Alle inzendingen van Bert Weggemans

Trays vol Spul hebben Wij verkocht Vandaag aan Afnemers Van groei en bloei Kleur onontbeerlijk Geur tegen de sleur Van elke dag Deze dag zij geprezen Want wij eindigen tevreden Met patat Opgedragen aan Arien…

Met de vleiende wind Om mijn hoofd In de verte nog Ondersteund door Het bemoedigende Krassen van twee Zon geblonken Zilvermeeuwen Vertrouw ik Mijn meeuwen Jagend op de Eeuwigheid Toe aan dit Podium van Hedendaags werk En word zowaar Verleid door de geur Van gebroken fluitenkruid -------------------------- Met…

Houten kruis Gekanteld tegen 'n stenen schuur Kaarsen, knuffels, bloemen, Herinnering aan een noodlottig uur Het lijden van nu en van de eeuwigheid Bijeen gebracht in de tijd Boerakker, Nieuwjaarsnacht 2011…

Vrijdags namiddags Met vaste tred Trekken wij onverveerd Met stapels gewapend Naar die oase van rust En zacht murmelende mensen In deze ruimte Van gelijkgestemden Wisselen wij de voedingsbron Voor de geest Blij dat die blikken heg, Voor even dan, is geweest…

Tweehonderd jaar geleden Ben ik geboren Of was het honderd misschien - De tel ben ik allang verloren Opgevoed met Het gedachtegoed Van rond 1860 of zo Van recentere datum Heb ik qua gedachten Niets meer overgehouden Dan alleen liefde Liefde alleen Liefde die is van alle tijd En ik, ikzelf, heb ongezien En onopgemerkt geleefd…

Tussen lammeren en ooien, Omfluisterd door Ruisende peppels die Boodschappen van vrede, Liefde en verdraagzaamheid Nauw'lijks hoorbaar uiten, Voltooi ik mijn beeldhouwwerk, Mijn kunstwerk voor de eeuwigheid Atelier GROND, Nuis, 24 mei 2012 Opgedragen door mij aan beeldend kunstenaar Klaasje Smit…

Verdwaald in de wereld Zoek in mijn eigen domein Daag'lijks vraag ik me af Of ik hier überhaupt wel wil zijn ------------------------------------ Titel van dit gedicht ontleend aan Het Fregatschip Johanna Maria, van de Nederlandse schrijver Arthur van Schendel…

Probeer voortdurend Tot nieuwe dingen Te komen Jou en mijzelf Eens te verrassen Af en toe (bis, bis,) Om me er dan Op te betrappen Dat ik meestal Voor veilige verrassingen Kies Hans Böhm ben ik erkentelijk voor het aandragen van de titel.…

Blo was ik, Voor de duvel niet, Maar verder voor Van alles bang, Als een mens zo moet Leven, dan wordt het Verhaal voor mij te lang…

Ieder zwoegt en zweet En is oud voor hij het weet Valt, staat op en gaat door Denkt: ik kan niet meer stuk En ziet zijn dromen verglijden In de stortkoker van het geluk…

U die met ons Door diepten Bent gegaan Verzekert ons dat Wij aan het eind In Uw licht mogen staan Bert, Nuis, 10 juni 2012 Een post-depressie gedicht…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

Leven is vooral Laten leven Laat het toe - Lucht, licht Met af en toe Een lichte bries En je ziet het meteen - De schepping lacht je toe zaterdag 16 juni 2012…

Het brommen Van de gele horzel Eigen geworden op Het plein der genezing Klinkt bij thuiskomst Al weer even vertrouwd Als hij grommend Langs het lint Van asfalt en Bitumen zoeft Naar het bieden van hulp Bij weer nieuwe ellende In een te haastige Niet zo vertrouwde wereld Afdalend naar de Plek van nieuwe pijn Zweven twee…

Was ik zonder Het te weten Oprecht naar Eer en geweten Zo werd ik Uiteindelijk Van alles wars En vond iedereen mij Onuitstaanbaar dwars - Door hen uitgekotst Alleen maar omdat Het tussen ons zo Vaak heeft gebotst…

