1944 resultaten.
Canto Ostinato
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 307 Het is de grondtoon
Van jouw canto
Die het leven leefbaar
Lijkt te maken voor de
Mens die aan zijn
Eigen leven lijdt
Met ondertonen van
Vrede en verdraagzaamheid
En de boventoon een
Sprankeling die hoopvol
Uit doet zien naar
De eeuwigheid…
Midden in de nacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 250 Midden in de nacht
Laat ik de avond achter
Met wat het donker bracht
Het weer lijkt zelfs te slapen
' t Is stiller dan verwacht
En precies wat ik nodig heb
De TV en de telefoon -
Alles staat hier uit
En een man die zacht
Een liedje zingt
Is het enige geluid…
Dat het op zou houden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 468 Jarenlang door mijn
Tranen heen gesmeekt
Dat het op zou houden
Het bleef erbij -
Noodzaak die voor jou
Kennelijk ontbrak
Hopend, alleen maar hopend,
Niet verwachtend dat het
Op zou houden
Maar nu ik je losgelaten heb
Is zo maar het wonder geschied
Werd mijn gebed verhoord
Dat het op zou houden -
Het hield op -
Het is opgehouden…
Ontstemming
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 288 VERGETEN OMZIEN
Naar onze vleugel
Was lange tijd
Niet meer omgezien
Kostbaar meubelstuk
Veeleer dan bron
Van warme tonen
En weelderige muziek -
Tegen Kerst werd het
Dan toch tijd daar
Iets aan te doen
De stemmer kwam
En zuivere muziek
Werd ons deel
Nu is de vraag
Wanneer we de
Stemmer van ons
Eigen ik bij ons thuis…
Al hetgeen in mij onstoffelijk is
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 264 Al hetgeen in mij
Onstoffelijk is
Verzet zich tegen
De gang van zaken,
Kan niet meer tegen
Dat pijnlijke gemis
Waarmee ' k naar
Het verleden blijf haken
En schreeuw mijn verdriet
Van de daken dat voor
Niemand te horen is…
Vermalen in de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 385 Wetenschapper die de
Tijd in formules splijt,
Dichter die de tijd
In woorden vangt,
Zo is dit brein vermalen
In de tijd, van zelf en ik
En eigen voorgoed ontdaan
Van nu aan, voor altijd,
En staan we op tegen pesters
Tot in alle eeuwigheid
Tot in alle uithoeken van
Dit land wordt gehoord:
Pesters hebben NOOIT
Het laatste woord…
Idre Fjaell
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 323 IN DE LEEGTE VERDWENEN
Hoe leeg kan leegte zijn
Voor de mens die zoekend
Zijn weg naar het noorden vindt
Omringd door weemoedige bossen -
En zacht zingende meren -
Over gebarsten asfalt dat
Door stof bedekt de enige
Weg naar het reisdoel in
De verte lijkt - met om
Het uur teken van leven
Van een mens die ons tegemoet komt
Stof…
Tegenlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Nauw'lijks waarneembaar
De vage contouren
In de verte -
En toch vertrouwd
De toekomstvormen
In de verte die
Mij in dit lage licht het
Vertrouwen geven om door te gaan…
Schimmen in het brein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Deinend op de golven
Van redeloos verstand,
Opgestuwd door brekers
Van onbeheersbare emotie
Dwingt mijn brein mij
Om rustiger te gaan wonen
In mijzelf - om te voorkomen
Dat ik roemloos ten onder ga
Aan de vele offers die
Gebracht zijn in de tijd…
Jij die licht bracht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 2.023 Voor Oekie
Na het donkerste
Van alle wolken
Ben jij de zonnestraal
Die als godsgeschenk in
Ons leven is gekomen,
Jij die hart en oog
Hebt voor ons allemaal
En voor je broers het
Cement wilt zijn dat
Hen met ons samenbindt…
Sporen in de sneeuw
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 349 Verkleumd tot in 't diepst
Van mijn gedachten zwerf ik
Doelloos over platgetreden paden
Niet wetend welke richting ik
Moet gaan - de richting die ik
Zoek lijkt zinloos en onzichtbaar
Begraven in het landschap dat wereld
Schijnt te heten, door haar was ik verslonden,
En toen kwam vandaag zo maar de ommekeer,
Heeft het voor 't eerst…
Van voor ik moeder werd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 375 Toen ik jou die onschuldig was
Aan het redeloos verkeer
Verloren had - jij die
Deel van mij was en altijd
Zijn zal, was er in mijn
Hart een gat geslagen zo
Groot en wijd en diep
Als nooit meer zijn zal,
Een krater die niet meer
Met heelwording kan worden
Opgevuld, tot een zee van tranen
Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…
Denkbeeld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 151 In beelden heb ik leren denken
Als woorden mij ontbraken
En Nederlands mij voorkwam
Als een vreemde taal
Is het beeld nooit uit mijn denken verdwenen
Zichtbaar als was het tekst op papier -
Woorden lossen op in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
Maar beelden blijven bestaan
Als waren ze uiting op schrift
En staan voor eeuwig
In mijn…
Jij begreep het
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 165 Jij begreep het,
Mens die werd geduid
Als anarchist door hen
Die beter hadden moeten weten
Die je huis en je haard openstelde
Voor landlopers en kleine boeren,
Evenzeer als de koningin welkom
In de broederschap van Christus,
Die kinderen liet meespelen
In ' t concert van beroepsmusici
En leven voor jong en oud
Spelenderwijs leefbaar…
Van haar en ziel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 Het ambacht had je
Gesmeed tot vakman
Met hart en ziel
Stond je klaar
Voor allen die je
Wisten te vinden
Verzorger van
Haar en ziel
Van iedereen die
Bij je kwam
En was het bij
Klanten van hoog
Tot laag dat je blijvend
In de smaak viel
Zodra men je gevonden had…
Troon van de ziel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 882 Wat onderscheidt ons als mensen
Nog van chimpansees en andere
Dieren als het menselijk gedrag
Zo vaak gekenschetst wordt als
Bij de beesten af, en mensen
Onschuldig in elkaar worden getrapt
Zonder dat ze daar aanleiding
Toe hebben gegeven - geweld dat
Onnoemelijk op het geweten drukt
Van degenenen die daders worden genoemd
En het…
Ik wens u goede gedachten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Spreekt de gedaante die
Mogelijk alleen in mijn
Hoofd bestaat - en toch
Hoor ik haar luid en duidelijk
De woorden van deze zin
Articuleren, ze gaan vergezeld
Van een warme, menselijke
Ondertoon - en het is nog
Maar de vraag of ze in staat
Zijn uit de ijzige ondergrond van
Mijn gedachten het beangstigende
Denken te verjagen dat voor…
Overdaad vervuilt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 170 Hoe waarachtig is mijn verlangen
Naar eenvoud - simpel verlangen
Dat mijn leven overeind houdt,
Te midden van de mateloosheid
Die modern leven wordt genoemd,
En ik het mensenkind ben dat huilt,
En daaglijks ten prooi valt aan
De overdaad die mijn wereld vervuilt…
Een vreemd gevoel van onvergankelijkheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 ARS LONGA, VITA BREVIS
Waar alles hier op aarde
Tot vergankelijkheid gedoemd is
En elk gebouw door mensenhand
Gebouwd ooit verkruim'len zal
Is het beeld dat ik in mijn verzen
Met eigen hart geschapen heb
Bestemd voor de eeuwigheid - het
Gaat duurzaam met mij mee de hemel in
En geeft mij een vreemd gevoel
Van onvergankelijkheid…
Wil jij me dan verzwijgen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 176 Zo veel jaren zij aan zij
Met jou opgetrokken
Het leven in alle toonaarden
Van hoog naar laag meegemaakt
Hoogten en diepten voor ons
Niet meer dan standaard, ze hoorden
Er gewoon bij, samen
Kwamen we verder - en nu wij
In goed overleg als vrienden
Uit elkaar zijn gegaan merk ik dat jij
In gesprekken met anderen mij
Niet meer noemt…
Voorbij het bestaan van alle dag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 188 Er is in jou een ruimte
Met planken vol verlangen
Een kamer die niet op slot kan
Daar waar je ziel woont
Dat is de ruimte waar jij
Jezelf en God ontmoet
Bron van geloof, maar ook van kunst
Ruimte waar vanzelf muziek gemaakt wordt
Jouw leven, jouw ruimte, jouw eigen
Zelf, dat wat jou tot jou maakt
Ziel ook die kwetsbaar is, die niet…
Van Kerst naar Pasen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.399 Als het geboortefeest
Achter ons ligt maken we
Ons op voor het leven dat
Langzaam lijden wordt
Van Hosanna en Halleluja
Naar Kruisigt hem in
Een kleine veertig dagen
Zo snel verwaait je roem
Van gevierde redder tot
Bespotte koning van de joden
Het kaarslicht dat ik in
Kerstnacht bij de voordeur
Heb gezet blijft gedurig
Branden…
Gevangen in het idee
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 Gevangen zit ik in
Het idee ergens te
Moeten komen, ergens
Te moeten zijn -
En dat vooral op tijd!
