94 resultaten.
Ik heb gezworven heen en weer
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.354 Ik heb gezworven heen en weer
Op de heuvels en door het dal
En ik weet zelf niet, wat ik zoek
En waar ik het vinden zal.
Daar zit iets binnen in mijn borst,
Dat volgt mij overal,
Dat dreef mij uit het ouderlijk huis
Langs de heuvels en door het dal.…
O, Weet gij, hoeveel wolken
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.195 O, Weet gij, hoeveel wolken
Er langs de hemel gaan?
En kent gij al de bloemen,
Die in de velden staan?
Nooit teldet gij de vlokken,
Die stuiven voor de wind -
En zoudt ge dan kunnen weten,
Hoezeer ik u heb bemind?…
Gij deed van alle mensen
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.427 Gij deed van alle mensen mij
De zwaarste pijn,
Van alle mensen zult ge mij
De liefste zijn.…
Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.196 Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
Wij gingen door het bloeiend veld
En hoe we lachende toen zeiden,
wat onze harten was ontweld?
't Werd stil en stiller. Op uw lippen
bestierf eensklaps het schalkse woord
En hoe wij aan elkander dachten
We wisten 't, maar wij gingen voort.
Weet gij nog wel, hoe ik toen vermeten
Mij op uw lippen nederboog…
En de ontlokene, de rozen . . .
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.938 – En de ontlokene, de rozen,
waar zijn de rode rozen, waar?
triomf en lof en opperst blozen
van het voldongen zomerjaar.
Een levenstoppunt uitverkozen
van voorrecht is hun toegestaan
en op hen ligt het sprakeloze
van hoogste invervullinggaan.
Maar ook, hoe is in dit ontplooien
een nadere erkentenis bereid:
verwelken wordend uit voltooien…
Oosters
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.015 7.
'In blozend schoon ligt mijn gelaat gespreid;
waarom door reukwerpers mij smart bereid?'
fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord:
'een dag gelachen en een jaar geschreid'.
10.
Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven?
Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven?
schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans
de ingehaalde lucht…
De beek is een velijnen blad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.217 De beek is een velijnen blad,
een boek, een open letterschat,
een gulden labyrint, waarin
de vogels komen lezen, dat
de wind beschrijft,
de wolk, die overdrijft,
zet er de stippen en de titeltekens in.
----------------------------------------
uit: Verzen (1912)…
[God heeft een huis gebouwd]
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.991 God heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Duizend en een nacht
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.004 Zij kwam en droeg een wa melkwit en -zacht
en hare ogen waren ingevangen
in mijmering; de rozen harer wangen
zegenden Hem, Die ze had voortgebracht.
En ik: gij gaat voorbij en ziet mij niet,
terwijl dat ik mij geef in uwe handen
als het gewillig lam der offerande,
dat zelf zijn gorgel aan de slachter biedt.
En zij: laat af van spreken en geniet…
LIED
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.160 Ik ging door 't lachend bloemenveld,
Veel kille dauw hing aan de knoppen,
Maar helder scheen de morgenzon
En dra verdwenen alle droppen.
Ik had een lief - bij mijn vertrek
Zag ik veel tranen in haar ogen;
Die wangen, bitter nat geschreid,
Hoe spoedig kunnen zij weer drogen!…
DES WERELDS VUIL IS UITGESTORT
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.218 Des werelds vuil is uitgestort
op alle schepselen; het wordt
gespild, gesprenkeld rijkelijk
op hoog en laag gelijkelijk
en de geringste is besmeurd;
de onverzorgde weduwvrouw,
die van haar pover weefgetouw
amper een karig dagloon beurt,
zij word gehekeld en verscheurd
en des bemorsens waard gekeurd.
Wie is gerecht en kan bestaan?
Van alle…
Kerstliedje
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.935 Zij waren de dag zich moe gegaan
met zwoegen en met gezucht,
in de late avond kwamen zij aan
in Bethlehem het gehucht.
Maria en Jozef liepen tesaam
de donkere straten door
en vroegen bij alle menschen aan
en vonden er geen gehoor
En hadden eindelijk in een stal
hunnen intrek genomen
en zochten zwijgend zich terecht
in dit hun onderkomen…
Scherzo.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.396 I.
Dit is van een lichtkind
mijn lieveling
mijn gouden kleine
verlustiging.
Die had verkoren
en was ter wone
in een dunpurperen
anemone.
Wat windebloem was haar
huis geweest
vier bladen haar peinzens-
kluis geweest.
Tot dat een blijdschap
haar werd beschoren
en een verlangen
ingeboren.
