191 resultaten.
Gespook bij Mook
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Halverwege Plasmolen en Mook
daar ligt de Mookerhei
waar Spanje op oranje dook,
een vreselijke slagerij!
De duizenden doden die vielen
door pijl en bijl en zwaard,
huursoldaten met verdorven zielen,
Gods absolutie niet waard.
Hun zwaarverminkte lijken,
of losse delen daarvan,
zullen in rust de grond verrijken
zodat de hei weer bloeien…
Mahakali
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Vier armen, vier zwarte armen zwaaien,
maaien een bebloed zwaard in het rond,
hakken hoofden af, armen af, zaaien dood
en verderf; verspreiden virusvarianten,
besmettelijker, ziekmakender, dodelijker,
leveren lijken af om op te dansen;
Vama Kali Bhavatarini.
Eèn en vijftig geschonden schedels zwieren
om haar hals, haar borsten, haar lendenen…
Schutzmantelmadonna
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Solitair sluipt ze over het ijs,
honderden kilo's vet en spier,
sterke klauwen, scherpe tanden
op zoek naar een prooidier.
Een rustende ringelrob,
een felle aanval,
botten kraken tussen de kaken
van deze femme fatale.
Maar dromend in z'n sneeuwhol,
omarmd door zacht bevachte
liefdevol witte poten,
kan kleine Knut zich
geen lievere moeder…
De Spookmajoor van Nijmegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Lang geleden leed
het Nijmeegs garnizoen
onder een plaatsmajoor
met onberispelijk blazoen.
Een echte dienstklopper,
een man van orde en tucht;
onder z’n ondergeschikten
gehaat en zeer geducht.
Zelfs de kleinste overtreding
werd zwaar door hem bestraft:
menig soldaat is door deze majoor
publiekelijk vernederd en afgeblaft.
Groot was…
Vaccinatiestraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik zie een pandemie de straten legen,
angst en onmacht beheersen het land,
het R-getal stijgt, krant na krant;
ik kan er niet meer tegen.
Er staan nauwelijks nog files op de wegen,
die wandelen nu langs de waterkant;
ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand,
over het beeld van ‘zoom’ bewegen.
Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…
Voorouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 I
De lange lijn van het bloed
stroomt voort vanuit de oersoep,
waar lust en liefde leven
verwekken, verder geven;
generaties, geslachten,
veelvormige levenskracht
die door mijn aderen stroomt,
nog steeds dezelfde droom droomt:
dat in het heetst van het spel
zelf, ander, samen smelten,
in lust en liefde leven
verwekken, verder geven.…
Kraaijenbergse Plassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 De hoge hemel
weerspiegelt zich diep in het
heldere water.
De wind waait golfjes,
kleine rijen rimpeltjes
aan het oppervlak.
Ik peddel wat rond,
vrij en onbekommerd, kom
helemaal tot rust.…
De Dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 Kijk hem grijnzen met z’n knuppel,
minnende mensen die liefde geven,
hij is de laatste druppel
maar hij wacht nu nog even.
Minnende mensen die liefde geven,
hij zou zo toe kunnen slaan,
maar hij wacht nu nog even,
laat ze hun gang maar gaan.
Hij zou zo toe kunnen slaan,
iedereen lacht, zingt, speelt en vrijt,
laat ze hun gang maar gaan…
Kerst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 342 Chaos is een keuken vol konijnen
na een rampzalig kerstdiner,
eten met je vegan dierenvrienden;
het leek zo’n leuk idee.
Til je hoofd op van de tafel,
jaag de meute naar hun hok,
weg de wortels, weg de sla,
en geef Flappie aan de kok.
Stop met tobben, geef niet op,
ga nu maar gewoon uit eten;
en als je met Pasen koken wil,
laat dat dan…
Herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Bladeren verkleuren, verwaaien
met de wilde westenwind;
vormen een fleurig doodskleed,
ontbinden tot vruchtbare aarde.
