misschien is dit jouw bedoeling geweest
ben je blij dat je dit hebt bereikt
mij maakt het niets meer uit
ik ben moegestreden tegen deze demonen
deze windmolens zonder bewijzen
hier heb je mijn pen en schrift
mijn plezier dat ik er aan beleefde
ik hoef het niet meer
berg het op in een doosje
dan kun je soms op lege dagen
in alle stilte…
misleiding noemt men dat
spelen met de gevoelens
van de ander
een poppenspeler die
de touwtjes hanteert
de marionet zo neerzet
dat het lijkt alsof
zij zelf heeft bewogen
dat is knap
je hebt niet gelijk door
dat je wordt bedrogen…
vol verwachting gekluisterd aan de buis
zitten wij zondagavond allemaal
wat is er waar van Peter zijn verhaal
komen wij van een koude kermis thuis
zijn het ouwe koeien uit van der Sloot
of geeft Joran zich nu werkelijk bloot…
al die grootspraak
moed gevonden
uitgegroeid tot
reuzenmens
blijkt zomaar in
het niets verdwenen
zichtbaar is geen
ene grens
er is slechts klein
voldoende lafheid
stil als een muis
en veel verdriet
er is geen kracht
om jou te dragen
het spijt me maar
ik kan het niet…
toen appels waren gevallen
rijp en geurend in het gras
wij op onze hurken
raapten wat eens bloesem was
vonden monden elkaar lachend
zoetig van de eerste hap
tongen draaiend, kalverliefde
proevend nog naar vruchtensap…
raak me los
waar vaster zou
verstikken
leer mij te kijken
zonder argwaan
maak al het bitter
ietsje zoeter
maar bovenal
geef mij weer grond
om op te staan…