1944 resultaten.
Bij mezelf vandaan gereisd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 179 Veel reizen heb ik
Inmiddels achter de rug
Van hot naar her de
Wereld over gegaan,
Gereden, gevlogen,
Van oost naar west
Van noord naar zuid
Op zoek naar het
Fijnste gevoel onder
Mijn huid - overal
Geweest maar nog niet
Half bewust van het
Feit dat ik gaandeweg
Bij mezelf vandaan
Ben gereisd…
Uitgegumd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 106 Wat wens ik jou
Dat graag toe, nu
Ik je aankijk
In ogen die
Dof van medicatie
Zijn - alle glans
Verloren in de ban
Van een verleden
Dat nu nog te zwaar
Op je schouders drukt
Wat zou ik je graag
Een gummetje geven
Waarmee je alles
Wat je bezwaart
Vanuit een donker
Verleden voorgoed
Uit de weg kunt ruimen…
Mensch durf te lijden!
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 109 Egaal oppervlak
Zonder butsen en
Deuken, glad
Zo op het oog,
Als dit nu het
Laken is dat
Jouw leven toedekt
Dan lijkt er zo op
Het oog niet veel
Aan de hand - anders
Wordt het wanneer
Je de diepte durft
In te gaan, het lijden
Doorgrondend van de
Diepste afgronden
Tot en met de
Allermooiste orchidee -
Die de moeite dubbel…
Rozenboog
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 170 Zo stekelig ooit
Jouw ranken waren,
Zo pijnlijk het contact
Terwijl ik het overbodige
Bij je wegnam, weggenomen
Wildgroei die alleen
Mijn eigen ik ten goede
Kwam waarvan ik geleidelijk
Aan vervreemd was,
Onthecht van de mens
Die ooit ik heette -
Ben jij na eeuwen van
Onrust een bloeiende oase
Van orde en regelmaat
Geworden…
Persoonlijke dingen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 109 Als medicus opgeleid
Wist je hoe een lever
Werkt, hoe een nier
Het goede van het kwade
Scheidt, lichaam dat zich
Hoe wonderlijk ook laat
Meten, helder en duidelijk
In kaart gebracht - meetbare
Eenheden die duidelijk
Afleesbaar zijn -
Maar je werd pas echt
Geïnteresseerd door de
Persoonlijke dingen de
De zieken jou vertelden…
Lichter dan gedacht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 80 De wereld is me
Te zwaar geworden -
Ikzelf was lichter
Dan gedacht - niet meer
Dan een pluisje ben ik
Dat wordt voortgedreven
Om te ontsnappen aan
De zwaartekracht die me
Dagelijks naar beneden
Haalt, kracht ook die
Zo vaak mijn eigen ik vermaalt…
Verlengde afgifte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 Afgifte die mijn
Stemming op peil
Houdt, een wankel
Evenwicht brengt
In het mensenkind
Dat het op eigen
Kracht niet redt,
Die zonder reddeloos
Verloren is, en door
Het verlengde ervan
De nek wordt omgedraaid…
Droogstaande sloot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Die in de winter
Drager is van
' t Dikste ijs dat
Maar te bedenken is,
In voor- en najaar
Vol water staat
En leven geeft aan
Zo veel nieuw leven
En nu droog staat,
Geen druppel vocht
Meer te bekennen,
Alleen spinnen nog
En mieren wonen er
En vormen samen
De plek waar de
Chauffeur een
Zachte landing
Maakt nadat hij…
Met droge ogen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 613 Mijn verzen kan
Ik met droge ogen
Voordragen, zo mooi
Als het publiek het
Maar wil, ik doe
Heus mijn best ze
Zo mooi te lezen
Dat de woorden van
Mijn gedicht als
Sieraden achterblijven
Bij de mens die luistert -
Een uitzondering ken ik
Slechts - die ene regel
Die mijn vader en mijn
Moeder raakt brengt mij
In mijn weemoed…
Lege snelweg
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 Komen net uit die
Steriele spreekkamer
Waar ons toonloos
Werd verteld dat
Ons kind, dat we
Bij ons dragen, niet
Meer leeft - het
Wachten is alleen nog
Op de dode vrucht die
Vanzelf, werd ons gezegd,
Te voorschijn komen zal -
Tranen van verlies
En over het overstelpend
Onbegrip van hen die beter
Zouden moeten weten
Brengen…
Dat verlammend werkt
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 144 Zojuist geleden verlies
Klopt aan bij de deur
Van de waarheid -
Wat is dit leven dan?
