85 resultaten.
Opheldering
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.384 Als ik veel meer wist
van ruimte en tijd
bleek de werkelijkheid
een beschilderde mist
en zou die optrekken
dan zou ik beslist
een heel andere ontdekken
en als die zou verdunnen
dan scheen
mijn oude er weer doorheen
en wist ik meer dan alleen
iets van de hunne
maar van ruimte en tijd
en werkelijkheid.
--------------------
uit: 'Daar…
De laatste wereldvrede
gedicht
4.0 met 16 stemmen 11.544 Waarom draait een groot verschil?
Kijk vannacht eens lang en dood
doodstil vanuit de sterren
naar deze kleine aarde
en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre
over van onze eigenwaarde?
Niets in de eeuwigheid
om voor te vechten zo gezien
en waar kan oorlog anders nog toe dienen?
Ikzelf was eens in een daarvan gevangen
en zag…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.869 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!
en wijst naar geen spoor in het gras
zodat ik mij…
BLOEMEN
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.201 Als alle mensen eensklaps bloemen waren
zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren.
Vermagerde vliegen, dode torren
zouden blijven haken in hun haren.
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluchen harten die naar franje geuren,
en op de bergen zouden gipsen…
Ik zal wel zien
gedicht
3.0 met 8 stemmen 14.985 Ik zal wel zien
in dat rotgebied
van duisternis
of daar nog iets is
of opzettelijk niet;
ja ik zal misschien
nog even pogen
daarheen te kijken
met glazige ogen
net als andere lijken
of als een groeiende kreeft
uit mijn strak huidskelet
naar buiten breken
om wat mij omgeeft
te verlaten, met
wat ik beteken.
-------------------
uit:…
Toestemming
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.752 Je mag ieder gedicht
van mij graag zingen
maar niet altijd
met een gezicht
of begeleid
met hoe heten die dingen,
lieve vreemdeling.
Ikzelf, ik fluisterde
mijn woorden pas
als de schemering
de tekst verduisterde
en ik zeker was
dat niemand luisterde,
maar als je echt moet
in het publiek
is een beetje muziek
en de hele rest
mij ook goed…
INDACHTIG KOPLAND
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 Vannacht in mijn droom met Kopland
gewandeld langs beken en weilanden
We spraken niet want de woorden
waren oud en leeg aan het worden
oud als het brood dat we braken
en leeg als de glazen
waaruit we dronken
We dachten aan die wonderlijke wereld
van het vergeten
hoe je altijd vergeet
wat je je herinnert
en hoe je je herinnert
wat…
EINDE
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.180 Hij lijkt vast minder erg –
die lief bijeengebrachte
hoop spaanders van mijn gedachten –
op mij dan op een berg.
Waar zal die laaiende gestalte
van mij dan uit bestaan
en waar kwam die al te late
eerste vonk vandaan?…
VREDE
gedicht
3.0 met 27 stemmen 32.567 Komt een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.
Sinds ik mij zo onverwacht
in een taxi had gestort
dat ik in de nacht een gat
naliet dat steeds groter wordt,…
Lieve Critici
gedicht
5.0 met 6 stemmen 12.114 Lieve critici, ik vrees
dat ik geen doel of doelgerichte
lijn in de loop der jaren lees
van mijn duizenden gedichten.
Ik blijf een ventje dat maar schrijft
en nauwelijks wil weten
of zijn bekladdering beklijft
of gretig wordt vergeten.
Eergisteren zei mijn dermatoloog:
Ik zie een kleine zwarte plek en die
vereist even een biopsie.
Melanoma…
De eenvoud van beuken
gedicht
4.0 met 4 stemmen 8.701 Liep ik vijftien meter boven de grond
door de kroon van een beukenwoud
en tastte tussen de twijgen rond
dan denk ik dat ik meer verstond
waarom ik van ze houd.
En kroop ik vijf voet de aarde in
zo traag als hun wortels gaan
dan dronk ik de ware waarde in
van hun aaise groei en staarde in
de poriën van mijn bestaan.
