136 resultaten.
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Huidhunker
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 196 nu de nacht zich ontvouwt
zal ik je ondergaan
als een vlinder in zijn liefde
liefde van een dromenvanger
en de lange zoektocht
naar nieuwe letters
nu je mijn huid verlaat
valt het witte doek
sterft het applaus
raak ik je zonder spiegels kwijt
huidhunker een killer
winter verlangt naar lente
hoe vermijd ik deze meligheid
ik wil…
Piranha
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 203 mijn lieve kleine piranha
jij dook diep in de zee
altijd in de diepe zee
je brak mijn kluisters
open naar vrijheid
je schonk ze aan de zon
je hield me nooit tegen
in mijn liefde voor de regen
die op mijn dromen viel…
Herleven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 258 vandaag ben ik een schiereiland
ik weet niets van de zee
ik zal niets meer verwachten
verlangen is wat overblijft
als een diefje hangt de dag
in een vreemde lauwe lucht
je mag niet sferisch sterven
zegt de dokter
de zon verliest aan zwaartekracht
ik roep om snelle redding
met een stem vol zachte vingers
omhels ik elke nacht…
Taalkwaalhart
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 116 dat je nooit denkt:
dit is het verlossende woord
de vullende regel
de verhoopte redding
maar trop is te veel
en mooi is nooit minder
en daar op rij drie
de hoog begeerde blond geleerde
schikgodin, dwepend met al mijn muzen
(zeg me niets meer
van de muzen, ze sluiten
mijn ramen en mijn deuren)
ik ben meer van de toevalligheid…
Lege kamers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 ik zal mijn stappen matigen
mijn handen leggen
op je lichaam
je levende lichaam
je dansende heupen
en ik noem je naam
in de lege kamers van dit huis
ik zal kijken naar mijn rusteloze handen
ik zal je zien en denken
aan de duizend kleuren
op je vragende huid
ik zal je strelen voor ik ga…
Rijkdom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 205 Er is goud aan de bomen
en zilver in de zon,
haar spaarzame warmte
nauwelijks voelbaar.
Na droom en waken
kiest mijn herfstbeladen hart
voor zwijgzame uren…
Het nest
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 186 vertel me niet
van de buitenbeulen
ze slaan het merkteken
van de rode dood
ze lachen in jouw ogen
kom nu in mijn veilig nest
ik heb de takjes glad gevijld
de bodem zacht verdonst
vouw je vleugels
en vlij je neer
hier staan we
in onze vederlichte liefde
als het winteren gaat
de bomen kalend en jij
nog steeds van mij
en ik…
Zichtbaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 236 je hoeft me niet te melden
als vermist na mijn vlucht
vandaag of morgen kom ik
getooid in vreemde kleren
terug met brede glimlach
zo mag je me strelen
alsof ik een ander ben
laat dan je handen rusten
op de hoogst bonte kleuren
zodat ik weet: je bent een goed mens
van missen en liefde spreken we later
als mijn ogen en mijn lippen
zonder…
Redding
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 74 je zegt
ik kan de pijntjes voelen
van de bomen
van de onrust in het gras
van de twijfel in de wolken
van de benauwenis onder vogels
van de vrees voor kruipende dieren
je zegt
ik lijd met hartzeer
om de broosheid van de bloemen
om het verdriet van de kleinen
om de domheid van de groten
zullen we zoenen? vraag ik
zullen we verdwijnen…
Luc De Vos is niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 437 Verscheurende bom:
Vlaamse Reus, Vlaams Icoon
Vos is niet meer. Aarde
onder voeten pulvert, stof
dwarrelt dwaas, de meester
verdween. Plots. Klap
op vuurpijl nog ver weg.
Kleine schalkse ruiter, tussen
pen en podium huilde je
angst en hartenpijn, wars
van glitterglam, de eeuwigheid in.
En waar je nu bent,
verhef nogmaals het wondermooie…
snapshot aan zee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 de zon strooit spiegeltjes
van 't zuiverste licht
op het lachende water
snoepjeskleurenmeisjes
vangen mijn blik alsof
het eindeloos zondag is…
Zal ik het zo vertellen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 422 dat ik de hoog lokkende Jungfrau
in het zuivere Zwitserland
bestijgen mag
(de berg, niet de jongedame)
gewichtloos in wolken
de hemel binnen handbereik
dat ik denk dat god mij niet ziet…
Voorgoed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 148 hoe jij almaar won
dacht ik nooit aan verliezen
maar voorgoed ging je…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 236 hoog te belopen treden eindeloos
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water
zie ik je drijven op zachte golven
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn
naar de zakkende zon en je zwaait
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer
er is veel wat ik…
Hemelvrouw
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 213 weet je nog hoe we
alles samen schreven
met hagelwitte woorden
op het nachtzwarte blad
en je vroeg me of je ooit
een plekje krijgen zou
in deze dundruk zodat je
me kunt vergezellen
in alle nieuwe tijden
op weg naar nergens heen
mijn ongekroonde koning
der witregels, zei je, en je zoende
me troostend om het grapje
en stilaan moest…
Yesterday
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 soms, als mijn hoofd
naar niemandsland verhuist,
van te veel jij, of te weinig
en ik je toch niet missen kan,
zeg je soms dat je me kwijtraakt
aan dat vreemde huis
dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester
als mijn lieflijke wereld
vaak verhuld in mistgewaden
die ik breken mag
en in kamers kom
net zo oud als mijn dromen.
op de radio…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 408 Vroeger, het lijkt
zo lang geleden.
