110 resultaten.
ALS NOVEMBER IS GEKOMEN
poëzie
3.0 met 28 stemmen 5.097 Als november is gekomen
En de regentijd breekt aan,
Als de bomen in de laan,
- Ach, de bladerloze bomen! -
Om de glorie, hun ontnomen,
In de mist te schreien staan,
Als november is gekomen,
En de takken traan op traan
Op de vochte grond doen stromen,
Waar de bladerkens vergaan
Na hun goude' oktoberdromen
En hun korte vrijheidswaan -…
Moeder
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.345 Moeder naar wier liefde mijn verlangen
Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
Na de lange scheidingstijd?
Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten,
Als ik ontwaken zal uit mijn dood?
Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
Met mijn hoofd in uwe schoot?...
Maar wat dan? Wat zult gij tot mij…
Jaap
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.902 Toen ik even
Van de verzen, die ik las,
De ogen peinzend hield geheven
Tot de vreugd, die buiten was...
Jaap, Jaap!
Wie zag ik daar komen
Onder mijn raam door de eikenlaan?
Jaap, mijn jongen,
De vogeltjes zongen
Hoog in de bomen
En alle vinken begonnen te slaan...
Ook in mijn hart ging het zingen aan.
Jaap, Jaap!
Daar liep Jaap met…
Melancolia
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.171 Toen ik door het maanlicht liep
En de paden meed,
Bang, dat ik de tuin, die sliep,
Wakkerschrikken deed
Door het ritselend gerucht
Van mijn kleed en voet -
De oude bomen! die een zucht
Wakkerschrikken doet.
Toen ik naar de vijver ging
Door het korte gras,
Naar de boom die overhing
In de vijverplas,
Waar het water inkt geleek…
Silhouetten
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.079 In het toevend licht, dat later
Dan de zonne blijft
Wijlen bij het stille water,
Waar ons bootje drijft,
Schuiven zwart en zonder zwaarte,
Fijn gelijnd en strak,
Fietsertjes voorbij de klaarte
Van het hemelvlak
Hunne fijne silouetjes,
Schaduwen gelijk,
Zeer geleidelijk en netjes
Langs de Amsteldijk.
Met gestadig beenbewegen
Gaan ze…
Bitterheid
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.013 Het woord, dat mij met kracht omgordde,
En vrede en vreugd gaf,
Is alsem voor mijn mond geworden,
En voor mijn ziel een straf.
De naam, die al mijn onrust stilde...
Het fluisterzachte woord,
Waarop ik eenmaal pleiten wilde,
Staande aan 's Hemels poort -
Die Grote Naam, zal ik niet noemen,
Die grendels open schoof…
Heb mij lief, gelijk ik ben
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.395 Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan
- Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn -
En vragen: Heb mij lief, gelijk ik ben
En stel aan mij geen eisen. Zie, ik kan
Niet onderhoudend praten, niet gevat
Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk
Vertellen van mij zelf of van mijn ziel...
Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar?
Laat mij maar…
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.130 Ik zal niet droevig klagen,
Dat niemand mij troost in mijn leed;
Juist daarom kan ik het dragen,
Omdat geen mens het weet.
Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,
En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep die wonden zijn,
Hoe smartelijk zouden ze branden…
ik kan niet anders
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.630 Ik kan niet anders dan mijzelf belijden;
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een liefelijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liedren uit.
Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar,…
De dood als verlosser
poëzie
3.0 met 47 stemmen 4.943 Kom nu met uw donker, diep erbarmen,
Eindelijke Dood.
Laat dit pijnlijk lichaam in uw armen
Rusten als het kind op moeders schoot.
Laat mij veilig door de schaduw uwer groote
Vleugelen gedekt
Slapen gaan, het moede oog gesloten
En het lichaam pijnloos uitgestrekt.…
Ik kan niet anders...
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.459 Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een lieflijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.
Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar,…
Zielekreet
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.667 Ik ween in donk're nacht en eenzaamheid.
Hoor hoe mijn ziel, alleen, in 't donker schreit.
Ze schreit gelijk een kindeke van dorst
Schreit naar de weelde van de moederborst,
Als Babels Joden, uit Jeruzalem
Verdreven, naar hun heerlijk Heiligdom,
Gelijk een bruidje naar haar bruidegom:
Zó weent mijn stem.
Ik schrei naar U, o Heer…
25 november 1898
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.154 De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de ogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft…
Deus Caritatis
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.257 [Mijn leven is doorwrocht van deze
sterke genade dóór en dóór
Rabindranath Tagore]
Mijne begeerten stijgen,
Mijn wensen velerlei,
Tot U, maar met Uw zwijgen
Bewaart en redt Gij mij;
Wat ik van U ontving,
Of van U zal ontvangen,
Ge ontzegt mij mijn verlangen
Met harde weigering.
Of 'k drentelend mijn dagen
Verdoe in 't…
Liefde
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.958 Meen, zo ik zing, vol liefde zijn mijn zangen,
Niet, dat mijn mond de schamelheid vergat
Van 't hart, dat open stond om vreugd te ontvangen,
Maar, waar de liefde nimmer binnentrad;
Mijn lied is immers vol van uw verlangen,
O Liefde, die ik steeds heb liefgehad!
Waart gij gekomen, toen ik u verwachtte,
Ik had met diepe vreugde u ingeleid,…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 Diepe nacht en duisternis
En een lichtende glans op de zee,
En diep in mijn ziel, die onrustig is,
Een groot verlangen naar vree.
Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.
Mij worden die lichtende wateren thans
Het beeld van mijn eigen ziel,
Waarin als…
DE NAJAARSLAAN
poëzie
3.0 met 25 stemmen 4.068 Ik keek in de gouden heerlijkheid
van een najaarslaan...