Aan alle kanten Toegedekt door Ruisend lover Buitengesloten De onwaarheden En vileine spinsels Van vijandige geesten Breekt zo maar Het zegenrijke licht En schijnt door dit Hemels bladerdak Onverwachts het levenslicht Dat Vrede heet Leek, Auwemalaan, 19 juni 2012…

Zwerfvuil aller Landen Verenigt U Achtergelaten op stranden En op elke denkb're plek Elders in het land Soort zoekt soort Tot eind'lijk 1 mens besluit Dat het zo niet hoort Hij ruimt het daaglijks Op met eigen hand Uit eigen vrije wil En ziet dat Achterlaten zooi Steeds meer in Dan naast de bak Belandt - Nederland…

God die ons Het Licht in de ogen Gunt Die ons luchten Kunt en zien Wilt U waar Liefde woont Voor altijd Uw zegen gebién Ter gelegenheid van de geboorte van Matthijs Bralts, en In memoriam Thomas Bralts…

De wind door mijn haar De zon in mijn hoofd De lucht in mijn longen Adem mijn adem Ik leef ------------------------------------------------------------ (Regel 4: geïnspireerd door de songtekst van Peter Schaap)…

Doorgaans pal Onder het oppervlak Daarnaast De vulkanische eruptie Zo maar spattend De ruimte in - Schaamte neemt in De plaats van gelatenheid - 't Is weer gebeurd 't Was weer zover Liever de bierkaai Dan maar Dan vechten Tegen de onneembare Onberekenbare Noot: titel is deels ontleend aan M. Vasalis, Drank…

U die nooit los laat Wat Uw hand aan ons begon Voor U is loslaten Een onmogelijkheid Toch vraagt U ons Om U te volgen en Alles los te laten Dat ons vasthoudt in de tijd…

Achter de eerste horizon In de baarmoeder Van alle tijd Waar het donker Diepte geeft en rust - Heerst een intens gevoel Van veiligheid zonder angst en nijd Bestaan geen gemiste kansen En ontbreekt ook de spijt Niebert, 28 juni 2012…

Badend in de weelde Van zo maar een dag Waar liefde heerst En vrede zelfs de Nacht verbleken doet Kan ik zo maar Aanvaarden de vriendschap, het geluk, Het leven, en zie 't Is goed…

Murw gebeukt door De golven van de Oceaan die leven Heet, overspoeld door Golven van een te Zware storm op zee Een mens - vleugellam Als wrakhout aangespoeld Op het verlaten Strand van mijn jeugd - Bij 't uitblazen Van welhaast de laatste aam Tot leven gewekt Door het luide krassen Van meeuw en stern - zij Zweven schitterend…

Angst domineerde mijn horizon Alle jaren door de tijd Te bang, te laat, En daarna weer te veel spijt Over het weerloos treffen Met andermans chagrijn en nijd Vaardigheden hieromtrent Ontbraken in het geheel Leren om niet bang te zijn Voor het volwassen zandbakgedrag Is een vaardigheid die Voor mij maar heel langzaam went UMCG…

Boven de onrust van mijn ziel zweeft alles overziend in klaarheid de zilveren stern die rust geeft aan mijn onrustig hart In vriendschap opgedragen aan Martin van de Open Hof in Groningen, maandag 9 juli 2012…

Vrijheid Betekent Niets Vrij zijn Betekent al Helemaal niets Alleen wat Je er mee Doet Telt Idee tijdens de avonddienst in de Open Hof in Groningen ontsproten aan het filosofisch ingestelde brein van een van de bezoekers van de dagopvang.…

Zich dienend Opgesteld Naar zijn Naaste In alles Hem en haar Lief gehad Die thuisloos Is of Zelfs zonder dak Aandacht Voor de zwakke Om te laten zien Dat 't ook anders kon En dan toch Alsnog Wegens te lang parkeren Genadeloos De bon Spilsluizen, Groningen, dinsdag 10 juli…