85 resultaten.
De vreemdeling
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 235 Toen op een dag een vreemdeling heel frank en vrij
flaneerde in de kleine stad der mooie mensen,
met haar intriges, spiegels en haar gaanderij,
haar tempels om de duivel Tijd in te verwensen,
keek, druk met mooi-zijn, niemand naar dat wezen om
(men liet om het bestaan der stad te doen voortduren,
voor de vergane schoonheid, die vertrekken kon…
De ander
gedicht
3.0 met 21 stemmen 15.535 De ander zal huilen in de lege
schoenen en ze wat bewegen,
de kuil in het andere kussen zoenen
zolang die daar nog is te voelen
maar geen vaarwel bedoelen,
ze zal nog een hele tijd
knechten en kinderen moeten zeggen
welke koud geworden kleren
met hun menselijkheden kwijt
weg te smijten, weer meer en
hartverscheurend klemtoon leggen
op de…
Queetnie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.028 Hij wist schier niets, maar wat wel, dat blijft hypothese.
Weet dan dat hij verlost is uit onwetendheid.
Queetnie stierf. Voorbij zijn geestelijke ascese,
die aanfloot tegen gans der mensheids waardigheid.
Mij floot hij ook aan en ik viel voor hem als dienaar
en vriend, was zuinig op hem, nam aldus mijn wraak
op ’t leven, dat voor mij te zuinig…
Lente
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 403 De stralen van de zon belichten
het groen dat is gelaafd, gestaald
door regen die voor zon moest zwichten;
het malse groen dat glanst en straalt.
Het groen neigt naar het geel en gouden
gestalten dansen van blad naar blad.
Een schijn van goud doorspekt de wouden
en trekt nog nurkse luchten glad.
Het zonlicht sijpelt in de kieren,
hiaten…
Dwaalleer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 178 Het dwaalbegrip dat in de poëzie
spontaan gevoelens moeten overspoelen,
vindt zijn evenknie in de relikwie;
die zou, koud moeilijk, door er aan te voelen,
de pijn verzoeten van de heresie
van oergevoelens die ons overspoelen.…
Melodrama
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 155 Daar naderen de hordes uit den vreemde
in hun veelgroenige en gulden lompen.
Ministerpresident zet met de leemte
van zijn betoog een vreselijke domper
op alle flauwe feesten rond zijn falen.
De nieuwsdienst zwijgt in al gerede talen.…
Kleine lompe maatschappijleer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 199 Gewone werkman wordt minachtend slechts geloofd,
de ouderen van grootte, spel en brood beroofd.
Verschopten en ontsnapten waden door getob.
De speelman speelt en wil niets anders aan zijn kop.
Het gajes der elite strijkt de korting op.…
Amulet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 406 ‘s Nachts bij het kampvuur, als de stilte
zich op het land heeft neergevlijd
en wij gedwongen door de kilte
verenigd zijn in schamelheid,
als van het hout nerveus een knappen
en van het vuur een guur gesis,
hoorbaar zijn, wij desondanks dapper
proberen te doen, en gewis,
dan roeren soms zich de bosschages
rondom het lager alsof iets
daar…
Paradijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 ’t Bestaan in deze biotoop oogt goor.
De adders als bezield krioelend water,
die slangen brengen nooit iets zinnigs voort,
behalve van zichzelf de overmaten.
Verifieer wat in beweging is,
als bij verkrachte kieren van een kelder.
Een herfstochtend die in ontbinding is.
Een bitter boek vol scheve antihelden.
Nee, dan de mooi gemanicuurde…
Leidt Stilstand Achteruitgang In?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 250 Een essay in dichtvorm
Het water in de beekjes zet zich voort.
Die aders met bezield bewegend water,
nooit komt één druppel op één punt weer door.
Zo’n stroompje blijkt een waardige erflater.
Want als het water in beweging is,
dan blijft het rein, kijk toch hoe fris en helder!
Een lenteochtend zonder kommernis,
een boeiend jongensboek met…
Sporen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 233 De tekens, woorden, die ik zet:
voor wie en voor wanneer
zijn deze kleine klanken
van een verslijtend alfabet?
En alle sporen zijn zo klein
en blank, die wij hier laten
als op een sneeuwend veld
het vluchten van een hermelijn.…
Hout
gedicht
2.0 met 16 stemmen 7.335 alle kruinen met mijn oren
alle takken met mijn ogen
alle bomen met mijn voorhoofd
alle stammen met mijn namen
alle bladeren met mijn adem
alle wortels met mijn haren
alle bijlen in mijn handen
alle scherp geslepen messen
alle schoon-gezaagde planken
alle zware houten kisten
------------------------------------------
uit: 'Portret…
Ruimte en tijd
gedicht
3.0 met 76 stemmen 28.682 'Jij mag alles in mij kwijt'
zei de ruimte tot de Tijd.
'En? Wat moet ik dan beginnen?'
'Waarom kom je niet eerst binnen?'
En zo zeurt het stel al jaren
zonder dat het komt tot paren.
