136 resultaten.
Klaarheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 482 het is de ochtend die na lange
nachtelijke uren klaarheid brengt
het dorp en het land weer mooier maakt
de vrijheid schenkt waardoor
een heerlijk hogelijk geluk
het zijn de laatste sprokkels jeugd
ze leven in mijn hoofd
ze jagen door de dagen
en mijn bloed kent nog geen pijn
er is de eerste koffie en het honingbrood
de wijze raad van Spinvis…
Zeg nooit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 478 zeg nooit, mijn lief,
'zal ik maar van je houden?'
maar hou van me
laat je hemelse zinnen
zinnelijk zijn
als vrije regelvallen.
in je hand
de spelregels
die niet bij je passen,
te veel ogen, zeg je,
en je gooit de dobbelsteen
naar de nieuwe dag.
in de kamer groeien
geen woorden meer
zal ik nu spelen
om jouw goddelijk wezen…
Het moet, het mag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 het moet diep en donker
en mooier dan de wereld
ooit zal zijn.
het moet spits
om de lachers op de hand
om de huilers onderhuids.
.....
het mag zoet, het mag zacht
het mag alles of niets
het mag neigen naar nonsens
en stuwen en stotteren
het mag lopen naar nergens
als een gedicht dat sluit
op vederlichte voetjes,
zo aldus,…
1969, scènes
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 470 heerlijk licht. zaterdagmiddag
een wemeling van wielen, het haken van pedalen
het wringen naar vrijheid
geen school meer, geen kerk.
11 kilometer uitwaaien huiswaarts
in dulci jubilo. lach mee met zotte kraaien.
spurt aan grensplaatjes van dorpen,
wind op kop, tong bijna tussen voorwiel
toch gewonnen. (voor u lieve meisjes,
voor haar…
Luc De Vos is niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 437 Verscheurende bom:
Vlaamse Reus, Vlaams Icoon
Vos is niet meer. Aarde
onder voeten pulvert, stof
dwarrelt dwaas, de meester
verdween. Plots. Klap
op vuurpijl nog ver weg.
Kleine schalkse ruiter, tussen
pen en podium huilde je
angst en hartenpijn, wars
van glitterglam, de eeuwigheid in.
En waar je nu bent,
verhef nogmaals het wondermooie…
Van liefde en corona
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 437 wat zou ik verliezen als ik nu bezwijk
aan dat wat me zomaar doden kan?
(niet zo veel, enkel mezelf)
wat zou ik verliezen als jij mijn lieve schat
gaat hemelen door dat enge jeweetwelwat?
(alles, meer nog dan een hele wereld)
zo voeren we strijd met wat ons eenzaam maakt
de eeuwige angst van verlaten
en toch jij...
… in poezenkrul op…
Terugblik
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 434 en nu in deze dagen de zon
hoog aan de koude hemel staat
blikt een man in de spiegel
in de ogen van een jongen
in houtje-touwtje jas
een zachte wereldredder
een lange-afstandzwijger
hij was zo graag de held
met statements geweest
het mannetje van de wereld
maar toen begon het leven…
Weet je nog
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 428 de zee
had een zee van tijd.
met haar golfgewijs verlangen
naar het eeuwige strand
liet zij
meeuwen schreeuwen
als in een oud cliché.
het grijze water
verzoende zich
met laatste straaltjes horizon
en jij
mijn lief
werd liefde,
een liefde voor het leven.
toch?…
Zal ik het zo vertellen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 422 dat ik de hoog lokkende Jungfrau
in het zuivere Zwitserland
bestijgen mag
(de berg, niet de jongedame)
gewichtloos in wolken
de hemel binnen handbereik
dat ik denk dat god mij niet ziet…
Bijzonder
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 421 zij was bijzonder.
zij was zo heerlijk hemels.
ik bleef altijd Aarts.…
Het narrenpak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 je merkt het aan de lucht
een rust van licht in late dagen
zo lenig voor het vuistje weg
hijs ik mezelf in narrenpak
en in de leegten tussen regels
kom ik gedichten tegen
een sterveling met koude woorden
verliest gezicht aan zwaartekracht
hij spijkert donkere kamers
kiest de vlucht vooruit
breekt zijn breekbare pootjes
maar hier…
Van horen zeggen
netgedicht
3.0 met 85 stemmen 418 Kluitje naaktslakken
geeft zich onomwonden bloot
op Belgisch naaktstrand.…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 408 Vroeger, het lijkt
zo lang geleden.
Toch kom ik
meer en meer
vroeger tegen.
In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Mijn Grootje en de Grooten Oorlog
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 406 zij was het korenblonde meisje
met sproeten als een sterrennacht
op klompen langs het smalle pad
de lange weg naar het oude dorp
de hemel kraakt, de stilte kruipt
Duitse ulanen op hoge paarden
als moe geplaagde horzels
in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw,
het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld
sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…
Het is vreemd...
