556 resultaten.
Confusius
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 283 Als kluizenaar gezeten in zijn grot
peinzende gedachten in zijn ogen
gehurkt en zijn rug licht gebogen
immer begaan met bevolkings lot
kon hij uren van betere tijden dromen
tijd die door wetenschap en onderricht
zware arbeid voor zijn volk verlicht
waardoor het land tot bloei zal komen.
Ach, waarom is geen mens gelijk
en vallen in lagere…
Controverse
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 Zo traag gewraakt
mijn diepst gevoel
mijn liefde
dat ik amper
trouw kan blijven.
Mijn denken door
het nevelig brein
bezwangerd
van verlangen
naar zacht morgenlicht.
Mijn zicht vertroebeld
in duistere nacht
kan geen licht verdragen
van zon
aan heldere hemel.…
Controverse
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 114 Wat zouden bergen zijn
Als er geen dalen waren
Wat zijn rivieren
Zonder oevers wuivend riet
Wat zijn vlaktes
Zonder nevelige wouden
Aan horizon in ‘t verschiet
Wat is een hemel
Zonder wolken
Zonder vogels langs het blauw
Een strand zonder zee
Een zee zonder branding
Een vogel zonder zang
Een helder ochtend zonder dauw
Kortom…, wat…
Dag en/of nacht
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 714 Zacht vervaagt het licht
maar sprankelt stil na in je ogen
zie net de rimpeling om je mond
die nog vraagt om
aanraking van lippen
als ik met mijn hoofd
op je borst, je gedachten tel
in de slagen van je hart
weeg ik je gevoelens
in de diepte van je adem
voel ik je liefde
in de warmte van je huid
en in stilte je woorden
door de streling…
Dagdeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 182 In weerwil van wat hoog verheven
wacht reflectie stil ontdaan
in matte glans slechts rimpelend
door schaduwen omgord
geroerd door onzichtbare hand.
Slechts traag bewegend
omgeven door aarde duister
schimmen van onzekerheid
gehuld in vage nevel
genageld op één plek.…
Dagdromen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 427 Midden op de dag een stille droom
over ‘t leven en alle zaken
die passeren in een stroom
zonder werkelijkheid te raken.
Gedachten die verlangend zijn
naar onbereikbare streken
van hoop en schone schijn,
geen realiteit daarover is gebleken.
Mijn dromenland ligt ver van hier
bestaat uit liefde en maneschijn
en tuinen vol roos of violier…
Daglicht
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 102 Morgen die de kim doet blozen
En straalt over ruime veld
Weer verlangen doet naar geurige rozen
Dauwdruppels aan de takken telt
Verlicht het land bestrooid met parelen
Over een deken van diep smaragd
Nadat aan de hemel sterren fonkelen
Als diamanten in duistere nacht.
Over watervlak spelen glinsterende zirkonen
Weerspiegelend een hemel van…
Dakloze
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 130 Zwaar klinken de slagen ter middernachtelijk uur
Over ’t verlaten plein, door lege donkere straten
En in de stilte weergalmt de echo van muur tot muur
En in regen ondergaat de stad ’t duister gelaten
Lopend in het donker mis ik sterren en maan
Kijk slechts somber naar ’t glimmende wegdek
In zwarte etalages kijk ik slechts mijzelf aan
Verder…
Dank
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 290 Als ik mijn handen uitsteek,
neemt Gij ze liefdevol in de Uwe!
Als ik mijn handen ophoud,
vult Gij ze met Uw liefde en gena!
Als ik mijn handen vouw,
luistert Gij geduldig naar mijn gebed!!
Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…
Dank voor dagelijks geluk
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 225 Geluk wat ik dagelijks ontvang,
het is alleen van U gekregen,
zodat ik elke dag opnieuw verlang
naar Uw liefde en zegen.
Nooit kan ik daarom genoeg tonen
dank voor ontwakende morgen
als wij in Uw licht weer mogen wonen
beschermd door Uw liefde en zorgen.
Iedere dag dat U ons omgeeft met Uw Geest
ons in ruime mate leven wil schenken
is…
Dankbaarheid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 296 Waar de aarde wordt vertroeteld
verzorgd met warmte en liefde
toont zij in enthousiasme
haar schone vormen
bloost ze als verliefde maagd
uit dankbaarheid
een jonge vrouw
die haar kinderen baart.…
Dans van het goede leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 869 Dansen in het leven
leven van gedachten
gedachten en genieten
genieten van het goede
goede in het leven.
Leven voor het goede
het goede genieten
genieten van gedachten
gedachten over het leven
leven om te dansen.
Wachten op het goede
goede gedachten
in gedachten genieten
genieten van het leven
leven zonder wachten.
Lachen om te…
Dansende Woorden
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 183 Waar zou ik mij aan houden in gedichten
als schone poëzie niet klinken mag
of ‘t fraaie metrisch ritme zeek’re dag
voor toonloos hersenspinsel zou zwichten.
De glans van “t leven zou in sleur vervlakken
geen zangen zouden nog te horen zijn
gesprek eentonig strak en stijf van lijn
het hele leven zou verveeld verstrakken.
Laat woorden springen…
Dante (Inferno 1)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 202 Gloeiende kolen branden door mijn leden
mijn gedachten worden met vuur geblust
mijn lichaam weert elke druppel water
handen tasten gloeiend ijzer
ogen kijken in verblindend licht
en voeten dansen op rode platen
van sulfer en vloeibaar glas.