Het was, of ik goudene deuren wijd
zag openstaan.
Het werd mij, toen ik binnenging
of ik door gouden gewelven liep:
Ik aarzelde even, ik ademde diep,
diep van verwondering.
Ik voelde me eerst als een kindje, dat stout
doet wat verboden is.
Ik sprak: "Zijn voor mij die gewelven gebouwd…
't Was buiten stoffig, warm en druk
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.210 't Was buiten stoffig, warm en druk
Door 't hete zonneschijnen,
Maar ik zat neer in stil geluk
Achter de dichte gordijnen,
In 't rustig, gedempte licht
Dacht ik alleen aan mijn doel en mijn plicht.
Maar toen zij de kamer binnentrad,
Waar ik stil te werken zat,
Over mijn boeken gebogen,
Toen viel een straal van het zonnelicht,
Over mijn…
Eén ding is nodig
poëzie
3.0 met 35 stemmen 4.545 (Lukas 10:42; 1 Cor. 13:1-4)
Indien ik de talen der mensen sprak
En der engelen taal,
Ik ware, zo mij de liefde ontbrak,
Een luidende schel, een klinkend metaal.
Indien ik de toekomst las
En profeteerde,
En alles, wat verborgen was,
Verstond en leerde,
Indien ik dat geloof bezat,
Dat bergen verzet, maar de liefde niet had…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.408 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.
Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van…
Duisternis
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.800 Mijn duisternis is vol van Zijne verborgenheid en
mijn stilte van Zijn zwijgen.
Met het verlangen naar Zijn bijzijn heb ik mijne
eenzaamheid gevuld.
Mijn honger en mijn dorst stil ik aan de dis
van Zijn begeren.
Zijn gemis maakt mijn armoede rijk.
Zo ik tot Hem riep in mijn droefheid, Hij ant-
woordde niet,
Zijn gelaat hield Hij voor…
Liefdesliedje
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.949 Mijn liefste, waar we beiden zijn,
Daar zijn we met ons bei,
Al de andere mensen, die er zijn,
Ze zijn er niet voor mij.
Ze lachen wel en praten wat,
Ze komen wel en gaan,
Maar doen ze iets of laten dat,
Het komt er niets op aan.
De andere mensen om ons heen,
Zijn ook wel lief en goed,
Maar ik bekommer mij alleen
Om wat jij zegt en doet…
Eoolse harp
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.285 Dank dat ik mocht spreken,
Eer het grote zwijgen komt,
Eer mijn stem zal breken
En mijn woord verstomt.
Als de hand zal zinken,
Die het speeltuig heeft gevoerd,
Zal de harp nog klinken
Door de wind beroerd?
Zal haar klank bewaren
Van mijn ziel het kranke beeld?
Of Hem openbaren,
Hem wiens stem de snaren
Aanroert en bespeelt?…
Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
poëzie
3.0 met 41 stemmen 4.968 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd én schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat
En…
Kinderogen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.708 Steeds zien uit een kindergezichtje
Twee droevige ogen mij aan,
Heel stil en geduldig. Ze vragen,
Een vraag, die ik niet kan verstaan.
Waarom, o kinderogen!
Waarom uit dat bleke gezicht,
Dat bleek en onschuldig gezichtje,
Die blik op mij gericht?
Ik kan u geen antwoord geven.
Ach zie mij zo vragend niet aan!
Gij wekt in…
In memoriam (2)
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.369 Ik ween om woorden, die onuitgesproken bleven,
Woorden van troost en deernis om uw leed,
Van dank voor 't geen gij waart en voor mij deedt,
Van tederheid, die ik verlangde u te geven,
Doch nooit heb uitgezegd of neergeschreven
Uit schroom voor 't grote woord, die 't ware woord vermeed...
Ik ween om woorden die onuitgesproken bleven
Om al,…
Ik weet niet of ik spreke of zwijgen zal
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.439 Ik weet niet of ik spreke of zwijgen zal,
Mijn woorden zijn als dwalenden, als blinden,
In 't donker tastende om licht te vinden,
Dat voor hun blindheid licht ontsteken zal.
Zijt Gij het, God, geweest, die ze op deed staan
Uit duistre zielsgewelven, uit zeer diepe,
Stille vertrekken, waar ze veilig sliepen?
En kunt Gij wensen, dat ik ze uit…
Heimwee
poëzie
3.0 met 53 stemmen 5.558 Ik voel mij als een kindje,
Dat 's zomers buiten logeert,
En alles heeft, wat haar hartje,
Haar kinderhart begeert.
De lieve, rijke gastvrouw
Geeft uit haar overvloed
Het kindje daaglijks bloemen
En vruchten, rijp en zoet.
Ze geeft haar kostbaar speelgoed,
Daar speelt het kindje mee,
Vertelt haar mooie sprookjes
Van…
Lichtgeflikker
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.637 De zon vroeg voor haar gouden schijn
Doortocht door 't grauwe wolkgordijn
Om de aarde te gaan kleuren:
De daken rood, groen het geboomt...
O 't licht, dat over de aarde stroomt
Door de open wolkendeuren!
Ik wou, dat ik die weelde kon
Verklanken, of verbeelden kon
In verzen of in verven:
De zilvren vreugd van 't watervlak,
Waar 't zonlicht…
De avond is gekomen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 4.258 Het licht werd weggenomen,
Dat over de aarde lag.
Reeds duisteren de bomen -
De avond is gekomen.
En 't was nog klare dag!
De zon had hare stralen
De rijpe zomernoen
Rechtstandig neer doen dalen,
Met oogsten en binnenhalen
Had ik nog veel te doen.
Toen is mijn zon gezonken
Voor goed en onverwacht,
De bleke sterren dronken
Het hemellicht…