Alle inzendingen van G.Driesman

Ooit was je zijn alles ooit was het wij en niet jij of hij ooit was hij een vriend ooit of was het toch nooit? Was alles toen schijn en voel je nu geen pijn? Nee het was ooit anders het was ooit mooi het was ooit wij maar nu weer jij en hij het afscheid doet pijn maar hoe zou het anders kunnen zijn hij was een…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur,niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit…

Verliefd was je molen ontken het maar niet verliefd op de wind... je liet met je sollen kreunen deed je, tollen reikhalzend naar nieuwe vlagen waai dronken, pronken met je volle wieken maar,...jonge wind wichten worden ook oud, alleen de wind heeft het eeuwige leven.…

En toch zou ik je iets willen zeggen Eigenlijk een arm om je heen willen leggen en toch wil ik je laten weten dat ik jouw verdriet niet ben vergeten, maar dan ben ik bang in de weg te staan en dus laat ik het gewoon maar weer gaan.…

De stilte in jou schreeuwt steeds maar weer Er is geen weg terug Een hand op je schouder ogen die je aankijken Een enkel woord is genoeg Maar het blijft stil in jou.…

Je huilt heel zacht je legt je hoofd tegen mijn borst uit een gevoel van onmacht ontvloeit ook mijn kracht Jouw pijn die ik totaal met je deel zielsbedroefd een brok in mijn keel van het niet te troosten verdriet Woorden zijn niet nodig woorden zijn hier teveel daarom zeggen we ze niet woorden zijn nergens te vinden voor zoveel verdriet…

Zoals de verbijsterende oceaan het groene eiland omringt zo ligt in de ziel van de mens een afgelegen Tahiti vol vrede en vreugde, maar wel omringd door alle ontzettingen van het ten dele geleefde leven.…

Heel even in zijn armen als vleugels om je heen Een warme deken voor jou alleen Luisterend naar zijn hart het ritme van het Zijn Alle antwoorden klinken als muziek in jouw oor. Zie je innerlijk Licht een stralende Zon Jouw hart verwarmt de liefde van je Ziel.…

Daar waar rust een herinnering is Daar waar mijn geest zich niet meer ontlaadt Daar waar ik niet meer zal dromen maar ook niet rustig slaap Daar waar de klok mijn leven weg tikt Daar waar zijn getik mij schrik aanjaagt Daar waar onzekerheid overheerst en zich tegen mij keert Daar waar ik val in een put zal er dan iemand…

Dag van treurige sluiers toen de ochtend verontrustend opstartte je aanstaarde met wazig betraande netvliezen vasthoudend aan een beeld dat droomwanen deed verlammen alsof het donker niet meer op kon houden en alles in de diepte liet verdwijnen terwijl je in jouw bed lag te woelen…

Gezien de standard Mill Met zijn grote houten armen draait deze reus om zijn as, als de wind speelt met zijn met zijn wieken... is hij in zijn sas. Het krakende geraamte draait en wiekt op de spelende wind. Strak is het gebonden zeildoek wat zich tegen de latten vastbindt. Langs de uitgestrekte horizon staat de houten reus majestueus…

Deze dag weer zo’n dag die je als een rugtas veel te zwaar beladen met je meezeulde toch scheen de zon heel vreemd dat jij de warmte niet kon voelen de tijd trad terug met reusachtige grote passen sleepte je mee jij wenste daar niet te zijn Waar immer nog de pijn … je hele lijf in rouw verzette terwijl al je denkbeelden schuurden…

Het maakt wat uit als je het licht bij naam noemt in een medemens die het spoor bijster raakt het maakt wat uit als je aanhoort wat je hart je ingeeft het hoofd zal volgen het maakt wat uit als je jezelf vergeeft voor alle verdriet die het leven met zich brengt…

Langzaam komen de nieuwe woorden ze klinken hol in deze tijd steeds sneller beelden razen voorbij langs de chaos van vandaag oude boeken verzamelen stof maar in de luwte van de nacht laat hervonden rust de gepelde woorden leven daar tussen gekrulde ezelsoren bloeit de poëzie…