Hersens die telkens
Opnieuw door stress
Worden samengeknepen
En verhind'ren dat
Ik in vrijheid leven mag
Zoals altijd…
'k Heb je vandaag laten gaan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 840 IN MEMORIAM HENNIE JONGBLOED-WEGGEMANS
* 15 maart 1937
+ 19 april 2013
'k Heb je vandaag
Laten gaan, liefste
Zus die zo lang ik
Me herinneren kan
Bij mij geweest is,
Zus die zich zo vaak
Gelijkertijd mijn
Moeder voelde -
In liefde laat ik
Je vandaag gaan
Naar de overkant
Van deze oceaan
Waar de hemel zich
Probleemloos…
Naast mij
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.289 Voor Hennie
Een kleine zestig jaar
Ben je met me meegefietst
Op het verharde zandpad
Van ons leven - pad
Waaraan we geboren werden
En dat we levenslang met
Ons mee zouden dragen -
En ook al heb ik je
Nu moeten laten gaan
En weet ik dat jouw
Lichaam er niet meer is
Merk ik dat ik jouw
Schaduw naast mij nu al
Zo ontzettend…
Dooie tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 228 Wat doe je zoal
In dooie tijd
Zeg jij die doelt
Op tussenpozen die
Liggen tussen gebeurtenissen
Die aanstaande zijn
En die het leven kleur
Zullen geven - die in
Grootsheid nooit vergeten
Zullen worden - dooie tijd
Die hoe dan ook gedood
Moet worden met gedachten
Die sowieso altijd
In de mens aanwezig zijn…
In 't allerverst verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 444 Was net het vorige verdriet
Van onverwacht laten gaan
Te boven gekomen, had net de
Meeuwen begroet die mij
Koninklijk wiekend naar
De kust van vrede zweefden,
Toen ook jij mij woordeloos
Vertrekken liet, jij die de
Moed niet had mij uit te
Leggen dat de kloof tussen
Ons niet meer te dichten viel…
Pinkstermaandag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 542 Waar het volk zich
Vermaakt met louter
Lege spelletjes op
De kermis van deze
Tweede Pinksterdag
Zie ik heldere vonkjes
Oplichten in het duister
Van dit jaar - vonkjes
Die mijn donk're hart
Verlichten en een einde
Maken aan mijn levenssmart…
Verder, altijd verder
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 299 Stilstaan in het nu,
Herbeleving van het
Moment, dat is waar
Mijn geest naar verlangt
Noem het rust voor
Het overwegen van een
Gebeurtenis die anders
Ongemerkt vervliegen zal
In de oneindigheid van
De tijd - in het nu
Wil ik leven, altijd in
Het nu, ook als ik zeker
Weet dat die rust me
Niet gegund wordt, want
Zoals alle…
Voor Jan Willem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.703 LANGSTE DAG
Drie maal zeven
In de zesde maand
Van het jaar
Langste dag,
Zomer die op
Uitbreken staat
Vierentachtig schrijven
We als jij op deze
Bijzondere dag
Geboren wordt
Jonge ouders die
Verrast zijn met
Hun eerste kind -
Een zoon, ja, u heeft
Een zoon, en jij
Verdwijnt meteen de
Couveuse in ver weg
Van hen…