Maar ik zit met mijn…
Moment en haar momenten
gedicht
4.0 met 4 stemmen 9.291 Er was een klein moment
dat wou zo vreselijk groot,
maar bleef geweldig onbekend
tot na haar dood.
En haar dochter, ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en zo meer, en zo meer
ongeveer
tweeduizend…
C. MONET, DE JAPANSE BRUG
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.743 Een lentemiddag. Ik heb rondgereden
en kom zo onbedoeld terecht in Zeist:
nog steeds een dorp door dartel loof omlijst,
net zoals drieëntwintig jaar geleden.
Wanneer zij lachend opendoet herrijst
mijn jeugd in mij en wat wij samen deden.
Er is, terwijl wij wederwaardigheden
bespreken, niets dat op vervreemding wijst.
En bij het heengaan…
Uitstel van het einde
gedicht
2.0 met 6 stemmen 21.886 Het advies in dit stakkergebouw
is: Blijf zo lang mogelijk bezig,
maar ik neem dat niet zo nauw
en ben dus flakkerend aanwezig.
Zo voel ik mij soms naar buiten zweven
als ik naar ons uitzicht kijk,
en ben, Bezig, dan weer even
in twee kamers tegelijk.
Dan weer, graag bij bliksemlicht,
moet ik nodig een gedicht
en ben een vleugelsinterklaas…
Sluiting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 22.940 Als ik morgen niet opsta
moet je niet schrikken:
per slot, elke opera
en alle toneelstukken
hebben hun ogenblikken,
het vallen van gordijnen
of andere ongelukken.
Dit is dan het mijne.
Sluit dus mijn gezicht,
doe die mond en twee ogen
maar netjes dicht
en ik ben voltooid.
Laat zo maar gaan,
en die oren mogen
nog openstaan,
want je…
Echt gisteravond gebeurd
gedicht
3.0 met 7 stemmen 10.344 Wij zaten gewoon naast elkaar
en keken als altijd naar de tv
toen ik plotseling merkte: Nee,
dat is allemaal niet waar,
ik ben op een vreemde planeet
waar mijn vrienden mij achterlieten
en voor zover ik weet
zit ik eenzaam op visite.
Tegenover mij stond een lijst
waar een landschap in werd gereisd,
en waaruit tot overmaat
raar werd gepraat…
Een beetje ouder.
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 197 Ik heb mij op zijn winters getooid,
daarom al mijn bladeren afgegooid.
Ontdaan van alle fleur en prachten
is nu 't seizoen van koude en lange nachten.
Maar na drie maanden wachten
brengt de lentezon mij terug tot volle krachten.
Ik kom weer tot volle bloei,
ik ben opnieuw in ganse groei.
Zo zie je maar,
ik word ouder, jaar na jaar,…
Huis en tuin
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.507 Hoe dromerig denk ik de wei
zo'n eerste zomer zonder mij.
Het huis is leeg, de tuin in vol.
De paardenbloemen pluizen bol.
De vogels maken geen geluid.
Het gras groeit boven de rozen uit.
Heel voorzichtig gaan de bomen
liggen om in slaap te komen.
Uit hun rompen rijst een woud.
En het huis wordt niet herbouwd.
MORAAL
Ach wat…
Tussendoor
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.966 Wij begrijpen ach zo veel,
ja misschien alles wel verkeerd;
hebben daarvan het tegendeel
misschien te hard geleerd.
Ik maak dus mijn verontschuldigingen
over het hopeloos misverstand
en ons hopeloos onverband
met alle dingen.
Wat heb ik dan in godsnaam bedoeld
zoals ik door de wereld liep
tussen de werkelijkheden door?
Heb ik dan niet gezien…
VRIENDIN
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.167 Het is met jou
als met mooie muziek
die me ontroert
me inspireert
en onrustig maakt.
Bij elke ontmoeting ben je 'n lief
warm wezen met 'n groot hart
in 'n mooi lichaam!
en die muziek...
je bent geen plaat die ik kan kopen,
draaien of afzetten wanneer ik wil
Gelukkig maar:
want platen slijten,
vergrijzen en verbleken
en worden snel…
De Kogel
gedicht
3.0 met 14 stemmen 14.897 De kogel trekt een heet kielzog
door de voorkant van het brein
waar de bron had zullen zijn
van latere verantwoordelijkheid.