Vlinders verdwijnen, vogels vertrekken,
vluchten voor duisternis en kou;
zaden, noten, vruchten vallen,
vormen een overvloedig afscheidsmaal.
Het bos laat alles los,
keert zich stil naar binnen
voor een verkwikkende winterslaap…
Sjeng de bokkerieër
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 197 Lang geleden in ’t Limburgse land,
op een plek verborgen en discreet,
een vervallen kapel aan de bosrand,
daar zwoer Sjeng zijn dure eed
waarin hij zijn trouw beleed
aan de bende, haar kapitein
en al waar die voor streed.
Sjeng leek het fijn een bokkenrijder te zijn.
Die nacht, een boerderij in brand,
overvallen door bokkenrijders, wreed…
Zeelucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 320 Zijn geur voert me mee
naar vreemde verre kusten,
naar broeierige havenkroegen
vol zweet en verdrongen lusten;
voert me mee over zee
en ruig schuimende baren
naar een krappe klamme kooi
waarin anonieme lijven paren;
naar een scheepje op de oceaan,
drijvend boven de zwarte diepte
onder een kille maan;
naar windstille nachten
vol onvervuld…
Koan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 Wat
wordt verlicht;
een kast van glas,
harde platen
die rechthoeken vormen;
de bedompte lucht
en een enkel vliegje
gevangen
in een kijkdoos;
de blik die er van buiten
naar binnen, van binnen
naar buiten doorheen dwaalt;
de leegte wellicht,
wachtend op vervulling,
verlangend naar het beeld
dat kwam en weer ging?
Wat
wordt verlicht,…
Witte Raaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Er wandelt een vrouw
in het Kronenburgerpark,
raven vallen aan;
Snavels pikken scherp,
armen weren zich vergeefs,
vleugels vliegen heen;
Het is persoonlijk,
felle haat gericht op haar:
zij, die duiven voert.…
Rusalka, een Baltische sage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 Het was een septemberdag
met gehesen stormvlag
de dag dat ik Rusalka
op de ferry zag.
In de bar aan boord
waar je drank en vrouwen scoort
daar zong, on stage, Rusalka
door het publiek luid aangespoord.
En deze vrouw, in veel te korte rokken,
met prachtig blonde lokken,
zwoel zingende Rusalka,
voelde zich tot mij aangetrokken.
Onze…
opdreundeuntje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Verdriet dat is een spoor,
is een spoor, is een spoor.
Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een ellenlang
spoor,
is een uitgesleten spoor,
is een paadje of een tunnel of een glijbaan,
is een spoor,
is een spoor, is een spoor,
is een lijntje, is een treintje, is geen geintje, is een spoor,
is een krom, kringel kronkelspoor,
is een spoor…
Danse Macabre
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 We drinken gulzig op het leven,
op die korte tijd
die ons is gegeven.
We zwieren luid lachend rond,
dansen tot de ochtendstond;
we vieren feest, we vrijen,
vlijen zoenend mond op mond.
Maar…
de penis verheft zich slechts
om weer neer te vallen.
We hebben broze botten,
ouderdom laat ons rotten;
danst de Dood in ons midden,
dan helpt…
Hofdichter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik ben een Bard:
ik prijs en eer,
dicht, zing en smeer
stroop en honing,
maak hazenhart
tot ridderspoor.
Ik doe dat voor
mijn beloning;
want niemand tart,
ongekastijd,
de ijdelheid
van zijn koning.…
De Zwanenridder van Kleef
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 Eens, lang, lang, heel lang geleden,
in een grijs en ver verleden,
stierf Diederik, de graaf van Kleef.
De dochter die toen achterbleef,
Beatrix, de nieuwe gravin,
is van dit verhaal de heldin.
Ze regeerde het Kleverland
met een zachte en gouden hand
waar Kleef wel bij voer, rijk van werd.