Toch kom ik
meer en meer
vroeger tegen.
In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Maaiveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 523 te hooi en te gras
het hoofd onder het maaiveld.
vragen wagen zich:
waarom vroege vogels zo mooi zingen
als ze ’s avonds
toch door de kat worden gepakt?
waarom in talloze liedjes
ik wil je, ik heb je, ik ben je weer kwijt?
en wat doe je tegen spijt?
is dichterlijke vrijheid blijheid?
ik ben gek op vragen
al vrees ik vaak het antwoord…
Maritiempje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 362 hier eindigt het land
en groeit het water
als een vrije gedachte
van een zomerkind
wie zwijgt legt goud
in de mond
een schrijver haalt zilver
maar over de golven loopt Hij
die ik ken, zo lang ken
geoefend door eeuwen
houd ik Hem te vriend
een verdoolde jogger
rent zich de dood op de hielen
hij bidt om winst
om knarsloze…
Stoer!
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 289 zal ik eens het leven
bij de lurven vatten
en nagels met koppen slaan?
of zal ik wat zoden zetten
aan de dijk
en het ijzer smeden
nu het heet is?
en zal ik de koe
bij de horens grijpen
en alle bruggen verbranden?
......
zou je dan misschien, heel even,
mijn handschoenen willen geven?
ja? o, dank je!…
Het smelt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 649 niet in deze winternacht
die zacht is als jouw huid
na het raken van mijn adem.
niet nu de maan lacht…
Waar was ik morgen?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 het vreemde land
waar namen sterven
mist neerdaalt
je niet meer weet
waarom het nu
te laat is
stopt de tijd
komt nooit terug
zoek naar sleutels
verban de deuren
ze gaan nooit open…
Het einde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 621 het pierement speelt
het oudjespaar danst
een zomerregen valt
de dichter is moe
zijn laatste ballade
een weg naar berusting
op het lelieblanke blad
het woord 'EINDE'
als ultieme poëzie
met slotstuk…
Woorden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Woorden zijn rare dingen.
Soms huppelen ze zomaar
door het landschap
en vang je ze moeiteloos
met het kleinste vlindernetje.
Dan weer heb je
de zwaarste wolvenklem van doen
om de buit binnen te halen.
Toch ben ik dolletjes op woorden…
… en zij soms ook op mij.…
Het narrenpak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 je merkt het aan de lucht
een rust van licht in late dagen
zo lenig voor het vuistje weg
hijs ik mezelf in narrenpak
en in de leegten tussen regels
kom ik gedichten tegen
een sterveling met koude woorden
verliest gezicht aan zwaartekracht
hij spijkert donkere kamers
kiest de vlucht vooruit
breekt zijn breekbare pootjes
maar hier…
Dat
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 149 dat krijg je dan
en je weet niet waarom
stenen dreigen te breken
schutters in het groene gras
het gevaar van de bomen
dat ik op mijn hoede ben
in een droom was ik een telg
uit een oud Frans geslacht
je moest je langzaam cacheren
om de zekerheid van geluk
c'est simplement comme ça
en de twijfel gaat voorbij
tot weer een volgende…
Er is, er zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 het licht dat lonkt in een krimpende nacht
de lokroep naar de weg, het opgeheven handje
een wandeling in allenigheid met zacht vertraagde stap
het inhalen van mezelf en het negeren van de regels
de geur van vers brood, er is niemand die ik ken
er is niets wat nog moet in deze plotse regenbui
hier stap ik in een plas op de harde blauwe weg…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 756 hoe tijd langzaam draait
en jij je rokken droeg
uit andere tijden
andere eeuwen en blond
je sterkste troef nog was
de wereld danste om jouw as
ik zocht, ik vocht, verdronk
in zoveel ogenblauw en hoe
het water veel te diep kon zijn
grandeur groeit in de breedte
en god groeit in de hoogte zei je
maar wat moet ik
met een engel die…
Den Grooten Oorlog (1914-1918)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 294 Hoor de Stem van de Dode Soldaten,
en richt je blik naar verre einders,
ginds, waar het Dodenrijk ligt.
Denk dan aan de Dode Soldaten,
en luister naar het lied
van namen, duizenden namen
dat Zij lijdzaam zingen
in smart en droefenis.
Gedoog de schrijnende klaagzang
van slijk, geronnen bloed,
over de hel van oorlogsgeweld
en waar…