KUSTWACHT
netgedicht
Ik wikkel mezelf in water en word een golf.
Verberg me in mijn rustige krul die statig
groeit en langzaam valt en wordt tot schuim;
zit niettemin te waken aan voet van vuurtoren
van zestienhonderdvijftig, wit als de nu
afwezige wolk. Ik ben in vogel grijs en wit,
leeg me in de krachtige krijs van
meeuw en schollevaar. In de
uitgebloeide boerenworm…