Maar ook haar buurman, heel alert,
zag de Kleefse…
Claddagh
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Hand in hand groeit onze vriendschapsband,
en vindt in het hart zijn beloning;
wordt een liefde, klef als klittenband,
en deze ring er èèn van belofte, bekroning.…
Go with the Flow
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 47 Daar loop je dan,
als digitale nomade
langs de zelfscankassa
met je rolkoffer.
Door de jetlag lijkt
je timemanagement
meer op frequency-hopping.
Mooie functietitel hoor,
proactief headhunter, maar
carnavaleske carrièremoves
zijn killing voor je
less than perfect love life
met je trophy wife, haar
relatiegeworstel en genderkwesties.…
Celtic Spirits
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Craigellachie,
Glenmorangie,
Arran, Ardmore,
Banff of Bowmore,
Tamnavulin,
Lagavulin,
Cardow, Cardhu,
en Dallas Dhu,
Bunnahabain,
Saint Magdalene,
Coleburn, Millburn
en ladyburn:
Schotse whisky’s,
Ierse Whiskey’s,
whisky’s uit Wales.
Ze zullen het verliezen,
want als ik zelf mag kiezen:
Hobgoblin Ales !…
Excalibur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Excalibur, koningszwaard in de steen;
alleen Arthur is waard
om te strijden met dit zwaard,
voor vrijheid, recht en welvaart.
Nu is de strijd gestreden,
het oorlogsleed geleden;
tevreden rust het zwaard,
bewaard in een heilig meer: in Vrede!…
De roep van het hert
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Ik rijs vandaag als de zee
bij vloed, ik sta als een steen,
als een rots, trots en stevig
hef ik m’n hoofd ten hemel
en laat mijn ruige bronstkreet
galmen over een bergmeer.
Ik rijs vandaag met U, Cernunnos,
Uw roep laat mij niet los; Heer.
Ik rijs vandaag als een boom
in het bos, als een vogel
die verlost is uit z’n kooi;
liefde welt…
Gast
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Onderdrukt en vervolgd
vanwege je geloof,
geaardheid of ideeën;
opgepakt en gemarteld
door het regime, bendes
of gewoon de meute.
Het geweld ontvlucht;
alle ellende en armoe,
familie en vaderland
moeten verlaten, alleen
de angst reisde mee
over een zee vol lijken.
Hier, in het land van hoop
en glorie, na ellenlange
juridische procedures…
Alesia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 82 In het geweld
werd menig held
en stam geveld.
Alesia.
Romeinenknoet
op keltenmoed
is ravenzoet.
Alesia.
Een klaproosveld,
een bronzen held,
verhaal vertelt.
Alesia.…
Huidhonger
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 87 Raak me aan;
laat je grote handen gretig
over m’n lichaam gaan;
kus me, gulzig,
vol op m’n mond;
leg je huid over de mijne
want vannacht wil ik je voelen,
diep in me, van binnen;
keer op keer op keer;
knuffelbeer ?…
Duivelssteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De duivel was woest toen
hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet;
gelukkig gooide hij mis en belandde je
in de bossen bij De Steeg.
In lang vergeten en vervlogen tijden
brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim,
als altaar voor het offermaal gewijd
aan Wodans raven.
Althans volgens de oude verhalen;
zelf ervaar ik je meer als…
Lente Elfjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Speenkruid,
Slanke Sleutelbloem,
Fluitekruid en Bosanemoon,
groei, bloei, Flora floreert:
Lente!
Vogelzang
en nesteldrang,
de eerste vlinders,
Fauna barst van leven:
Lente!
Rokjesdag,
terrasje pikken,
goed glas bier;
laat maar komen die
Lente!…
Deae Nehalennia
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Gij die leeft aan zee,
wees mijn roergangster
en reis met me mee;
met u als leidsvrouwe
bevaar ik rivieren
en zeeën vol vertrouwen
dat m’n lading, vaten wijn,
behouden blijft, en
profijtelijk zal zijn;
u schenkt immers voorspoed,
geeft gunstige wind, en heerst
over eb en overvloed;
van u de bloemen in het voorjaar,
de appels, peren, druiven…