inloggen

Alle inzendingen van Ilse Boekestijn

5 resultaten.

Sorteren op:

Egeltjes buffelen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 65
met de tong uit de mond schuifelen de kaplaarzen door de bladeren die onder haar knisperen als papier - bedachtzaam ze was bijna zichzelf vergeten mee te nemen op zoek naar onaantastbare zaken speurt ze over de grond zich niet bewust van haar gedachten o - was ze maar zo'n varkentje u weet wel zo'n dure die truffeltjes vinden…

Het gevecht

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 149
‘Hey!’ het woord kwam uit t niets zwart omsloten - ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt…

Asfalt

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 116
Ik houd van asfalt het beperkt de opties en verschaft duidelijkheid hier gaat niets groeien - wel het aantal gebruikers ze glijden over jouw rug in elke denkbare toestand als uitgerolde veterdrop zijn hier geëffende paden ik houd van het contrast tussen het zwart, wit en groen waar langs jouw flanken onkruid groeit en waar een roofvogel…

Lief kind

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 98
ik pak je - ik pak je ik pak je bij je arm grijp je bij je lurven of trek soms aan je oor ik houd je – ik houd je ik houd je heel graag warm je bent niet te vermurwen dus lees ik je s’ avonds voor ik pak je - ik streel je en troost je bij verdriet verwijder sneller dan het licht jouw snot; dat zie ik liever niet ik heb je - ik heb…

O Fado

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 117
gecontroleerde wanhoop knijpt de kelen dicht plakt ons tegen onze stoelen ze haalt uit en we huilen de wereld om ons heen verdwijnt zwoele wind zingt haar hart aan diggelen als elfenstof verspreiden de deeltjes door de ruimte als sponzen absorberen we elke emotie de steden om ons heen verdwijnen niemand verstaat haar taal maar…