijk niet alles te nemen Je MAG niet over je laten lopen En als je gevoel zegt; STOP: Dan…

Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen bekoop je dat met je eigen leven. Wanneer je tussenbeide probeert te komen, ben jíj als slachtoffer eerst degeen die eerst naar de vlakte wordt geslagen. Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma en na een lange lange nacht is de strijd verloren. Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…

Soms wordt een mens met de neus op de feiten gedrukt, soms, omdat iets niet helemaal ineens lukt. Soms moet je dingen aan een ander overlaten gewoon omdat je vaak dingen niet zelf meer kunt waarmaken. Dan word je teruggeworpen, niet in de tijd, nee, je wordt terug gesmeten, simpelweg omdat je vragen moet een ander je te helpen. En ik weet niet…

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen. We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit?…

Stel: ik mocht een wensje doen, slechts eentje maar, hoef er niet lang over te denken, mijn wens is zonneklaar! 1 dagje, geen ellende, oorlog, doden of verdriet dat is een kleine wens toch, of vind je soms van niet? 1 dagje, dat niemand wat mankeert of overkomt Zo’n wens is toch te doen, dat moet wel bijna toch? 1 dagje maar!…

In de zon, ijskoud! Zo reed ik in de zon, op weg naar een afspraak het weer zag er lekker uit, staande voor een rood licht staat er een dame op de fiets en zegt; ik heb me koude handen! het is ook koud! Ik reed door het groene licht, de dame reed mee, zo tuften we daar, in de wind, alle twee de wind had vrij spel, bin ons beiden, tja, de…

In mijn diepste binnen zeg maar binnenin komen soms woorden voor die ik niet verzin maar ook niet uit! In mijn diepste wezen, zeg maar wezenlijk, komen gedachten bovendrijven die maar beter verborgen kunnen blijven! In mijn diepste ziel, zeg maar zieleheil bewaar ik al die peins momenten, zonder ooit een moment te denken: Om ook te uiten…

Afzender onbekend Soms verschijnt er een reactie, zomaar onder je gedicht Een lief gebaar, waarvoor ik thans zwicht Een schrijfseltje van een anoniem die na ’t lezen dan misschien dacht, daar wil ik wat aan vertellen. Als er dan zo’n reactie verschijnt en ik krijg daarvan bericht loer ik meteen naar het mailadres van diegene maar…

Als een vogel in de lucht, vliegen, heel ver weg, duiken, als in een vrije vlucht door dalen, over bergen, oceanen en steden. Landen, pas als jij het wilt, eten als je honger hebt, vliegen, heel ver weg. Als je me onderweg, toevallig dus ziet staan, twijfel dan niet, maar landt dan even en laat me op je vleugels zitten gaan. Dan…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen. 't Heeft álles, tien vingertjes, tien teentjes, handjes, voetjes, zó miniem, dat het gróót worden zal, tja, dat kun je nu nog niet overzien…

Je hoofd, je nek, schouders en armen zijn de bovenkant van je lijf. Met dat gedeelte kun je knuffelen en omarmen. Dan komt je borstkas, buik en billen, je kunt er op zitten en zou soms willen, dat 't een ander maatje had? Dan komen je benen, met eraan vast, voeten en meestal ook tenen. Da's 't eindpunt van je lijf. Blijf dat allemaal…

Het is zo’n stuk zegt iedereen Het is zo’n kanjer je kunt er niet omheen Het is zo’n lieverd zeggen de meesten Het is zo’n knapperd, hij mag er wel wezen. En ja het is ook een lieverd, al weet hij het niet Het is ook een kanjer voor jou die het ziet Het is ook een stuk, en lief bovendien Maar hij is bezet, dat kun je wel zien. Dus al is…

De lucht kleurt oranje, ik kijk verbaasd omhoog, voel opeens druppels vallen, nee, 't is niet langer droog. Aan de hemel staat fier en strak en zo verschrikkelijk mooi een REGENBOOG.…

