En dan nu
netgedicht
Het leven kronkelt als een smokkelaars pad,
meandert als een ongeleide beek,
vindt verblijf waar zelfs de dood geen trek in had
en verdwijnt wanneer je eventjes niet keek.
Je maakt je plannen of het leven een kanaal,
een vierbaans autoweg is, vol voorspelbaarheid.
Het botst voortdurend, ach, je weet het allemaal.
Toch wil je de illusie niet…