261 resultaten.
Het dondert niet meer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 492 nergens vind ik luwte
zelfs niet onder een boom
of in holle gebouwen
overal die ongure schaduw
van vunzige vlerken
die aan me kleven, in me klauwen
het dondert niet meer
vreet me, ontleed me
tot mijn haveloze torso
de bodem raakt
laat er gras over groeien
en krijs, krijs dan
om wat de aarde heeft buitgemaakt…
Naar de kelder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 Mijn rug is glad versleten
mijn armen zijn ontveld
mijn tijd is uitgezeten
en nu compleet ontsteld
word ik eruit gesmeten
verlaagd van top-object
tot doelloos accessoir
wiens gat is afgedekt
met opoe’s grand foulard.…
Knuffel of rammelaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 371 In mijn verschoten kop met slappe oren
en ranzig vel, tot op de draad versleten
heeft tijd zich zienderogen vastgebeten
sinds jij, nog broos en naakt, jezelf liet horen.
Aan snuit of poten altijd meegesleurd
door huis en tuin. Geknuffeld bij het leven,
aan mij, toen apetrots, een naam gegeven.
Er met me dweepte, tot het was gebeurd.
Op…
Vast goed
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 386 De koeien moeten weg, zo ook het groen
voor alle buitensporig grootse plannen
van harde, niets ontziende vastgoedmannen
die zich allang zien zwemmen in de poen.
Het vlakke land en vele poldersloten
zijn slinks door slimmeriken opgekocht
die in hun niet te stuiten hongertocht
naar 't grote geld totaal zijn doorgeschoten.
Hun luchtverkoper…
Ajax of Abro
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 527 een kind kan de afwas doen zei moeder altijd
ze had er tenslotte negen
waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden
de spiegel te breken
moeder hanteerde de harde leer
geen kans voor meisjeslijven om verschoond
te blijven van oorvijgen of wilgentenen
zij waren slechts werkbijen in de raat van elf
de twee godenzonen, hen ontbrak niets…
Addergebroed
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 364 In Haagse hofjes en wegen
kom je haar tegen
de concubine van de VVD
onder de mondaine rok van Rutte
snuift ze goud op snee
van het heilig boek der grondrechten
neemt ze slechts het schutblad mee.…
Lijn A
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 285 dat zoiets simpels
-de geur van een bus
de leren stoelen, grijs-groen
chromen stangen, waaraan
een lus, het stopknopje
de hoedjes voorin
die kletsten met de chauffeur
het tsjjjj-geluid van de
dubbele deur-
je zo lang bij kan blijven…
Te gek voor woorden II
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 244 hij tekent vogels, knipt ze uit
ziet ze vliegen
over het hek van de dam
en laat ze landen aan het stalraam
waar alweer een zomer nadert
hij ziet zichzelf, een broekie nog
met bibberbenen, hij hoort
het vegen van de wilg, onophoudelijk
getik van regen op het golfplaten dak
klompen op de stenen komen dichterbij
hij was niet gek, het waren…
Een echte van Dam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 Of het nou door de hitte of een dichter kwam
die sneller dan de haas een fraai sonnetje pent
op zomerzotte billen, of een ballentent.
Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam
en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went.
Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent.
Of het dus door de hitte of een dichter kwam
die Willem…
Pestvogel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 290 Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier
En hopen een plaatje te schieten van hem
Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem
De vogelaars, turvend op krantenpapier.
De kijkers en lenzen gericht op het dier
Dat vroeger gezien werd als bode des doods
Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots
En zeker het shotje van nummertje vier.…
Tegenzet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 376 een vrouw als ik, zo kien en fijnbesnaard
zal nooit een man op wrede wijze slaan
met woorden, zoetgevooisd en heel bedaard
krijg ik, hetgeen ik wens wel voor elkaar
ik zet hem op een voetstuk, langzaamaan
zijn ego groeit, een man zo trots van aard
laat ik niet naar de gallemiezen gaan
al staat een kind niet op zijn repertoire
ik…
Memento
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 429 Hoe groot is steeds weer mijn verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons vrij en onbevangen
nog laafden aan het boezemmeer.
Waar ik verhit aan knoopjes prutste
de zomerzoete geuren snoof
het zweet van onze lijven gutste
een bloesje speelde met het loof.
Dit minnelied, zo warm van kleur
-in weemoed komt het binnen waaien
doorheen…
Het meisje dat Nolens las
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 617 Ze hield van bier en bluesmuziek
gezicht op polderdijk en molens
het oeuvre van de dichter Nolens
en werkte in een koekfabriek.
Ze diende niemand van repliek
al dreven ze de spot met haar
dan nog, geen woord in ‘t openbaar
bevreesd voor dat vilein publiek
zocht zij beschutting in de kerk
want daar, bij haar geliefd triptiek
van moeder,…
Boomgebroed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 258 Ik heb iets onder de oksels
sprak Iep tot Olm.
Ik weet niet wat het is
maar het jeukt en ik voel me ziek.
Olm schudde zijn kruin
toen hij Iep bekeek.
Je toestand is kritiek,
het rode kruis is al geweest
en heeft iets op je bast gekwast
maar wat er gaat gebeuren, ik weet het niet.
