Alle inzendingen van Ivan grud

Schimmig is het heden duister het kort verleden mijn liefde beukt de gladde helling dromend likkend aan de top van het eens gewenste heden De verdorde rozen met gekromde doornen rollen in zilte tranen ongevraagd door de kille vallei van wat eens was liefde Het kan niet zo zijn…

Toen de linke, linkse rechter recht rechts verwoordde Sprak de linke rechter, rechts recht, totdat links het hoorde. Dan stuurde een linke linkse rechter, de linke rechtse rechter, links, waar men hem slinks vermoordde ----------------------------------------------- rechtspraak in Rusland ten tijde van Stalin…

Laat het toch Laat haar in onschuld Geef niet uw gruwel ervaring Ontzie, zwijg, ze is nog zo jong Zij moet het zelf ondergaan De jeugdige onschuld Het onvermoede bracht het noodlot En zij onderging de ervaring Voorgoed in alle eeuwigheid Balancerend op mijn wankele stoel Voel ik de strop der verwurging Gewraakt de wroeging mijn luisterend…

Een eenzame Kerst En zo versleet de oud-zeeman de kerstdagen met zich zelve steeds weer af te vragen wanneer zal ik haar eens weder zien Soms als hij in zijn huis loopt te sloffen barst hij uit in een niet aflatend gegrien. Zeker nu het een Witte Kerst is met al die lichtjes ook zo iets, van jaren gelee komt zij tot hem in zijn dromen vrolijk…

In deze heilige stille sterren nachten waar eens geknield de drie koningen wachten gewaarschuwd voor de geboorte ener koningszoon in lappen gewikkeld gedoemd tot de doornen kroon Ook toen dwarrelden sneeuwvlokjes zij verenigden zich te samen tot een deken in smetteloos wit toonde hen het totaal van een serene onschuld en waarschuwde reeds…

Als het spotlight aflaat niet meer streelt En men denkt het verkregen alleenrecht te verliezen Hergroepeert innerlijke onrust in darmen die kraken En revancheert hij met ongenuanceerd populistisch braken Theater concurrentie geen Oude Diva zal hem verstoten Van zijn publiekelijk verkregen niet altijd even fijnzinnige troon Aangehoord met…

En daar in Gheops wacht een tombe de sarcofaag geduldig wacht op hem Hij de eens zo levensgenieter met de onnavolgbare mooie en unieke stem Onze Ramses zal ooit hier herrijzen rechtop de armen ten hemel gespreidt onder het applaus als bliksem en donder zingt hij, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder…

Nee sprak de dood in doodsnood, nee, nee Nee, ik ben niet dood, om de dooie dood niet Ik dartel er lustig op los, dodelijker dan ooit Dood is als je dood bent, er niet meer bent En ik zal de laatste zijn…

Vluchten in de toekomst is niet meer Verleden is duister en onomkeerbaar Verankerd onder het schaambeen Huilen baby’s met grijzen haren…

Als je er voor kiest om anders te zijn lekker vreemd buiten alle normen om verblowend de verantwoording en gezag een geest vol verwarring mistig en krom In de roes genietend flierefluiten gebruikend al wat heeft en leeft terend op die gemeenschap welke begripvol steeds maar weer geeft Maar dan als de jaren tanen het lichaam protesteert…

Onderdrukte tranen met een glimlach getuigden in haar ogen van een bevroren hart…

Hij had geld en een briljant idee maar wreekte zich en nam het mee voor eeuwig begraven in zijn graf met lachend dodenmasker een straf De zonderling beoordeeld door velen het kon niemand ook gek veel schelen knettergek niet goed bij zijn kale hoofd hij had hen al meer miljoenen beloofd Na zeven jaren werd het graf ontruimd de delver neuriënd…

In mijn rijk is het verboden als maar aan te mieren sprak de Keizer streng en zeer verbolgen, dus laten wij nu niet verder aanklooien gevreesd zijn wij immers door mens en dieren Ik stel voor een referendum te houden aangaande het gevraagde in ieders belang vrij, dat wel maar, maar met gedegen registratie het doel, voedselverstrekking en…

In de gruwel van het duister van de nacht waar geen sterren of maanlicht doordringt stappen vertwijfelt duizenden naakte kindervoetjes kil angstig als de kreet van de zwarte raaf doorklinkt Dwalend blind tasten zij naar het hen niet gegeven zoeken dat ene wat zij steeds maar weer niet kregen het geluk op een leven zoals zij werden uitgeloot…

Toen mijn lippen jouw innerlijk begroeten ik je geurende nectar proefde over mijn tong je handen klauwden trokken aan mijn haren was ik even onsterfelijk voor eeuwig jong Als een boog lag jij gespannen je lichaam trilde alle gêne was verbannen je geilheid nog lang niet gestild dus nam ik jou ruw vloekend, gemeen hard en boos jouw lust aanwakkerde…

Tegenstrijdig zijn de vrije gedachten Ongeremd progressief tot extreem Verfijnd sereen of grof provocerend Zo schrijft de ware poëet alleen Hij aanvaardt geen vinger oplegging Eist onbeperkt te zijn in woordenkeus Negeert de hem opgelegde normen Vrijheid in schrijven, is zijn leus En mocht men dan al aanstoot nemen Afkeuren zijn onverbloemde…