Deuren openen naar witte nevel
omgeven door helder blauw
zachte tinten pastel onder verkwikkend…
David en Goliath
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 103 O gij reuzen van het witte papier en letter
Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier
En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier
En kleineert met uw waardering menig kleine etter
Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog
Straks komen die dwergen treffender van hun boog…
De bevrijders
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Nu strijkt de wind in vrijheid over velden
In wolken van vreugde verspreidt zich ’t licht
Een leven dat wij danken aan de helden
Die strijdend d’ overwinning hebben verricht
Nu wappert de driekleur fier van de toren
In ied’re stad en dorp wordt het nu gevierd
Met spel of muziek en in blijde koren
En elke straat is rijk met vlaggen versierd…
De dag geeft aan
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 190 De dag begint met zon
belooft zo veel
een azuren blauwe lucht
met melkwitte wolken
een zachte bries
door kleurrijk lover
de dag eindigt
in purpergloed
beïnvloedt
mensenleven.…
De individu
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 85 Hoewel niet aan zee
Leef ik van golven en wind
Vanaf toppen
Naar de dalen
In eeuwige deining
Van horizon tot horizon
Stromen mijn gedachten
En ideeën
Langs stranden
Onder zon
Of stormen
Zonder merkbare
Verschuiving van vormen.…
De jaren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Het zijn geen jaren die ik zal tellen
maar enkel de stralen zonneschijn
die denkbeeld over mijn leven vellen
daar ’t anders één ellende zou zijn.
Al kent een jaar ook wind en stormen
en zal het zonlicht geen kim beschijnen
zal nog geen duister mijn leven vormen
geen tegenslag mijn hart doen kwijnen.
Al nemen de jaren toe in getal,
onafgebroken…
De jonge Don Juan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 79 Wat heb ik lang verlangd naar jou
toen we eindelijk samen waren
wist ik echt niet wat ik zeggen zou
zat daar te draaien en te tollen
en lachen als een schaap.
Toen jij zachtjes op mij aankwam
schoof ik beleefd een stukje op
hield mijn handen angstvallig op mijn schoot
want om je aan te raken
geneerde ik mij dood.
Maar toen jij met…
De ogen dicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 180 Als mijn gedachten
loop ik rond
in kringen
achter het beeld
dat ik heb geschapen
van jou
al zoek ik rechte lijnen
wat krom is
buigt mijn brein niet recht
daarom loop ik over paden
waarover ik waarheid zoek
in hoop op zegen.…
De ogen dicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Als mijn gedachten
loop ik rond
in kringen
achter het beeld
dat ik heb geschapen
van jou
al zoek ik rechte lijnen
wat krom is
buigt mijn brein niet recht
daarom loop ik over paden
waarover ik waarheid zoek
in hoop op zegen.…
De polder waar ik geboren ben
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 145 Een grote vlakte door gras groen gekleurd
doorsneden met sloten en door heggen
ingelijst door muziek van vogels die daar leggen
langs de randen door silhouet van bos opgefleurd
bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden
ideaal daar die ruimte van ’t polders land
natuur nog beheerst door boerenverstand
daar zwierf ik dagen door ’t veld met…
De stilte, ergens
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 124 Stil, er ruist een zachte wind door de kruinen
Stil, een roep van ver laat zich horen
Stil, hoor je de zee bruisen achter de duinen
Stil, luister naar dat carillon in een toren
Ergens zingt een vogel in de bomen
Ergens klinkt een vrolijke kinderlach
Ergens zit een paartje op een bank te dromen
Ergens, zomaar op een mooie pinksterdag.…
De vrede lijdt
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 122 Vandaag kwam ik de vrede tegen
En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was
Ik zei; “U hebt zolang gezwegen,
Terwijl toch iedereen over oorlog las”
Hij zei; “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven.
En geen media erkende mij.
Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven
Niemand luisterde, wat ik ook zei.
Zolang de mensen elkaar niet…
De vrede lijdt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Vandaag kwam ik de vrede tegen
En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was
Ik zei; “U hebt zolang gezwegen,
Terwijl toch iedereen over oorlog las”.
Hij zei: “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven.
En geen medium erkende mij.
Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven
Niemand luisterde, wat ik ook zei.
Zolang de mensen elkaar niet…
De weg van het hooglied
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 Aan het begin van die weg
heb ik eens gestaan
gewacht op mijn liefste
waarvan ik zeker wist
dat ze hier langs zou komen
op het midden van die weg
ben ik eens stil blijven staan
dacht dat ik haar zag komen
waarop ik zolang had gewacht
alleen nog van kon dromen
op het eind van die weg
heb ik nog eenmaal omgekeken
ben bedroefd doorgelopen…
De zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Stilte vult de avondgloed.
Eind van de dag door zon gevoed.
Horizon van einder tot einder verguld.
Toekomst, die zich in het donker hult.
Over donker water een witte zwaan,
Zoals gedachten door ’t duister gaan.
Een schim die in het duister licht.
Een gedachte, zich naar de toekomst richt.
In al haar gratie, haar schoon bewust,
Zwemt zij…
Degeneratie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 Welke kleuren moet ik kiezen
Om te schilderen hoe ik ben
Met welke lijst me omlijsten
En welke lijnen zal ik schetsen
Zodat iedereen me herkent
Bekijk me zelf in een spiegel
In een schier geduldig glas
Zoek de hoeken van lichtval
Zie de beelden zo ze komen
In de vormen zo het komt
En hoor hoe langzaam
Elke lijn en geluid verstomt.…
Denken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Gedachten houd ik in mijn besloten wezen
In ruimte en maten aan mij toebedeeld
In parten en kwadranten van tijd verdeeld
Gedeeld tussen grenzen van hoop en vrezen
Ze zijn niet meer of minder dan een sleur
Van alle jaren wisselende seizoenen
Die zich als de getijden verzoenen
Door de verschillen in klimaat en kleur
Als ’t langzaam herwaarts…