Lang leve de lol?
Y.o.l.o. zeiden ze,
De facebook-monsters
In Haren, die zo van
Het leven genoten
Dat ze andermans
Vreugde vernielden
En graag opofferden aan
Wat slechts hun eigen
Genot was, heeft voor mij
Van mijn leven
Niet bestaan -…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Stemmen hoor je,
Zeg je tegen mij
Die jou vertellen
Wat je moet doen,
Dingen die je
Helemaal niet wilt -
Brein geprogrammeerd
Vanuit de ruimte
Dankzij de chip
Die volgens jou
Onomstotelijk,
Onweerlegbaar,
Ingebouwd is in je hoofd -
Ik neem je serieus,
Ik ben je dokter en
Jij een mens als ik
Ga samen met je
Naar 't…
Huis van geborgenheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 222 Langzamerhand
Zie ik jullie
Een voor een
Vertrekken,
Het ouderlijk
Huis dat zo
Eigen voor jullie
Geworden is,
Voor jullie leeftijd
Misschien wel
Te eigen - tijd
Om te vertrekken
En op eigen benen
Te staan - jullie weten
Als geen ander
Dat ons huis
Ook altijd jullie
Thuis zal zijn,
Onvoorwaardelijk
Vangnet waar je…
Naar mezelf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 Stetson op mijn hoofd
Niet te missen teken
Van mijn verborgenheid
Deksel dat mijn
Leegte toedekt
Zodat in ieder
Geval hij zichtbaar
Is waar ik het zelf
Al lang niet
Meer ben
Grijze mist die
Draaglijk blijft
Zo lang ik
Hem maar draag…
Toch geen gekke dingen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 Terwijl ik je
Dag zeg, tot ziens
Dan maar weer -
Kijk je me argwanend aan,
Blik die me seconden
Lang vasthoudt en
Dwars door me heen gaat,
Fronsend zeg je dat ik
Toch geen gekke dingen
Ga doen
Ik zwijg terwijl
Ik terugpraat -
Je moest es weten,
Ik heb mijn hele leven
Lang alleen maar
Gekke dingen gedaan…
Voor het voetlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Donkere wolken
Vol dreiging in
Het westen
Met een paar
Laatste sliertjes
Licht van de
Voortijdig ondergaande
Zon - de dag die
Zich vermoeid al
Vast te rusten legt
Voor ze voorbij is
En dan onverwacht
Een geweldige kegel
Van licht die schuin
Over het toneel van
Deze wereld strijkt
En U die ons zo maar
Voor het voetlicht…
Die mij niet meer kent
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Meer dan zeventig
Jaar heb ik gewoond
In jou, naadloos
Met elkaar verbonden,
Maar nu de elementen
Hebben toegeslagen
En de natuur jou
Op de bebouwde
Wereld heeft herwonnen,
Lijkt het alsof jij
Mij nooit gekend
Hebt, groene wildernis
Die mij niet meer kent
Zoals ik jou altijd gekend heb…
Bouwen op fundamenten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Toen ik jou
Missen moest,
Je moest laten
Gaan, je verliezen
Aan de hongerige
Klauwen van de pijn
Die jou het leven
Benam, en mij de
Liefde van mijn
Leven afnam,
Wilde ik je ten
Diepste achterna -
Nu ik gehuild heb,
En elke traan die
Ik langs mijn wangen
Voelde gaan zich onze
Oneindige liefde
Herinnerde, besef
Ik dat…
Bij het vallen van de nacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 Zo kort voor
Het slapen gaan
Glijden de
Laatste gedachten
Van deze dag
Door mijn hersens
Heen, en laten
De laatste schaduw
Van de dag achter
In mijn brein
Daarna vallen ze,
Als ik in slaap val,
In snippers uiteen…
Blessuretijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 111 Die het leven
Had opgegeven,
Die dag in de
Schaduw van onleefbaar
Beton waar de vogels
Zich voor zo ver
Ze er nog waren
Tegen te pletter
Vlogen -
Kwam in veilige haven
Met gesprekken die er
Werkelijk toe deden
En naar behoren bedeeld
Met farmaco -
Het leven dat onverwacht
Terugkwam maar niet kan
Voorkomen dat ik
Met…
Een voorkombare dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 Kijk terug op
