Huismens
netgedicht
Ik zou het liefste met haar uit-
gaan, weet mij zeker van haar knik
vol trouw en eerbied, nauw aansluitend
op mijn instinctieve blik.
Haar tred is meegaand en spoorvast,
haar ritme aangepast aan mijn
chaotisch leefpatroon waarin
de tijd naar vorm en ruimte tast.
Zij is het antwoord op de vraag,
de bijzin van ons hoofdbestaan;
zij kan ook…