Zeg Iepje, weet jij waarom die wilgen zo treuren…
Nirwana
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 299 en verder trekt de karavaan
de luisterlast is reeds wat lichter
omdat de krontjong is gegaan
naar de altruïstische dichter
die speelt met woord en nylondraad
zich niet aan loze zinnen bindt
maar onomwonden horen laat
hoe klanken reizen op de wind
en verder trekt de karavaan
het irritante zoemgezang
van muggen lijdzaam ondergaan
tot…
Verjaardag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 424 Is het voor mij straks toch nog feest
zal hij er dit keer wel aan denken
Om mij vannacht iets moois te schenken
Want Valentijn is schraal geweest
Geen aardigheidje doet wel pijn
Maar meer nog het vergeten zijn…
Cirkelgang
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 457 bestaat het te keren wat weder komt
de seizoenen, de legio braakliggende uren
die niet te bezaaien zijn.
dode grond bevat geen kiemen
en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken
in ogen van drooggelegde haaien
blauw van de nachten drijven dagen
als makke schapen voorbij, de avonden vallen
aan, hun bek vol van een stuiterende maan
wekken…
Moment suprême
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 397 Op ongeschoren velden wuift het riet
langs poldersloten. Vrij en opgetogen
weerklinkt het liedje van de karekiet
in dit gebied dat gonst van tiervermogen.
De korenrozen bloeien vurig rood
en wij, we vlijen ons in ’t golvend gras
en zonder gêne geven we ons bloot
terwijl de zon zich richt op het gewas.
Ik voel je hete adem op mijn lijf,…
Alma mater
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 Het was koud middernacht
gestommel in het hoenderhok
de knuppel, dacht ik
en schoot in mijn sloffen
tussen de dorpel en de deur
vloerde zich een strook licht
op de overloop, een zwarte jas
als molshoop op het tapijt
even verder een paar kisten
te groot voor mijn kleine meid
ik hoor haar hakken tikken
voorbij de tijd, ik slik.…
Schemergebied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 218 de dag ligt al bijna achter mij
hij zal me inhalen
zijn schaduw scheert langszij
op de rug van de deemster
draaft hij de nacht door
schuwt de bomen niet
die samendrommen in het bos
en ik, op halve kracht
veracht het duister
ik los…
Bolwerk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 333 het verbleken van de dagen
ligt niet aan de velden en wegen
die zijn achtergebleven
tijd heeft zich tegoed gedaan
aan alles wat ooit verankerd leek
in vaste waarde
er vallen gaten
in de muren van het bolwerk
waaraan het uitgebeten heden klampt…
~De Zwaluw~
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 361 Een blauwe engel zet zijn zeilen bij.
Met zoutverglaasde vleugels, wijd gespreid.
Er moet een ziel gehaald, de hoogste tijd
om neer te strijken zonder averij.
Hij heeft de dood nog wazig in de gaten.
Gezichtsbedrog misschien, ’t is slecht te zien.
Zijn oude ogen tranen, bovendien
heeft hij het bitter koud. Een veer gelaten
toen hij een…
Op handen dragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 252 Het grote zwijgen over mijn bestaan
wordt eindelijk toch gaandeweg doorbroken.
Terwijl men overal was heen gegaan
werd over mij nog nauwelijks gesproken.
Ik ben nou niet bepaald een topmodel
maar die amandelkleurige van hiernaast
met haar verfraaide huidje is dat wel.
Je moet hier even nog de bocht omgaan
dan zie je daar direct, in vol ornaat…
Zuidschermer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 De Zuidervaart vliet aan m’n oog voorbij
met aan haar overzij het jonge vee
dat uitgelaten dartelt in de wei.
Waar reigers roezemoezen tussen riet
een kievit waakzaam op zijn eega wacht
daar kweelt de karekiet een liefdeslied.
En populieren schuiven in een rij
gezien vanaf het dravend boerenpaard
dat lenteluchten ruikt in natte klei
en…
Op hondse wijze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 Twee hondjes, altijd samen aan het spelen
Twee teefjes, heel gelukkig met elkaar
Maar buurmans reu die op de jongste viel
en haar bezoedelde in ’t openbaar
die wilden ze met alle liefde kelen
En daarom sloten zij een tevendeal
om met z’n tweeën hem te vierendelen.…
Orang Belanda
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 292 In gouden tijden voeren schepen
naar veel exotische gebieden
die listig werden uitgeknepen
door weldoorvoede rijke lieden.
Op Borneo aan land gezet
-om daar hun handeltjes te drijven-
dat Hollands volk. De koppen vet,
de neuzen groot en dikke lijven.
Het eilandvolk kon eerst slechts gapen
maar weldra kwamen tongen los.
Ze lijken sterk…
Grenzeloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Toch zeker al centennia geleden
Leek onze aarde op een sprookjeswoud
Men was nog niet op zoek naar klatergoud
En leefde lustig in die hof van Eden
De man werd door de vrouw nog hoog geacht
Hij was voor haar de krijger en de jager
De paringspartner en trofeeëndrager
De held en hoeder van hun nageslacht
Men wist van links noch rechts…
Songfestival
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 180 allemaal kijken graag!
Duncan is stijgende
volgens de bookmakers
toppertje toch?
Nederlands hoop zal zijn
eurovisitekaart
afgeven, ondanks
het stemmersbedrog…
Stem wijzer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 weet wat er komen zal!
ga voor uw vrijheidsrecht
denkend aan Holland
voorop in de strijd
Zet u niet vast in het
Europanopticum
wee, de berooide
die hongerig lijdt…
Van de leg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 Ik ben een masculiene haan
maar mijn grandeur is naar de maan
m’n kippetje is vreemdgegaan.
Oh scharrel uit de kippenschuur
mijn liefde was zo groot en puur
de jouwe niet van lange duur.
Je liftte -bij het buitenhok-
voor háár je mooie verenrok
en dát bezorgde mij een shock.
Ik lig amechtig op mijn zij
en shit, er kraait geen…