170 resultaten.
SWANSEA
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Verbleekt door vocht en zon
maar niettemin: beloftes!
Stevig-gearmde huizenrijen
met triomfantelijke blik:
'Wij verwachten het van de zee.
Welshmen aanbidden deze plek.'
Klauterend naar die uitspraken
vinden wij hijgend hun hoge bankjes.
Meanderen we naar St.Helen's Lane:
exquise, Indiase hapjes!
Morgen showt Swansea haar dieptes,…
Wilde Wingerd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 185 Krachtig heb ik je geplant.
Aan geen takje zat een blaadje.
Maar dat veranderde: je kreeg
een bamboe-crucifix als steuntje.
Er ontstond een groen concert.
Waarna je ongemerkt verdroogde...
Oei tuinman, waar blijft je gietertje?
Verplaats je in een bladerorkest!
Want dat tierelierde in omvang:
takken met kleverige handjes
klommen naar de…
ZIEN
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 107 Dichten is een vorm
diep achter de dingen zien:
niet voor het grijpen.…
Activiste,
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Bijna heeft hij een gedicht voor je.
Inspiratie voor onze strijd.
Als zijn papillen samenspannen,
zijn woorden zich weten uit te drukken.
Tem je geduld dus, actieveling,
koester je verwachtingen.
Hier is iemand die parafraseert,
verbeelding bevecht en zich verdiept...
Als hij binnenkort openbreekt,
spel dan zijn beramingen.
Hij weet niet…
Uitgebreide bruidssluier
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 176 Om de randen van mijn tuin
slingert zich wellustigheid...
'k Zie al strengen, zacht bestreeld:
'met jou ga ik een relatie aan' of
'god wat zwier je vrolijk', dan wel
verliefd 'ga jij met mij in zee?'
Zou ik vier mannen kunnen omarmen?
En hen meetronen naar mijn suite
als de bloeiende dag aanbreekt?
Dan vergeten we de bijen.
En het vliegverkeer…
Het omgekeerde
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 200 Doen, weten, slapen, weten, Doen.
Bevangen door ritme, handigheid,
verlangen eindelijk af te hebben
waarmee je tijdrovend bezig bent geweest,
word je je bewust van Iets.
Na lang overleg bestáat het!
Ingekeerd tot de kern van rust
begint het lichaam dia's te draaien...
of - je kop slaat op slot.
Om de dag daarop
volkomen fris vast te…
Een Vleug Achterberg
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 259 Vrijmoedig treed ik in uw spoor,
ironieën achterlatend.
Vanmiddag las ik uw talent,
stond ik lange tijd verwonderd.
Uw verheven taalgebruik,
het koele ritme - welk een wijn!
Ik waan me in een kloostertuin
waar ik beknopte woorden ruik...
Wat rent de tijd dit oord voorbij!
De indruk, van haar reuk ontdaan,
moet wachten tot de late mei:…
De knop
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 398 Kop op, knop!
Je geduld is prijzenswaardig,
je samenvatting concreet,
je bent een vlotte codeknop.
Feilloos voer je een bedoeling uit,
een persoonlijke hint aan de wereld,
een warrige droom in miniformaat,
een wolk die iemand ergens opslaat.
Electron en chip - gloednieuwe lakeien -
flitsen zich gek om jouw signalen
een plek te geven. Vaak…
Het paard op de bunker
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 208 Hij claimt een verleden.
Jij koestert een bank.
Dichtbij een weide.
Niks aan de hand.
Toch wappert er onrust.
Hij stapt naar de rand...
Jij denkt: onheilspellend.
Hij staart naar zijn land:
een eerlijk silhouet.
Een teken van verzet!
Dan klinken er schoten.
Een siddering..., een akelige jank -
Oudzeer neemt een keer wraak.…
Zelfkennis in vijfkwartsmaat (II)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 238 Dat je door te dichten
met liefde voor het levende vers
in een stijlvolle vorm
de gretige lezer wil verlichten,
blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard.
