1945 resultaten.
kopstukken 15.07.2007
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 731 de Avenida Corrientes slaapt nooit
stap in dit schilderij van
werkers en wachtenden
een explosieve combinatie
in de magie van het moment
een valstrik verhuld
in een dun, wit verenpak
papieren verbeelding
van de brug die niet wordt gebouwd
ontheemd tussen heden en verleden
en de dreiging van de zwarte zwanen
een man struikelt het struikgewas…
zonder titel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 242 het hoofd dwingt
met koppig geduld
tot concentratie
het zwart strijkt knarsend neer
bruusk dient oud zich aan
het verlangen gaat altijd weer stromen
er is geen geduldige tijd
de spanning groeit en haast zich
kleuren dringen zich op
het gaat vanzelf
de rode draad spreekt
over het tragisch lot van goed en kwaad
gehoorzaam aan…
het ene uur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 553 ze wacht
god weet waarop
ze wacht
eigenlijk nog minder dan dat
ze existeert
in een museaal vertrek
zonder teken van leven, plaats,
van kleur, vorm of gevoel
haar tijd bevroor
tot een onbeholpen klomp ijs
alles in en om haar viel stil
de wijzer van de klok tikt
tevergeefs de tijd weg
het ene uur is het andere
de Big Ben, ach,
op drijfzand…
voor N.F. negen wetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 zittend op een verweerde bank
lees ik, keer op keer,
een gedicht van weinig woorden
terloops kijk ik op
vier zwarte zwanen staren me aan
niet in staat tot bewegen
versteend door een wurgende angst
het is hun nabijheid die me beklemt
wanhoop maakt zich van me meester
ze sluiten me in
ze zullen verdwijnen
de vijver lonkt
of honger verleidt…
zonder titel voor jw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 339 fladderend bijna
slaat hij zijn witte handen uit
losgemaakt van werkelijkheid
vindt hij vrije hoogten
zijn eigen weg
de blinde vogel zingt
aleen nog in de nacht
de gebalde vuist
omklemt twee penselen
de andere hand
raast heen en weer
op het doek
het rusteloze lichaam
springt, klimt
tijd verstrijkt
minder woestheid
altijd opnieuw…
ontsnapt leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 284 in de schuur
onderbreken trage seconden
de slaperige stilte
een dorre knak
de zwaluw zoekt de hemel
een stoel klettert
op de stenen vloer
buiten kraait de haan
hij hield van ze
misschien meer
dan het hart dragen kon
hij torste zijn geheim
die logge loden last
het onzegbare ontsnapte
slechts een keer aan zijn lippen
het geheim…
rijksarchief
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 je was er, Adrianus,
zeven jaar opgenomen
de rechtbank stemde in
handtekeningen werden gezet
een verklaring van onvermogen
bracht je in het geneeskundige gesticht
je praatte nooit, je antwoordde op niets
soms verkeerde je in eenen toestand van razernij
je stootte onaangename en akelige geluiden uit
daarom moest je bijna altijd
een dwangbuis…
nancy
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 405 het loden leger
draagt de dood op handen
hamert de dood in het tedere hart
in de vlijmscherpe, vlamrode zee van bloed
wordt de mond tot stilte gekerfd
woorden breken
doof en zonder tranen staart ze
in blinde duisternis
nooit meer zal ze op zichzelf lijken
het licht in haar ogen gedoofd…
dans
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 292 lichtvoetig danst ze
poëzie op de houten vloer
bevrijd van grote gebaren
alleen in deze indigo nacht
overrompelt het hart
de verbeelding van verbaasde verwondering
het maanlicht vond de openstaande deuren
groteske omlijsting van een vogelvrije vlucht
eindeloos teder kust de schaduw
haar afdrukken op de kale vloer…
a state of mind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 274 grijstinten daalden onhoorbaar
naar de onderwereld van mijn ziel
infiltreerden, wars van schitterende kleuren,
als geheimagenten in de diepste lagen
veegden met koele kalmte
de levendige helderheid van de bodem
de spiegel weet niet
wie het is geweest…
overlevering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 220 de herfstwind haast zich
door de brede boulevard
trekt een wervelend spoor
in het verlaten afval
schuurt meedogenloos langs huid
en opengewaaide jas
knarsend, razend, oogverblindend
slaat hij een bres
in gedroomde zandkastelen
over de barre vlakte
hinkelt een opgejaagde plastic stoel
het kind snakt naar adem
zijn schreeuw bedolven…
je kunt ons niet verlaten
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.165 de aankondiging van de dood
van het kleine leven
vastgelegd in een certificaat
bezegeld met nummer 000358
besmette nucleaire grauwte
sluipt als een hongerige wolvenpatrouille
in het kleine lijf
het leven voorgoed ingesloten
door radioactieve eenzaamheid
op het laatste levensteken wordt gewacht
maar jij bent Annya
ik noem je bij je naam…
evenwicht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 629 ik dans op het koord
wik en weeg het willoze woord
ik balanceer op de ijle draad
vind niets wat zich zeggen laat
ik zoek de zin zonder grond
sluit de luchtledige mond
ik verlies het wankele evenwicht
doos van Pandora in het felle licht
ik val naar de bodem en laat me gaan
hoop draagt me terug naar het bestaan…
perron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 488 ik hoor het jammerende knarsen
en als de trein verdwijnt
blijf ik achter
met mijn handen op de rug
de wind schuurt langs mijn huid
het is donker
dag, het ga je goed…
grote slaap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 990 het licht
wekt de ochtend
we stappen uit
de droom die ons
onverhoeds of verwacht
zal voeren naar
de grote slaap
we stappen uit
zo lang we kunnen
negeren onze droom
het ochtendlicht is onwetend
als de grote slaap ons
in een dwingende omhelzing
meevoert in een eeuwige droom…
uitgerekend
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 156 waarom rekent iemand de liefde uit?