Dit eerst begeren…
Ik zie de morgen als een gouden mist
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.604 Ik zie de morgen als een gouden mist
van eigen rijkdom trage wade
een afgehangen web van draden,
en nu in twist
vingertjes vechten, vingertjes vagen
door de ragen,
rafelen, halen de draden aan,
varen er in het losgegaan
weefsel, maken de fijne gazen
een plundering en de gevlochten mazen
wijden zij uit, werken er een begin
van scheuren, totdat…
Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.669 Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd,
een zuivere vrucht, een reinblank ooft,
zo zal het liggen in de schalen
van mijne handen, de goudovalen,
dat mijne mond het proeven moge
het rustgezicht, rijp overtogen,
met de lippen, die zwellend openbreken,
de volzoete en met de neergestreken
koele oogleden en de tere âren
in de slapen, de holle…
Men zoekt zich
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.559 Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt,
men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt,
men twist en ruziet en is ontevreden
en weer verzoend en alles zonder reden.…
Het was een morgen, kristallijn gezet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.384 Het was een morgen, kristallijn gezet
op vochte weiden, waar de droppeldauw
de sprieten, stengels buigen deed, aan kelk en steel
schakerend in het lichte grijs gezegen
op gras en groene halmen, in de lucht
heldere vinkenslag, over de vlonder
het reppen van de voeten, de witte tandenlach,
het zingen van de melkster, aan de kimmen
de zomen
ging…
Paul Verlaine †
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.284 I
Men mocht wel willen in donzen woorden
van hem te horen, nu hij pas
dood is en wat zijn leven was
voor 't eerste stil gaat worden; stoorden
nu woorden niet in zijn beginnen
der vredigheid hem toegebracht
en in de schuwe ernst betracht
door ons, die ons willen bezinnen
over het sidderende, dat wij vonden
in ons; zó het opeens…
Uw aanschijn blank en kalm
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.559 Uw aanschijn blank en kalm,
uw wezen zacht,
ze zijn een stil gebed,
geheim gedacht.…
Cheops (fragment)
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.942 Zo dit groot monument, dit uitgekozen
koninklijk gloriestuk en pronkkleinood,
de rijke rotsklomp, kantig en behouwen
als een gekloofd juweel, de bergkolos,
die dromende onder het marmerpantser
de leden rekt, de torenstapeling
van duizenden op duizenden getild
door honderdduizenden, getuigenis
van onbedwongen almacht uitgevierd
tot zwijmelhoogte…
Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.998 Hoe ver, hoe ver ik dit alles vind,
het werd een spel, een lief gezeg
van andere mensen, zó is het weg
en vreemd van dat, wat nu begint,
nu dat mijn leven zal gezonken
zijn tot een ernst, die 't al beschreit
en tot één grote innigheid
van heenbeklagen gaan geslonken,
en nauwelijks een flauwe lach
gebleven is van medelijden…
Vijver, juwelen waterkom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.752 Vijver, juwelen waterkom
vijver der liefste, waar rondom
de paden onzer lopen
met slingeringen en verknopen
van hun gedachteloze gangen,
Vijver der liefste, waarin hangen
de waterlelies, boven drijven
en ingeschreven cirkels schrijven,
Vijver der liefste, helderheid
die maar op éne, op éne beidt;
de hemel is er in en…
God heeft een huis gebouwd en dak
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.883 GOD heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
ZO stil, als lang nog na een onweersbui
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.937 ZO stil, als lang nog na een onweersbui
het laatste vocht zijgt van de zomertakken,
de avond valt, maar in het ronde drupt het
zo gul, zo stil:
Zo stil zinkt weemoed neder in mijn ziel,
gedachten, die een zacht verdriet meebrengen,
druppelen neer en vloeien effen uit
zo droef, zo stil.…
Herfst
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.782 De blaren laten los en op de wind
drijven ze donker langs de grijze lucht,
alsof een vlucht verlate vogels wegtrok.
Onder de bomen hangt een scherpe geur
van vochte grond en van doorweekte blaren;
geen leven, geen geluid in 't grille licht,
dat gul door de ijle takken binnenvliet,
en eenzaam valt een schot, een verre knal,
die heel het woud…
Kerstliedje
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.561 In de donkere dagen van Kersttijd
is een kind van licht gekomen,
de maan stond helder over de dijk
en ijzel hing aan de bomen.
Onder de doeken in de krib
daar lag dat lief Jezuskindekijn
en spelearmde en van zijn hoofd
ging af een zuivere lichtschijn.
Maria die was bleek en zwak
op de knieën neergezegen
en zag blij naar het kindeke;…
Verlaat mij en gaat heen, gaat heen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.523 Verlaat mij en gaat heen, gaat heen,
zorg, druk en droefenis van zinnen;
of dacht gij altijd bij mij binnen
uw wil te hebben als voorheen?
O, maar ik zeg u aan van neen;
verstand zal u wel overwinnen,
verlaat mij dan, gaat heen, gaat heen,
zorg, druk en droefenis van zinnen.
En zo weer ooit voor mij verscheen
uw aankomst en…
Maartlucht
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.708 Maartlucht, die er tegelijk
zo scherp als glas
en zo ontvoerend zijn kan.
O, de bezieling, zijnde in de bezwaren
anders nooit betrokken streken
en schuilgelegen uitzicht
te brengen vondsten fonkelend en schaars:
de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.…
O nachten van gedragene extase
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.078 O nachten van gedragene extase
en diep gedronkene verzadiging,
als elk met zijn geluk te rade ging
en van alleenzijn langzaam wij genazen.
Te denken de ononderbroken uren
aan de volkomen overvloed van dit
verwezenlijkte; onvervreemd bezit,
dat blijven zal en ongeschonden duren;
het onbesefbare van deze gave
van ene andere en die naast…
Ballade
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.122 Alleen ben ik en zoek alleen te wezen,
Alleen ben ik en van mijn lief verlaten,
Alleen ben ik; wie die mijn heer mag wezen?
Alleen ben ik, dan bitter, dan gelaten,
Alleen ben ik en schuw mijn kwijnend leven,
Alleen ben ik, verdoolde uitermaten,
Alleen ben ik en zonder vriend gebleven.
Alleen ben ik ter venstere, ter deure,
Alleen ben ik, in…