94 resultaten.
Oosters
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.015 7.
'In blozend schoon ligt mijn gelaat gespreid;
waarom door reukwerpers mij smart bereid?'
fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord:
'een dag gelachen en een jaar geschreid'.
10.
Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven?
Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven?
schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans
de ingehaalde lucht…
Vroomheid
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.068 CHRISTENEN, Joden, Parsen, Moslemin,
zij dolen allen; voor wie toe wil zien,
vervalt de ganse mensheid slechts in tweeën,
twee soorten enkel worden er ontdekt:
intelligente mensen zonder vroomheid
en vrome mensen zonder intellect.…
Ik zie de morgen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.859 Ik zie de morgen als een gouden mist
van eigen rijkdom trage wade
een afgehangen web van draden,
en nu in twist
vingertjes vechten, vingertjes vagen
door de ragen,
rafelen, halen de draden aan,
varen er in het losgegaan
weefsel, maken de fijne gazen
een plundering en de gevlochten mazen
wijden zij uit, werken er een begin
van scheuren…
Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.684 Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
in Uw geluksuren en zich niet genoeg doen kan,
Maar die de balling bij zich binnenroept en dan,
de deur toeslaat tegen de wolven buiten.…
God heeft een huis gebouwd en dak
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.883 GOD heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Die nacht van zelfvernedering
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.456 Die nacht van zelfvernedering
van deemoed aan de dodensponde
in een gestage preveling;
"vergeef mijn zonden."
Van pogen, dat mijn leven, al
mijn zijn ik u uitgeven konde
en woorden mij niet kwamen dan
"vergeef mijn zonden."
Een simpel woord van leniging
het enigst, wat ik heb gevonden,
waarin mijn ziel uitwenen ging
"vergeef mijn zonden…
Vijver, juwelen waterkom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.752 Vijver, juwelen waterkom
vijver der liefste, waar rondom
de paden onzer lopen
met slingeringen en verknopen
van hun gedachteloze gangen,
Vijver der liefste, waarin hangen
de waterlelies, boven drijven
en ingeschreven cirkels schrijven,
Vijver der liefste, helderheid
die maar op éne, op éne beidt;
de hemel is er in en…
O nachten van gedragene extase
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.079 O nachten van gedragene extase
en diep gedronkene verzadiging,
als elk met zijn geluk te rade ging
en van alleenzijn langzaam wij genazen.
Te denken de ononderbroken uren
aan de volkomen overvloed van dit
verwezenlijkte; onvervreemd bezit,
dat blijven zal en ongeschonden duren;
het onbesefbare van deze gave
van ene andere en die naast…
Laat ik nu leggen lichte dingen
poëzie
3.0 met 21 stemmen 1.729 Laat ik nu leggen lichte dingen
op haren lijf en gauw verganke-
lijke, laat het zijn rozeranken
en bloemen andere en trosseringen
en wiekevlokken van grote bleke
vlinders en blanke dauw geregen
aan herfstrag, alles wat van de vege
lente nog is, die gauw verstreken;
en iets van zonlicht, nu ik het kuis
en koel…
Schepen liggen er; waarom zo...
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.129 Schepen liggen er; waarom zo...
het lieve water leed het zo.
Vele zeilen zijn uitgehangen
brede, slepende. Huizengangen
stonden; zacht gestreden nu
schromelijk, want het was alles luw
vervuld; in de heldere streken
van de witte hemel geleden
wensen te wezen, mijn zinnen dreven
er in, in een zachte trek opgeheven.
Dromen bleef over…
Uw aanschijn blank en kalm
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.559 Uw aanschijn blank en kalm,
uw wezen zacht,
ze zijn een stil gebed,
geheim gedacht.…
Herfst
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.784 De blaren laten los en op de wind
drijven ze donker langs de grijze lucht,
alsof een vlucht verlate vogels wegtrok.
Onder de bomen hangt een scherpe geur
van vochte grond en van doorweekte blaren;
geen leven, geen geluid in 't grille licht,
dat gul door de ijle takken binnenvliet,
en eenzaam valt een schot, een verre knal,
die heel het woud…
X
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.307 De wereld gaat en gaat, als lang na dezen
Mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen
Wij werden voor ons komen niet gemist,
Na ons vertrek zal het niet anders wezen.
Uit: Rubaiyat…
Tavont sullen wi vrolic sijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.219 Tavont sullen wi vrolic sijn,
ic wil drincken den roden wijn.
Ic wil kussen dijn roden mont,
meisken, dat mijn hert doorwont.
t'Arem herteke clopt so sere,
draghet emmer nae di begheren,
moght so gheerne nae buten breken
om di van sijn geluc te spreken.
Bilo, al mijne siele sinct
nu ghi stadighe minne scinct,
wegh is druc ende…
‘Aan welke god gelooft ge dan toch?’
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.169 AAN welke god gelooft ge dan toch?’
Zo vroeg zij op angstige toon.
Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind,
En aan hare zalige zoon.…
Mijmerij
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.997 Wanneer ik overdenk, hoe minzaam
Haar stralend oog in 't mijne zag,
Hoe vriend'lijk hare woorden waren
En hoe bekoorlijk hare lach,
Dan bonst mijn hart en vreugde komt er
En trots in mijn bewogen geest,
Dat ze eens haar gunst mij heeft geschonken
En mij genegen is geweest.
En als ik aan 't geluk durf vragen,
Dat eens de dag verschijnen…
NACHT
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.739 Soms, als ik sluimerloos de maanden,
De jaren tel, die ik op haar wacht,
Hoor ik veel verre, doffe stemmen,
Die tot mij komen door de nacht.
Dan meen ik vaak haar naam te horen.
Ik luister,- ging een geest voorbij,
Die honend lachte om mijn verlangen?
Sprak mijn bedrogen hart tot mij?…
[God heeft een huis gebouwd]
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.991 God heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
0 dromend hart
poëzie
3.0 met 42 stemmen 3.819 0 dromend hart, kies u een nieuw vertier
in vrouwenwang en purpren eglantier;
licht als kwikzilver vlieten onze dagen,
de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier.
------------------------------
'Uit de Rubaijat' (1914)…
Ik heb gezworven heen en weer
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.354 Ik heb gezworven heen en weer
Op de heuvels en door het dal
En ik weet zelf niet, wat ik zoek
En waar ik het vinden zal.
Daar zit iets binnen in mijn borst,
Dat volgt mij overal,
Dat dreef mij uit het ouderlijk huis
Langs de heuvels en door het dal.…
JEUGD
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.987 Veel gure regendagen bij de boeken
in studie doorgebracht; veel winternachten
bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt.
En in de zomer verre wandeltochten
en dromen in het gras, veel grote plannen,
nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien,
gezoen en nu en dan een vleugje liefde,
een wenk, een oogopslag, een stout begeren
als blauwe…
Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.998 Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind,
het werd een spel, een lief gezeg
van andere mensen, zó is het weg
en vreemd van dat, wat nu begint,
nu dat mijn leven zal gezonken
zijn tot een ernst, die 't al beschreit
en tot één grote innigheid
van heenbeklagen gaan geslonken,
en nauwelijks een flauwe lach
gebleven is van medelijden…
Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.928 Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
en menig bloem is onverhoopt verdord;
verhef u niet op jongzijn en op glans,
de knop valt af, eer zij geopend wordt.…
Een sneeuw ligt in de morgen vroeg
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.098 Een sneeuw ligt in de morgen vroeg
onder de muur aan, moe en goed
beschut en een arm kind komt toe
en staat en ziet en met zijn voet
gaat het dan schrijven over dit
prachtige vlak en schuifelt licht
bezonnen en loopt door, zijn mond
trilt in het donker klein gezicht.…
DES WERELDS VUIL IS UITGESTORT
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.218 Des werelds vuil is uitgestort
op alle schepselen; het wordt
gespild, gesprenkeld rijkelijk
op hoog en laag gelijkelijk
en de geringste is besmeurd;
de onverzorgde weduwvrouw,
die van haar pover weefgetouw
amper een karig dagloon beurt,
zij word gehekeld en verscheurd
en des bemorsens waard gekeurd.
Wie is gerecht en kan bestaan?
Van alle…
Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.670 Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd,
een zuivere vrucht, een reinblank ooft,
zo zal het liggen in de schalen
van mijne handen, de goudovalen,
dat mijne mond het proeven moge
het rustgezicht, rijp overtogen,
met de lippen, die zwellend openbreken,
de volzoete en met de neergestreken
koele oogleden en de tere âren
in de slapen, de holle…
Maartlucht
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.708 Maartlucht, die er tegelijk
zo scherp als glas
en zo ontvoerend zijn kan.
O, de bezieling, zijnde in de bezwaren
anders nooit betrokken streken
en schuilgelegen uitzicht
te brengen vondsten fonkelend en schaars:
de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.…
Finis
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.215 Ik hoor een klagen, klagen immermeer,
zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief,
die troosteloos is en treurt om hare jeugd,
ach, troosteloos.
‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren
en smart ligt, donker bloedend, midden in
de pracht van al mijn arme, jonge leven,
mijn jonge leven.’
Mijn liefste lieveling, weet gij dan niet,
dat ook…
LIED
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.160 Ik ging door 't lachend bloemenveld,
Veel kille dauw hing aan de knoppen,
Maar helder scheen de morgenzon
En dra verdwenen alle droppen.
Ik had een lief - bij mijn vertrek
Zag ik veel tranen in haar ogen;
Die wangen, bitter nat geschreid,
Hoe spoedig kunnen zij weer drogen!…
Kerstliedje
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.561 In de donkere dagen van Kersttijd
is een kind van licht gekomen,
de maan stond helder over de dijk
en ijzel hing aan de bomen.
Onder de doeken in de krib
daar lag dat lief Jezuskindekijn
en spelearmde en van zijn hoofd
ging af een zuivere lichtschijn.
Maria die was bleek en zwak
op de knieën neergezegen
en zag blij naar het kindeke;…