Als er lang van tevoren vervelende dingen aan komen,ben ik nerveus, zoals b.v. bij de tandarts. Ben niet zijn grootste fan,en altijd weer blij als ik buiten ben. Maar zo moest ik vandaag voor een scan, als dan blijkt dat je in zo’n enorme machine overgeleverd bent aan hen die de knoppen bedienen en je weet dat die toestand een half uur duren…

Hondenweer, als het regent Onze lieve heer is boos, als het onweert Takkenweer als ’t hoost Je stuurt geen beest naar buiten, als ’t hagelt. Wat een pokkenweer, janken we als we geen paraplu bij ons hebben die ons beschermt tegen de nattigheid. Maar: de hond gaat naar buiten, en onze lieve heer is niet boos, de takken zitten nog altijd…

Geen tijd verspillen, alles moet af, alles moet klaar. Geen tijd verknoeien, op de klok af, nauwkeurig, stipt. Op tijd zijn, altijd, overal, we eisen het van onszelf. De tijd is er ook naar, maar we doen het zelf, we gaan er ook mee door. Je eigen tijd, tempo en indeling bepalen, wie is er voor?…

Als geld nou niet gelukkig maakt, doet arm zijn, dat zeker wel? Als ziek zijn tot je kruis behoort en 't zonlicht is te fel? Als zeuren nou eens leuk zou zijn en complimentjes, dan weer niet? Dan hebben we dus niks te klagen en zeker geen verdriet? Dus wat je ook mist of mankeert, 't gaat erom, dat je ervan leert!…

De hersens geboden zijn handen om de jongen in elkaar te rammen. Het slachtoffer bezweek en niemand weet waarom de hersens de handen opdracht gaven. De dader wast zijn handen in onschuld!…

Als ik jou lezen kon sloeg ik elke dag een blaadje om, als ik je ruiken kon snoof ik elke dag een beetje, als ik je voelen kon zou ik je strelen, zoals ik dat alleen maar kon, maar het boek is uit het flesje leeg je vertrok en ik heb niets meer te lezen, ruiken en voelen.…

Soms denk ik aan die beschutte dagen, Met van die korte felle vlagen Ouders bestoken met vragen Me bij valpartijen de trap op liet dragen. Ik was dicht bij huis Soms denk ik met heimwee aan de tijd Dat ik klein was, pappa’s kleine meid Mijn hand in die van hem die grote vuist Mijn vingers, omklemd in die stoere knuist Ik was dicht bij huis…

De één na de ander verdwijnt als met de Noorderzon. De zon als enige alleen maar aan de horizon, maar klimt elke dag opnieuw omhoog.…

Neerland’s hoop in bange dagen is een glimlach op juist moment Neerlands hoop in bange dagen is een groet aan onbekend Neerlands hoop in bange dagen is een fluistering heel zacht Neerlands hoop in bange dagen vervliegt in een wolkeloze nacht…

Het gewicht van de vleugels lijkt enorm en toch is het een peulenschil om in de lucht te blijven, majestueus klapwiekt ze omhoog, een vlinderslag achterlatend. Oh jij mooie vlinder, ondervindt totaal geen hinder, van al wat zich op aarde afspeelt…

Een krant wordt gelezen, gespeld als het ware Een sufferd wordt in wezen, bestempeld tot zware Een vader die straf geeft is ineens niet meer lief Een vent die maar blijft jatten is nog altijd een dief Een kluns is iemand die alles fout doet en een agent in nachtdienst die heeft een berg moed. Want in het donker je werk te moeten…

Ik wilde je zo graag vertellen, dat ik je nodig heb, maar je bent er niet, ik wilde je zo graag eens bellen, maar je telefoon, die doet het niet, ik wilde met je praten, zoals ik dat altijd al deed, gewoon een gezellig praatje, over alles, over niks, zoals we altijd deden. Ik heb je zo vreselijk nodig kan mijn ei niet kwijt, ik wil…