Vragende troebele ogen boven een reeds grijze snuit de oren gespannen luisterend vakantie wat nu, hij moet eruit Veertien jaar gaf hij trouw en liefde nooit was hem iets te veel of te gek de kinderen die aan haren trokken ruw wringen een stok uit zijn bek Maar nu is hij oud en stram lopen gaat lang niet meer zo goed tot last is hij allang…

Het nestelt zich diep in je darmen woekert daar onverminderd voort de altijd aanwezige seksuele gevoelens het extreem bizarre erotische verlangende wordt schuw weggeborgen het is ongehoord En pijnlijk zijn de gewraakte dromen door de betutteling vervagend in tijd het nooit beleven van die ene uitspatting droevig gevoelloos ben je onthouden…

De slag komt uit het niets naar voren een mes dwingt mij, ik weet mij verloren Ruwe handen trekken, naaktheid wordt onthuld Dan dringt het diep in mij vermoordt het wreed mijn onschuld Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven maanlicht dooft zwart wordt mij de nacht Door afgrijzen pijn angst bezwijk ik dankbaar Stinkend grauw…

Eenzaam vertwijfeld verhit willig van liefde in mijn bed zijn foto wist alle schaamte bewust zocht ik op het net En als wij de liefde bedrijven hartstocht in al zijn vormen symfonie vol van passie, even blij hij is betaald, doch even van mij Dan nestel ik mij in zijn armen mijn handen strelen zijn gelaat liefde doet mijn hart verwarmen…

Flinterdun als gesponnen zijde Trillend in een huiverige wind Begeleiden verwarrende gedachten Waar ik geen antwoord op vind Verdwaasd dwaal ik steeds verder Verdwaald in droog grillig labyrint Zoek ik terug in het kort verleden Tastend in eindeloos karig heden Dan hoor ik haar, flinterdun…

Het is een moord party Zuipen als een idioot Stokslobberen in de schoot Kotsen over je eigen tieten Dat is echt genieten Lekker beesten en op de tafel belanden Genomen worden in alle standen En zie daar in de prille ochtendstond Ligt ze dan uitgeteld in haar blote kont…

Neen is vergeven Het Ja is aanvaard Ongewoon oneven Onjuist het gedode paard Het besluit doet huilen Vuile regen laat schuilen Verdelen van vaten opslaan Belangen dwingen tot ruilen Lachen met een drankje is vrolijk De politieke clown vaag grappig is olijk De jeugd te voorzien met munitie is scherp Winst gegeven oorlogen niemand die…

Bij het omslaan van de laatst te nemen bocht Pagina opvolgend, ga ik de verlichte tunnel in Waar samenkomen de verharde gladde wegen Grof dwingend zegt het mij blind er in te racen Het negeren mijn geleden wanordelijke drempels Zodat ik willoos onmachtig voort dender Schokkend omklem ik het bezwete stuurloze Dan flits het voorbij, einde…

Er spint iets in mijn hoofd IJl niet te bevatten is het daar Visueel waarnemen doe ik niets Verbaal dringt het bij mij binnen Fluisterend zeg het mij wat te doen Herhaaldelijk vloekend en dwingend Opschieten nu, dit is het juiste moment Waar wachten wij op, jij bent de sterkste Vertwijfelde krampen teisteren mijn hersens Mijn grauw gezicht…

Sprookjes Reuzen verbergen dwergen Bergen verbergen reuzen Mensen reuzen en dwergen Zij vertellen de sprookjes nog zelden De verharding is het die verhalen belet Het spiegelen in luisterende kinderogen Spanning brengen op de rand van het bed Kinderen worden onthouden van de fantasie Normen waarden en liefde leren kennen op de knie De lering…

Nutteloos is de vraag het waarom Het antwoord bedachtzaam traag Gegeven van uit leugenachtig hart Uitgewrongen mijn gegeven liefde Altijd weer, altijd weer, altijd weer, Mijn liefde sluit zich af is stervende Dan is daar.....…

Blij is de wedergeboorte Zonnig wellicht de nieuwe toekomst Zorgzaam is het te beleven heden Sombere tijden zijn altijd rood Grauwgrijs is mistig in het verleden Fluweelzwart geeft rust, nimmer dood Groen geeft in stilte hoop Blij is wedergeboorte…

Liefdevolle gekleurde woorden Troostend warm voor hen die luisteren Verdwaalden, zij werden nimmer ontvangen Hebben nooit de pijn verzacht met fluisteren Grauwe regen smoort het gefluister Van een misplaatst bezorgd boeket…

Gelijk een glanzend erotisch instrument zo wordt het voluptueuze lichaam bespeeld vingers beroeren de roze verharde knoppen zij spannen de onderhuids gevoelige snaren stuwen haar trillend tot ongekende hoogte Om dan over te gaan in een passionele paringsdans en ritmisch golvend ineen te smelten omringd door exotische vrijgekomen geuren welke…