Elders beleeft haar weefsel nog
de tegenwoordige tijd.
----------------------------------
uit: 'het liegend konijn', 2003.…
Beslist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.432 Beslist, er begint
iets in mijn hoofd
dat mij als kind
allang was beloofd,
want als blozend ei,
vers bevrucht,
bereikte mij
al een gerucht
maar nog aarzelt het zich,
maar nog is het te vroeg,
ik versta het, ik lig
nog niet stil genoeg
Fort Worth, 23 oktober 2010
-----------------------------------------
'Beslist' verschijnt…
De kwal en het water
gedicht
4.0 met 14 stemmen 6.568 Een kwal die vond dat het water stonk
sprong aan wal, waar hij verdronk.
MORAAL
Wie al te grote afstand neemt
was van tevoren al wat vreemd.
OF
Voor al te fijn besnaarde kwallen
kan evolutie tegenvallen.
---------------------------------------------------
uit: 'De gebeurtenis en andere gedichten', 2001.…
Het viswijf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 235 Dat zonderlinge wijf van gene zijde,
zij schendt de reputatie van de buurt.
De nette mensen moeten haar wel mijden:
bedilzucht druist in tegen de cultuur.
Het moest niet mogen: oogverblindend is ze!
Het mansvolk loert wat af naar gene kant.
Men kan slechts gissen hoe het kwam. Gemis van
een schat? Drank? Dwaasheid? Combinaties van?
In ramptijd…
Dagboeknotitie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 522 Lief dagboek, ik word soms van mij zo moe –
van mijn fysiek en mijn verfoeide facie
en ook van het geheel van mijn gedoe.
Ik voel mij als de schandvlek van de natie.
Soms blikkeren er van die ogenblikken
dat ik mijn eigen lijf verlaten moet.
Ik onderzoek mezelf met rille blikken
en in mijn schoenen vloeit bebloed mijn moed.
Dan denk ik:…
Van de koude grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 917 Onder deze zerk vergaat een eerzame vent
die niet verliederlijkte, als een batavier,
en die zijn leven – nu bereids een monument –
niet schond door rond te razen als een dolle stier.
Een machtig mensenkind wiens inzet voor de Ander
en voor de Maatschappij schier onnavolgbaar bleek.
Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander.
O lof…
De moloch van Muk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 Kijk daar, kijk westwaarts, want vanaf dit punt,
hier in het dorp, bevindt hij zich in ’t westen.
Daar staat hij, groot maar onbetekenend,
zo lijkt het, wiegend soms op zijn grondvesten.
Goed dat het in de lucht van wolken wemelt
om hem te schragen, anders viel hij om,
alsof een dikke sisser uit de hemel
ter aarde stort en inslaat als een bom…
Planten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 539 Het zogenaamde plantenrijk laat mij siberisch.
Gewoon wat groen, zo nu en dan voorzien van bloem.
Ik zie geen schoonheid en vind wijders nooit mysteries.
De planten hebben mij vanzelf al lang verdoemd.
Toen dit gedicht zich voordeed en toen ik het smeedde,
raadpleegde ik voor namen wel ‘De Groene School’,
maar wat bij wat moest horen, wilde…
Sublimatie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Des avonds rond de stond van elf, wanneer
de crisis van de dag is weggezonken
en poppendame alsook sponzenheer
van de t.v. naar hem niet langer lonken,
omdat zijn echtgenote, afgebeuld,
die krocht van lol heeft uitgehypochonderd
en met haar zooi naar boven is gezeuld,
naar die verknoeide uithoek van hun sponde,
en hij voldoende aangeschoten…
Het prieel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 282 Van Venray richting Deurne rijdend, waar een grenslijn
Noord-Brabant scheidt van Limburg, ligt links van de weg
een bosje onder een door bendes van forenzen,
wegreuzen en -piraten doorgezet beleg.
Er prijkt daar een verkeersbord, blauw met witte P.
Romantici, natuurliefhebbers en rustvorsers
parkeren, voor een schijntje aan entree, gedwee
hun…