973 resultaten.
voor het oprapen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 het is maar een steen
die hier ligt
maar wel één
die, zonder tegenbericht
er nog ligt op de dag
dat ik rust in koude grond
deze steen die er ook al lag
voordat ik bestond…
voorval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 er viel een snelle blik van ‘t oog
-ik kan het geen aanraking noemen
verwisseling van woorden
leek op een gebeurtenis
zo kort als een fractie of
een moment, ergens tussen
voortduren en beleven, een vlek
op de vlakte van de muur
de U van het uur, een volle seconde
genoeg om onherroepbaar te zijn
Ik wacht een ademteug
Herdroom het…
oevergewas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 had ik je niet al eerder gevraagd waarom
morgen alles anders is terwijl er gisteren
nog een man was, er kon geen lach vanaf,
die zich ‘werkelijkheid’ noemde en dat er
geen reden was om daaraan te twijfelen
maar misschien is het beter dat geen
mens weet wie ik bedoel, ik val in herhaling
en sta op, draag water naar dezelfde rivier
mijn…
een gedicht is oude regen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 het moment is de gedachte
tussen wal en schip
de scheepswand is onze huid
-er zitten barstjes in
we moeten onze huid duur verkopen
het is tenslotte al gisteren
laten we een gat in de tijd metselen
voordat we dit nalaten
stel dat we vergeten iets in een
hersenhelft terug te duwen
de huizen waar we te laat
voor school waren zijn van…
boom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de boom staat op een plaats
waar ik voorheen nooit ben verbleven
de lucht om hem heen is nog steeds lucht,
al duizenden malen ingeademd
is het omdat ik er nog niet was en is de tijd
meegegroeid in zijn vest van hout
zal de boom mij herkennen, ook al is hij
bladerloos en de enige in het bos
gelijk de majesteit zonder hof
is het maaiveld…
onbestendig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zonder dat het boekdelen schreef
een korte paragraaf misschien
wel dicht aan het hart
het lichaam nabij, koesterend
gedurende de tijd die er lag
tussen momenten en voortzetting
herschikkend
om uiteindelijk weer afstand te nemen…
gemengde reacties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 nu de wind de takken buigt
is dit geen vraag meer
maar verdrongen stilstand
bij gedempt licht
en bijna gesloten oog
een tint tussen nevel en zwart
of anders een vorm van helder
nog vóór de tijd van keuze en besluit
maar voorbij het lichaam dat schaduw wierp
een voeg tussen het nu en ons,
hoe de wind is gaan liggen, samen
vanuit een…
best veel opklaring
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 er komen weer verkiezingen aan
het is daarom belangrijk te weten
(mocht iemand het zijn vergeten)
waar wij met ons clubje voor staan
er is maar één hemels directief
-hebt elkander lief…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
vluchtplan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 wachtend op de landing van zuinig licht
dat smelt als adem hervat
zonder longen te schuren
warmte die ergens een bron heeft
in afgesloten toestand
met voorafgaande toestemming…
het jonge gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 vroege jeugd in de rook van
dagdroom als kort verblijf
een woord dat rijmt op leven
gebruikelijk in de gang van zaken
voortgang als koekoeksklok
niets vernietigt niets
vanwaar deze pauze?
een lichaam dat samenvalt met vallende regen
daarna groeit het jonge gras
ijlt een wolk ontastbaar na…
wedervaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 vandaag valt in herhaling
staat de zon in kunstlicht
doden we tijd
daartussen groeit stilte
is alleen de supermarkt nog open
en verstrijkt het ogenblik tot avonduren
in een spiegel van kalm water
waarin we de toekomst zien
die op onze verte lijkt
voorlopig blijven we afstand verlengen
in overeenkomst met ons zwijgen
-steeds afweziger…
voortzetting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 had je niet gewoon nog even
kunnen doorzetten?
het begin hadden we al gevonden
een ander woord is er niet
na de oerknal gaat alles traag
een eeuw is niets in de geologie
traag maar gestaag, er is geen
pauze in de wedstrijd, geen
thee in de rust, ook geen peptalk
het einde is nog onbetreden
we handhaven ons bestaan
volharden in adem…
tegenzicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 daar zul je ‘t hebben
het is weer zover
verder dan het oog reikt
in een onbewaakt ogenblik van
volmaakte naaktheid
helder en roerloos
net zo tastbaar als het
blauw dat wolken omringt
verdronken op een terras
wortelend in een lege dorpsschool
waarom zo aanmatigend?