Het leven is zo breekbaar, Een handomdraai en daar ligt je leven in scherven. De scherpe scherven liggen daar, loop je weg of raap je het op. Vanaf dat punt veranderd je leven, roze kleur maakt plaats voor zwart. Eenzaamheid en leegte nemen je leven over, dagelijks vindt de rode stroom zijn weg naar beneden. De tijd…

Als de zon is ondergegaan en de warmte verdwijnt en de maan opkomt, komt er een waas voor de horizon een waas in jouw gedachten jouw gedachten die afdwalen je ziet een waas, een waas in de stilte de stilte van het moment en de schemering van de avond een waas, een warmte die je nooit eerder voelde die de hoop doet opkomen…

Lieve Geest Toon mij de weg naar de mooiste teksten laat mij gaan langs lief en droefenis Leid mij door de zee van diepe woorden naar de juwelen van vergetelheid Geef mij de vonk dat heel het hart doet warmen laat vonken doven op papier Leid mij door het web naar de digitale roerselen van de dichterlijke ziel Nee nog beter: Laat…

Beleef de stilte van de zomerwende. Vouw de dag in vrede dicht en laat vol vertrouwen in de liefde, je omarmen door het licht.…

Licht bij de vleet nu jij de wereld binnentreedt en van de prins geen kwaad nog weet Dat je vanaf je eerste kreet tot aan je laatste ademtocht dat licht mag toebehoren Zo wordt in jou een nieuw mens geboren…

Naakt en kwetsbaar. geef jij je helemaal bloot. Zodat ik je kan zien zoals je werkelijk bent. Zonder franje, zonder bescherming van alles wat jouw bedekken kan. Ik wil je ziel lezen wie je diep van binnen bent. Ik wil je zwakheid zien, je kracht om te zien hoe prachtig je bent. In je naakte eenvoud, Puur mens.…

De zon in de middag, een klaterende lach. waar geen vragen zijn Geen duidelijkheid, geen koers en geen tijd Herinneringen en een stil verlangen. Naar een plaats om te verdwalen, naar een tijd om te verliezen, Zolang je maar tijd krijgt, zul je proberen jouw dromen te leven.…

Een zuchtje wind zoel en vol emotie je gaat ervan stralen Je wordt er blijer van. Alsof je wordt geknuffeld het gevoel van thuiskomen. Het gevoel dat je leeft. Het is de wind die je komt halen en meesleurt naar een ander bestaan weg van neerwaartse spiralen die je het geluk bezorgt zodat je krachten weer herleven en…

Adagio Ontloken woorden tijdens tonen van Mozart's oorstrelend adagio nog broos en schuchter zoeken beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warm plekje In de wiegende wind en milde avondzon.…

De behoefte aan licht is zo intens groot Het donker lijkt de vlam van hoop te smoren stop, een fluistering wervelt door de wereld bevrijding is mogelijk voor wie maar horen wil de ogen van het kind kijken de mensen aan tot diep in hun hart Alles is Liefde…

Als het moeilijk is iets te zeggen wat je diep van binnen voelt, en het niet is uit te leggen wat je werkelijk bedoelt, laat het dan maar rusten, en zeg maar even niets; de woorden die je had willen zeggen, daarvan zegt de Stilte iets. gd…

Open en blij Jij en ik een droom een lach een blik Jij en ik een liefdeswolk jij en ik twee rode rozen open bloeiend Jij en ik werd wij Wat waren we blij zij aan zij een lach een blik Jij en ik. gd…

Ik zit onder een boom vol bloesem, die roze bloesemblaadjes vallen laat bij een zacht briesje in het gras, waar mijn gedachten weg dwalen. Een wollig lammetje blaat Ik zucht. Er zit liefde in de lucht.…

Verwondering is stil, zo stil. Waar de gedachten stroom verstomt hoor ik de stilte van verwondering Ik hoor de tijd van niet Zijn. Zo'n niet bestaan dat ruimte even grenzeloos als overbrugbaar maken kan hier en daar tegelijk. Twee werelden waartussen zinderende stilte als in de diepste droom.…

Weemoed Door de gordijnen heen zie je het vage licht van een neergaande zon weemoedige eenzaamheid drapeert zich als een deken over je heen om al die jaren die vervlogen zijn in een ongemerkt beleven…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur, niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit alles…