Kraaiend op een draaiend podium
wordt de wereld een film --
maar na drie rondjes schrik je:
geen vader, moeder of oom
die jouw pret als liefde ziet.…
De kijker bekeken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 477 Apathisch zitten wij aan schermen,
toetsen zachtjes op en af.
Adepten die genieten als
bijen op een berm margrieten
met gezoem vanuit de monitor.
Zoete intimiteit die lokt...
Om ons afdoende te beschermen
coderen wij ons werkelijk suf,
verdwijnen doodleuk in een getal
met letters die er niet om liegen.
Toch wordt ú er uitgevist.
Staalhard…
De h van herhaling
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 212 Verbazing waarom veel dingen
opnieuw gebeuren.
Wij weer worden
wat we gisteren zijn geweest.
Op eigen ademhaling.
Dat het lichaam zich herinnert
hoe en welke beweging
correspondeert met een
vreselijk boeiende baan...
Blijkbaar van levensbelang:
hunkerend naar een boterham
van druk-druk-pluk-de-dag-gehalte
waarna het hevig naar huis verlangt…
Criteria
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 141 Wij gaan jou doorlichten, dichtertje.
Leg je woorden maar op ons schaaltje.
Eens kijken... Fantasie heb je wel.
Hoe je die gebruikt, scoort minder.
Waarom moet een mens per sé overdrijven?
Je zinnen staan flink te fonkelen...
Je wil apart doen, maar je Hollands
hikt - een strakgetrokken telegram.
Zullen we de telex ook maar opwarmen?…
de Woensdagmens (I)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 315 Met de humor aan z'n linkerpink,
ironie op beide wangen
en goedlachsheid om z'n nek
beent hij door de weke aarde...
Met een arm vol groot gezag,
een stem die slakken doet springen,
zal hij in hachelijkheden
onverbloemd zijn lichaam lenen
aan onooglijken, geringen.
De geslepene verbijt zich,
de koelbloedige smaakt zweet,
de dief voelt…
Opstelling
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 234 Je hoeft me niet te lezen.
Ik dicteer mij toch wel.
Ik ben de oren van de dichter.
Die verstaat mij sowieso.
Mij al lezend te begrijpen
vereist een warme zakelijkheid.
Ik zal opstaan uit de woorden
en je prijzen om je openheid:
het vermogen jezelf opzij te zetten.…
Harde naturen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Mensen zijn soms stalen harken.
Onkruid in hun perken
kunnen zij niet verkroppen.
Hun mond - meestal een streep -
lijkt voor de ontkenning uitgevonden.
Dat u óók leeft, met óók een tuin,
zal nimmer in hun gemonkel naar voren komen.
Laat staan een milieubewuste vraag.
Niemand haalt het bij
De Gemodificeerde Kwekerij.
Mag u raden welke…
De puzzelaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 Wat zoekt hij toch in kwissen, raadsels,
steeds moeilijker wordende rebussen?
Verband-houdende vragen plegen
een aanslag op zijn herinneringen,
voortdurend staat zijn koppie
in reproduceerstand:
'Kom op, weet je het niet?
Bezie het eens van gene kant,
keer de zaak eens om, speurneus,
ga stiekem bij de Grieken langs,
jouw know-how dient…
Welving
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 165 Wat dit woord
bij mij teweegbrengt?
Klankhypnose.
Letterbetovering.
En een toetje van betekenis:
streling die fraai toegeeft aan verlangen...
Edoch: wat brengt dit woord
bij jou teweeg?
Verwoord het!…
Vleessteen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 Ja, iemand raapte mij op
aan de oever van het Comomeer.
Hij zag iets in me.
Zijn familie had net gebaad,
het water te onrustig gevonden.
Dat zag hij in mij:
de correspondentie met het water,
de kleurlagen der recreatie,
de slijtage van pret.
Ja, iemand moet het eens zeggen.
Onder water vang je veel stemmingen op.
Dat gaat dan onder je…
Via aleatoriek... (II)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 224 Je noteert een openingszin.
Moet je pen het wel doen.
Speurend naar een andere pen
valt je iets merkwaardigs in.
Dát moet je beslist vermelden:
'Tussen logische handelingen
vond ik noodzaak en zin.'
Denk nu niet dat je er bent.