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 404 het is vreemd
hoe alles zich langzaam oplost,
hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.
hallo, zeg je…
Ode aan het huis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 als zachte armen in omhelzing
zo is dit huis mijn tweede huid
zuiver als het witste licht
spelen kinderen met het kleine weinige
in hoopvol klarende kleuren
als een groot verrukkelijk geluk
het huis…
Stukje hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 382 ik zag een stukje hemel in Averbode,
de abdij, een poort naar hoger leven
droomde ik mezelf in het hart
en alles werd zwart door zoveel wit.
de grandeur van barok
en de gedachte aan de rok
die je ooit kocht, waarin jij beeldig,
waarop ik dolletjes was
maar überhaupt veel te duur,
vond je.
het orgel dreunde hemelen open,
mannenstemmen…
Zwanenzang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 382 zo mijn dorp zien sterven
de wegen versjteerd
de paadjes te hard
te veel, te vaak, te hoge
muren, de geest uit de fles
vervreemding een winnaar
in dit fatale spel
de rust is dood
mijn hart is dood
waar…
Claustrofobia
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 377 op de bühne een schimmendans
voorbij verloren deuren
als in harde klanken om adem
om lucht om leven
een zwarte oorlog woedt
ik wil niet maar ik moet
een beetje sterven
tussen allen in het donker
bidden om wat licht…
Nachtlucht
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 368 zon rust voldaan
Willem recht zich nauwelijks
hij wacht op nachtlucht
hernieuwt zijn krachten
draagt wat hij liefheeft
en bouwt verhalen
als Babylonische tuinen
van hem leer ik fluiten
maar zingen mag ik niet
Willem houdt
van wrakke woorden
van schimmig tussen lijnen
van bibberaties
op vreemde huid
met glans verslaat hij
zijn…
Gentleman
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 368 liefde gaf me vleugels
verdriet nam ze weer weg
alleen nog zwemmen zal ik
in afritsbare broeken
en waterdichte schoenen
naar het diepe Engeland
de onbekende overkant
bloemen moet ik sparen
voor zoete zeemeerminnen
omdat zij niet bestaan
omdat ik ze nooit zag
maar wel de zachte dood
in hun mooie ogen…
De uppercut
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 368 een rake uppercut laat
de orgelpijper duizelen
zijn balg zwelt vervaarlijk
hij ziet hemellichamen
waar hij nooit deel van uitmaakt
als nooit tevoren vergrijpt
hij zich op schandelijke wijze
aan onschuldige sterren…
Maritiempje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 362 hier eindigt het land
en groeit het water
als een vrije gedachte
van een zomerkind
wie zwijgt legt goud
in de mond
een schrijver haalt zilver
maar over de golven loopt Hij
die ik ken, zo lang ken
geoefend door eeuwen
houd ik Hem te vriend
een verdoolde jogger
rent zich de dood op de hielen
hij bidt om winst
om knarsloze…
Knipoogje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 359 Netjes passend in de glaasjes
van mijn leesbril,
vangt ze mijn blik.
Een knipoogje ontgaat me niet.
Zij huppelt dartel
door deze woorden en schaaft
letters tot woordenschat.
Barrages worden gebroken
maar nooit mijn hart en
na omhelzing ontdekken we
het woordje 'loslaten'
in het woordenboek.
We scheuren oude bladzijden,…
Dichter bij jou
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 359 de dagen dat ik jonger word
en mijn verlangen ouder,
dat ijsheiligen verdwijnen,
een langzame zon mijn terras vertedert,
een lijster mijn tuin vol zomer zingt,
een blauwe lucht op het groene land ligt,
mijn lome lijf weer zwichten zal
voor een nonchalante ligstoel
in markieslinnenlijntjesstof
én schoonheid liefde wordt,
die dagen…
Lof der zotheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 339 lente bijt gulzig in de dagen.
het gaat van hup en pak ’m beet!
onder reuzenparasol een ‘meisje’
dat blond neerstrijkt.
ze zoekt een plekje
tussen mijn aanhalingstekens
en wat wordt ze mooi
als ze langoureus aan haar mojito nipt.
ik maak mezelf langzaam.
het wordt zo’n dag,
zo’n heerlijke, zonder liegjes
(eigenlijk leugentjes,…
Een nieuwe taal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 321 de taal om met de ontslapene
te praten bestaat uit zwijgen
oog in oog niet spreken
in stilheid alles ondergaan
ik kan huilen zonder tranen
jij kon ooit lachen mét
maar ik voel mijn oude winterhart
en in mijn borst is het koud
bij het verre noorderlicht
zullen eeuwen anders zijn
dagen als vervreemde vrienden
voor animus en gezelligheid…
Soms jij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 Soms reik je me
je hand
als ik in de spiegel
enkel angst lees.
Zalf jij de woorden die
mijn lippen nooit verlaten.
Soms geef je me
de tijd,
ben jij de klok
waar wijzers ontbreken.
Wijzers breken waardigheid,
zeg je.
Soms schenk je me
je borsten
die de mooiste zijn en je lacht
als ik zeg dat ze
een plaatsje waard zijn
op de Werelderfgoedlijst…
Verre verten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 317 landschap Bruegelt naar winter
naar het spel van verre verten,
haasje-over
voorbij de horizon en terug.
verloren wegen glooien. ze plooien
naar paarse stilte tot ze dwalen.
en kijk, ginds, in het laatste huis
de ongeschonden winterochtend,
de geur van spek en koffie.
daar trekt de kachel aan het langste eind,
daar soezel ik de dagen…
Kleiner
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 315 o ja, ik maak het kleiner.
als gedachten in gedichtjes
maak ik van Hoop hoopjes,
van Liefde liefjes,
maar in Geloof geloof ik,
al schuilen duizend leugentjes
in elke Grote Waarheid.
met een Lady in Red, red ik het niet.
doe mij maar een onderonsje
met een Juffertje-in-'t-groen.
ooit zei een wijs man:
'het mooie aan kleine vrouwen…