Leegte die mijn
Leven heet
En ontwaar louter
Rotspunten en
Onmeetbaar diepe
Spleten waarin al
Dat leefde moeiteloos
Verdween
En constateer
Dat ik nooit
Bestaan heb…
' t Komt allemaal goed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 253 Gekromde schouders
Op slot gedraaide rug
Stramme spieren
Die je beweeglijkheid
Gevangen houden in een
Traliewerk ontworpen
Door meneer Parkinson -
Wil je lachen,
Grimlachen misschien,
Dan houdt zijn masker
Je stevig in zijn greep -
Toch blijf je heilig
En tot aan je laatste
Eind geloven in de
Vrije gedachte, los
En niet…
Stip aan de horizon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 Najagen van het
Hoogste, de knapste
Te willen zijn
Van allemaal
Dokter op een
Voetstuk, dat
Wil ik worden
'k Heb er zelfs
Mijn naam voor
Laten verdubbelen
Dat past wat beter
Bij een neuroloog
Dan dat simpele
Jansen, dat zou
Iedereen kunnen zijn -
Nu ik ontmaskerd
Ben, mijn status
Te grabbel heb gegooid
En heel het…
De leeftijd maakt andere mensen van ons
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 96 Als de wereld
Om mij heen
Continue verandert -
Verander ik mee
Of ik wil of niet
Dat lijkt op
Het oog normaal
Maar dat is
Niet het hele verhaal,
Want is het niet
Eerder de leeftijd
Die van ons
Andere mensen maakt
En ons van jeugdige
Onbezonnenheid meeneemt
Naar volwassenheid,
Ons leert life events
In bezonken wijsheid…
Zie te scherp
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 159 Zie te scherp
Met mijn nieuwe
Lenzen
Zie de blaadjes
Aan de bomen weer
Het groen dat
Levensecht bij
Mij binnenkomt
Maar ook de
Schaduwen worden
Haarscherp ontleed
Te scherp zie ik
De pijn die
Langs mijn adem,
Langs mijn leven gleed…
Tot stof weergekeerd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 168 Dat met twee
Speldenknopjes
Begon, het een
Zacht als de
Dooier van een
Pas gelegd ei
Het andere speels
En levendig, vol
Beweging
Die in een
Wonderlijk spel
Van geven en nemen
Het leven doorgeven
Aan iemand die
Nu nog niet weet
Dat hij er
Ooit zal zijn -
En na tachtig
Jaar of zo
Na een rijk
En zorgzaam leven…
Heelheid van mijn leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 160 Kijk naar de heelheid
Van mijn leven,
Naar de heelheid
Van mijn bestaan,
Waarvan de loper
Oneindig ver wordt
Uitgerold -
Waarbij de tijd
Verdwijnt, mijn tijd
Verdwijnt, en naadloos
Overgaat in de eeuwigheid…
In stilte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 227 In stilte hebben
We je gekregen
Waar wij je
Met zoveel vrolijkheid
Verwachtten -
Voor je geboren werd
Was je al in stilte
Gestorven,
Zijn we onverwachts
Bevallen van de dood
In liefde opgedragen aan onze zoontjes
Rikkie * 29-09-1989 + 29-09-1989
Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990
Van papa en mama…
Stilaan bij me weggegaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 63 Verteerd door verdriet,
Door tranen die maar niet
Wilden komen -
De emotie-gang was tot
Stilstand gekomen,
Van mijn geestelijk huis
Niet meer over dan een
Kaal geraamte dat klaar
Was om te sterven,
Kon zelf het einde van
De tunnel niet meer zien,
Geen lichtstraal nog
Die binnenkwam -
Daarom heb ik mezelf
Groot gevoeg gevonden…
Wie wil ik zijn?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Gestruikeld ben ik
Al zo vaak over mijn
Uiteenlopende gevoel
Van ik - wie is wie
In dit ene mensenkind
Vraag ik aan hen
Die in mij wonen -
Pasen geeft me de keus:
Wil ik Martha of
Toch liever Maria zijn?
Wil ik met mensenogen
Oordelen over de taken
Die alleen door mij
En niet door de ander
Worden verricht,
Of is het voldoende…