sterren scheuren de hemel aan flarden
ze branden gaten in mijn handen
en in haar donkere ogen
waar komt al die duisternis vandaan
in zwarte gaten kun je verdwijnen, zegt ze
maar soms verzinken ze in jou
je voelt ze op de bodem van je hart
ze zijn warm en koud als brandend ijs
heb jij bloed aan je handen, vraagt ze
dat weet ik niet, maar…
een slecht gedicht is een gedicht
dat slecht gedicht is door de dichter
er stroomt van alles uit: liters bloed en pus
en heel veel tranen; krokodillentranen niet
die zijn te groot voor kogelgaten
maar kijk, daar komt een priester aan
hij zegent al dat vocht en maakt er
miswijn van en sausjes voor bij bitterballen
valt er niets te lachen…
de laatste golf zal zacht en teder zijn
en brengt bij alle mensen, jong en oud
het einde zonder moeite, zonder pijn
men zal hem zoeken zelfs, als eertijds goud
misschien een beeld uit mooie boze dromen
toch denken velen nu: laat die maar komen…
de vijfde golf, die wordt het echte werk
geloof me maar, ga sparen voor een zerk
hoewel, laat die maar lekker waaien ook
verbrand maar liever en ga op in rook
geen mens kan straks nog bloemen voor je leggen
of bij je steen een droevig woordje zeggen…
een koekoek zingt een liedje van verlangen
zijn trillers klinken vrolijk op het dak
een vrije vogel heeft aan regels lak
hij schenkt zijn noten blij aan alle rangen
die tonen brengen gras onder je voeten
je voelt de halmen strelen langs je huid
en bijna maak je zelf zo'n blij geluid
vergeet dat alle mensen sterven moeten
je staat en luistert…