Vóór je die regel ter plekke uit kunt spreken,
sta je nog versteld van mega anti-overwegingen...
waaronder…
Vogelmens
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 131 Wat is het toch stil!
De mussen zijn nog niet t'rug.
Moet het uitzingen...…
Verzoening
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 178 Wie zich verzoent met
onuitstaanbare buien
herbergt bakken zon…
Aan de hand van een woord (II)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 190 Dag, meneer Verantwoordelijkheid.
Waar ik u vooral om benijd
is dat u er zo ècht voor gaat,
zo doelgericht en toegewijd
de dingen rangschikt, voorbereidt,
en niet eerder rust voordat
al uw solide zekerheid
een afgerond A4-tje lijkt...
Het valt bijzonder in u te prijzen
dat u nooit vertrouwen schaadt,
noch brutaal de boer op gaat.
Men kan…
Gerbera, gerbera
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 74 Wie heeft jou zo keurig gecomponeerd,
enorm roomkleurig samengesteld?
Je zegt: 'Kijk mij eens aan.
Mijn kleurpalet contrasteert
diepzinnig met mijn oog.'
Moet toegeven dat ik geboeid
een magisch gat in kijk... Ontkom ik
of los ik op in een peilloze ruimte?
Ondertussen verpozen bijtjes, vliegjes en
ander gewemel zich in je zoetigheid..…
Vriendelijk licht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.307 Kalmpjes schuif ik over
je te gekke meubelen
en toon de kale muren
een zichtbaar sms-je...
Altijd heet ik je welkom.
Vandaag en elke morgen.
Ontvouw je nobele plannen.
Ik kijk al eeuwen vooruit!
Ik toon je mijn allure:
soms fel of mild, verhuld.
Welk duister er ook verschijnt-
ik licht je bij met liefde.
Na wat jaartjes kijk ik
of…
de Woensdagmens (IV)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 748 Wat in sluwe vroomheid
laag verraden,
zonder monden uiteengescheurd,
genadeloos verhangen wordt
aangetroffen
zal hij
met voorlopige handen,
naïever dan een verdrietig dier,
tot de felste herinnering doen ontbranden!
Ondanks gezapige generaties,
weldoorvoede rechters en
hemeltergende kortzichtigheid
door gebrek aan zelfkritiek.
Opdat…
Meerkoeten onder elkaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 'Wat een weertje, hè?'
'Hangt er helemaal van af
hoe ik existeer.'
'En dat is, mijnheer?'
'Dompel ik onder of ga,
ga ik nog te keer...,
tegen die beer, die
donderbui van een buurman.
Ga ik nu te ver?'
'Wij meerkoeten gaan
meestal te ver als het moet.
't Weer valt dan niet op.'
'Maak van uw woede
een haiku die klinkt, en ziet:
de…
Plaag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 218 Overal treurt de tortel...
Maar niemand, niemand heeft last
van haar dwingend gezeur,
haar oervervelend gekoer.
Vooral in de zomer grijpt zij
haar nederige kans
met een simpel ritme
de stilte te betreuren.
Voor muzikale oren
soms stompzinnig vals!
Maar niemand, niemand stoort zich
aan haar melancholieken.
Sprinkhanen, ratten, wespen…
Knar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 658 'Je bast wordt hoe langer hoe dikker!' (bis)
Wanneer je als boom
door menig teder kind
met zang en armen wordt omringd,
moeten je nerven zich beheersen -
ooit was jij een zaailing:
een sprietje met trillend blad
dat opkeek toen z'n moer
plezier voor twee had
terwijl een bries voorbijging.
Die ervaring én
je fratsen naast een warme stam…
Oom
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 231 Staar heeft zijn blik bepaald.
Daar waar zijn oog ging lubberen.
Blik, blik, waar ben je nou?
Verdwijn je in een wazig beeld
omdat de brillen haperen?
Spiegel je ogenblikkelijk,
erken dat jou wat scheelt:
ogen van gepolijst staal
die fluwelig terugkijken...
Nee, dit spoort en scoort niet meer.
Oom moet gauw z'n lenzen strakken.
Een…