ik ben het al vergeten
en rust nog wat bij een noorderzon…
doorsta
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 dit vraagt om volharding;
breek de dagen, doorsta
de uren, het staan in stilstand
verblind het ogenblik, om samen
geheugen in vlees te prenten
om atomen van steen
als rook tot lucht te blazen
verzacht een rots
haper de tijd…
stofgoud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 in niets lijkt dit op gemberschijn
op vooraanzicht zonder veel omhaal
eerder terughoudend
ook keert het moment in zichzelf
waarbij geen sprake is van herhaling ter
hoogte van de plaats
die als ter plekke bekend staat
de sleutels liggen verspreid over
eigenschappen, gelijkend op een deur
verwijderd van huiselijke kringen
in een stofzee…
stemadvies
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 jij, ferm stappend altaar van verboden honger
van schaduwlichtend haar met je zalvende hertenogen
hemelgewelf in streepjestrui
huidkleurige instappers, knipogend aan elke voet
wanneer mag ik je flanellen broek zijn
jouw huidomspannend heelal
de lengterichting van je lijf
jij daar, vleesetende plant in polderland
je bent elke tik van mijn uitgemergelde…
portret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 het huis is groter dan mijn
schedeldak
de vloeren piepen en kraken,
alles lijkt aangeraakt
schemer daalt op de tast in
het trappenhuis
stof dempt hier de stemmen,
de tijd lijkt geel en ijlt na in
rammelende,
zware houten spiegelkasten
met geraas dat smoort in
late doofheid
er hangt nog etenslucht
boven de afgeruimde tafel…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
dagdroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 denkend aan een kamer
waarin nog niemand verbleef
achteloos naast het pad en buiten
de tijd waartoe het lot ons dreef
nu is er droogte voor de regenbui
en is de exacte locatie nog niet bekend
maar straks vallen ogenblikken
samen op hetzelfde moment
verblijvend tussen de muren
die op hun ruimte wachten
alles is zo waar dat alleen…
toegedicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 een volwassen voornemen
-verkeert in goede staat
meerdere ongelezen boeken
voorgekookt als leesvoer
afnemende leegstand
wassende maan
voorspelbare tijden
in alfabetische volgorde
een gietijzeren wolkendek
met daaronder
een enkele goede bedoeling
en nagelaten huisraad
hetgeen een wervelkolom
het lichaam toedicht…
luchtvochtig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 er blijkt een verte te bestaan
waarin het geruisloos bliksemt
mijlen bij de maan vandaan
luchtvochtig; het gewicht van hemelniets
veschraald avondlicht dat
kleur schikt met zandblauwe velden
wolken en ijsbergen, in tijd verloren
net als hun landschap
niemand vraagt om vergezichten
in aangrenzende regen
er blijkt een hunkering te…
in huiselijke kring
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 een kamer, gevuld
met achterkant van deuren
een bed met ingebouwde nacht
stapelbaar
en net zo bestaand
gordijnen, van goede kwaliteit
vitrage, sanseveria’s, lekkend dak
een voortuin met grensconflict
verder landinwaarts dient zich de factor mens aan
door muren gescheiden
in gemeenschap van goederen…
congruentie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 liefde is niet rechthoekig,
kent geen rechte lijn
zij komt onverwachts
en gaat met de trein…
rivierarm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 het leek op toeval
of een bekend gelaat
dat van een glooiend dal
in weelderige weldaad
uit onverklaarbare lucht
vliegt een eend tegemoet
kalme spiegel, zachte zucht
dicht bij rustend gemoed
de tijd lijkt eeuwen geleden
water, ver weg van hier
met lijf en leden afgesneden
och arme, oude rivier…
binnenskamers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 er scheen een zacht licht binnenskamers die nacht
wakend over het restje droom
voordat dekens en doeken zouden lichten
en de naderende dag die het vale schijnsel bracht
was het geestesuur in dagzoom
waarvoor het lichaam in stilte zou zwichten…
dagdroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant
zwijgend antwoorden
zien vertrekken met onbekende bestemming
verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen
fantasie bedrijven, water inademen
denken aan een briesje langs de wangen
geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten
het gesteente van een steen aanvaarden
oprapen, bewaren,…
heidag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 laten we naar het buitenste
van ons binnenland gaan
op zoek naar dauwtrap
over velden en wegen
naar de diepste stilte
achter de bosrand
tussen roerloze bomen
op jacht naar onze dromen
hoewel een doorzon niet
als droomlicht schijnt te bestaan…
onderhuids
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 vandaag had gisteren moeten zijn
dan waren we ooit ter plekke geweest
dat krijg je als dagen zich herhalen,
zich hullen in onderkoeld weefsel
wat er mis ging? We verbreken zwijgen
niet door in woorden te vervallen
uren lijken alsof nooit geweest, hooguit op
een padenstelsel door onbetreden bos
binnensmonds zwelt een letterstroom aan…
betegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 van een fossiele, stenen vloer
is het lastig eten
zo keurig als het tuinpad van de buurman
ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten
nog versteende keutels resten
er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan,
ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat
de maat toch te klein bleek
zodat voetstappen in beton zijn…