Moraal:
Als de tijd het al niet kan,
lieve lezertjes, wie dan?
---------------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad', 20e…
Toen ik 12 jaar was
gedicht
4.0 met 38 stemmen 13.788 Toen ik 12 jaar was
hield ik het meeste
van bossen vol beesten
en van slapen in het gras.
Daar staan nu huizen, want
dat was duizend jaar geleden.
Wat bos was en weiland
is nu bebouwd en bereden.
Was ik maar een kilometer
lang, dan kon ik alles beter
overzien en misschien verdragen,
en dan kon ik mij vol behagen
uitstrekken over die…
Plastieken buis
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 2.011 Een voetpomp, staander, een plastieken buis,
een mooie doos, een speeltje, 'k neem 't mee naar huis.
Zes euro en dertien cent,
't is een verrassing voor mijn kleine vent.
Oh, opa, waarom gaf jij mij zoiets nooit eerder,
dat is een echte raketlanceerder.
Fonkelende ogen, een dikke zoen,
plastieken buis van één miljoen!!…
Regenboog
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 360 Een beetje regen, een beetje zon,
ik wou dat ik zo tekenen kon.
Vol verbazing kijk ik omhoog,
't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…
Valentijnsliedje ( muziek H. Connick recipi for love)
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 4.132 Met een korreltje van dit
En een korreltje van dat
Brouw ik een liefdesdrankje
Ik voer je lekker zat
En als jij mij dan vraagt, dat gevoel wat zou dat zijn
Je dronk mijn liefdeswijn op valentijn
Niet moeilijk om te maken
Het komt van binnenin
Een flesje om te kraken
Met duizend kusjes erin
Beginnen met zo'n knaller is altijd een goede…
Twee Partijen
gedicht
3.0 met 33 stemmen 10.829 Er zijn twee hachelijke
partijen: één strevende
naar het belachelijke,
dat is die der levenden;
en één van gezag,
dat is die der doden;
en als het aan mij lag
waren beide verboden.
Lag het aan mij
dan stichtte ik graag,
en liefst nog vandaag,
een derde partij.
De 'Waar Alleen…
Glans van de dag
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.581 je hart gaat
kaalgespeeld
rondzwerven
van het verdriet
overreden
kampmens
overhangende
familiefoto
op
kaneelbruine
kleerkast
met bamboe-
boeken
scheefgegroeid…
Pa, Bompa, Bompapa
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 5.194 Ik werd geboren, enige zoon,
kreeg alles wat ik wilde,'k vond het heel gewoon.
Heel mijn leven,
één vrouw trouw gebleven.
Elkaar bemind,
kregen één kind.
Toen kwam Michiel, het was een hij,
enig kleinkind zo dachten wij.
Toen kwam 't bericht,
en ik dacht, word ik nu van verraad beticht?
Daarom mijn vraag, denk met mij mee,
hoe deel…
Bompapa - gevoel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 3.166 Zwijgzaam stil, het leven had het hem zo geleerd,
de handen door de leeftijd ruw en wat verweerd.
Van bovenop keek hij naar het kindje,
in 't bedje, zijn kleinzoon, zijn eeuwig vriendje.
Zijn vinger omklemd door 't handje van die kleine vent,
niet te missen voor geen enkele cent.
Want door je lijf voel je die gloed,
't is prettig je…
Regeneratie
gedicht
2.0 met 52 stemmen 13.419 Ieder gedicht
dat ik schrijf
is het laatste,
is mijn dood.
Dan smelt mijn gezicht
bijzonder groot
uit mijn lijf,
in mijn schoot.
Als ik wegloop
mors ik een hoop
dode manen
en kruip-organen,
en ikzelf dool,
zo dun dan
zo fijn van vrees
als een Chinees
symbool
voor 'man',
(een lijn
voor gebaar,
en een voor voet,
waaruit…
mijn begin mijn einde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.358 dit is de dag
de middag
tussen januari en februarie
een rustpunt
een moment
ik weet dar er
duisterheid kleeft
een spanningsveld
een krachtmeting
dit is de dag
de middag
weg rustpunt
weg dat moment
want zonder dat
moment
geen vreugde
geen fijn zijn
geen moment
van daar
geen moment
van zijn
zal er...…
voor jou
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.024 slechts eenmaal is wat nu bestaat
elk ding in zijn vorm besloten
en gekust en ingesloten
leven wij binnen ons gelaat
en niemand die iets meer verstaat
dan wat de vogel heeft gefloten
of wat aan dromen schijnt ontsproten
en mijn hart weet dan geen raad
en als gods' adem ons verlaat
worden de vaten leeggegoten
en zullen zuilen stoten…
voor vermiste solisten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 332 Ik heb me heel stil afgewend
maar niemand heeft door
dat ik met zingen gestopt ben
Een eenling in het koor
Er is niemand die naar me wijst
en roept: hij verdomt het
waarom doet de dirigent niets
schiet op, straks verstomt het
Ze zitten in hun nette jasjes
en vinden het een mooi gehoor
in de pauze doen ze hun plasjes
of staan voor de…