hoe zal hij haar meten?
lengte maal breedte maal hoogte?
zou dat de som van liefde zijn?
hoe zal men haar beramen?
hoe de liefde te calculeren?
hoe berekent men haar prijs?
is zij te betalen?
breekt berekening de liefde op?
waarom rekent iemand haar uit?
is zij de onoplosbare opgave
die de rekenaar…
terug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 je leunt tegen de blinde muur
ik zit in het gras
onze ogen in een veilige boog
om elkaar heen
we tasten in het duister
ik sta op
en kijk niet om
ik streel je afwezige gezicht
in de verte horen we
een kind schaterlachen
we zien elkaar…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
ik heb je gezocht
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.293 in deze stenen stad
die zich zonder oponthoud vult
met gestage stromen
van anonieme gezichten
heb ik je gezocht
in deze lege stad
met het open hart
waarin de striemende wind
een bres sloeg
heb ik je gezocht
langs de rivier van deze stad
waar meeuwen krijsen over het water
in deze onbereikbare verten
gebouwen waar misschien mensen wonen…
op drijfhout van hoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 90 En dit is haar land
geblakerd door het vuur
En dit is haar hoofd
onder as en twijfel
De laatste nachtvlinder
vloog door het raam
Dit was het huis
met treetjes zonder deur
Stilte ritselde over het papier
vrede schreef haar droeve hand
Het gedroomde land waar
niemand van liefde omkomen zou
Vrede schreef haar droeve hand…
tekens
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 349 de vele leestekens
we tellen ze niet langer
vertelden over ons samenzijn
ze zijn vervaagd zoals de namen
op een verweerde, vermoeide grafzerk
van een vergeten rustplaats
zo nu en dan probeert een van hen
verbleekt en haperig
onze levens te verlichten
de vele leestekens
ze tellen niet langer
we zijn samen…
verlangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 367 we verlangden naar het zomerlicht
de grijze grauwe dagen verdreven ons
als vanzelf naar een witte winterslaap
geluidloze vergeten dromen waarin
tijd en ruimte waren uitgeteld
geschenken uit de hemel
vergeten zijn het benarde grijs en grauw
de eindeloze ijskoude nachten
het verlangen naar het zomerlicht…
Alleen maar kijken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 78 Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht
De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras
Een veldleeuwerik jubelt naar beneden
De zwaluw brengt zielen thuis
Een weemoedige engel schildert
Het licht van de beeldenzee
Ik zal de dag roerloos ondergaan…
zie maar
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 701 hij, onkwetsbaar achter de lens
tast, tuurt en wacht
om haar te vangen
in een mozaïek van mythe en magie
zij, staart stil in een boog om hem heen
onaangedaan blijft ze staan
een ogenblik denkt ze:
zie maar, ik ben niet wat je ziet…
Tussen doen en laten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 Tussen doen en laten
zie ik alles maar ik kan er niet bij
Hoeveel gedachten wonen in verlangen
hoeveel bergen tussen ons bedacht
Ik moet mijn hartslag vinden
tak voor tak de bomen lezen
Neerstrijken als een vogel
landen om nergens heen te gaan…
wezen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 wanneer of waarom
we vertrokken
weten we werkelijk niet
boven ons de wentelende wolken
in de wrede verte
het wassende wrange water
en het wenen van weerloze wanen
wat zal van ons worden
wie wil op ons wachten
we zijn niet waar we zijn…
hoe zou het zijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 294 hoe zou het zijn als
wij woordenloos met
elkaar konden spreken?
we zouden weten
waar te beginnen
en tijd speelde geen rol
we zouden elkaar raken
in vergeten lagen
in een ongekende ruimte
we zouden elkaar treffen
in een geluidloze aanraking
zouden we elkaar ontmoeten
hoe zou het zijn?…
ik word lichter (voor BL)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 213 hij sprak geen woord
ze keken over hem heen
de stilte suisde in zijn oren
als hij belaagd werd
sprak hij alleen
met handen en voeten
hij ontdekte de taal
van muziek en hij speelde
de sterren van de hemel
toen hij eindelijk thuis kwam
voelde hij opnieuw de benarde stilte
ik word lichter als ik praat, zei hij.…
verspreek je
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 je versprak je
mijn verbeelding
sloeg op hol
in kleur
stotterde je
krom wat recht was
je was te laat…
na de gouden uren (voor Paul)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 224 in een witgeschilderde bus
achter geblindeerde ramen
wordt hij binnengereden
hij kijkt me aan
ik kijk terug
en zie zijn geschokte kop
ik schraap mijn keel
zijn metalen kunstbenen
zuchten en slurpen
alles zucht en slurpt
in de ruïne
hij aait de hond
en tast naar emotie
hij verween in een
zoekgeraakt dossier
zonder benen treedt…