Tussen de nieuwe sneeuw en kille sterren
tintelt de winterstilte, maanlicht schijnt
eenzaam over het witte dorp; er deint
mensengesprek hoog en helder van verre.
Huizen, onregelmatig, blind verlicht,
rijzen de straat langs, bleek en schaduw-somber;
een kroeglantaren schijnselt op de dicht
gelegene sneeuw glinstering; - dan komt er
stil in…
Wanneer haar parfum ronddwaalt in mijn hoofd
de lucht omruilt voor mijn bloedeigen bloed
is de illusie zo sterk dat de waarheid gelooft
alsof de alcohol me benevelt met geveinsde moed
Durf ik haar niet nog eens opsnuiven
wetende dat het niets meer is dan ijle lucht
die het stof op mijn gevoelens doet opstuiven
de schijn hooghoudend met zelfontworpen…
Over de kleuren is een sluier gewaaid,
dun, zwak doorzichtig.
Als je goed kijkt zie je nog
het felle rood
zachtjes neigen naar roze
en het helderste geel
- als de zon achter bewolking -
soms even oplichten
lang niet zo fel.
Het leven biedt haar eigen bescherming
tegen passie -
zoals wij schilderijen in de schaduw hangen.…
Uw vrienden niet meer
uw vrienden
uw huis
niet thuis
U kent de mensen
die de roes doorbreken
die even
doen vergeten uw verlies
en dan verdwijnen
verdwijnen in het grote gat
geslagen door
de ouderdom
wie helpt u dan
iedereen is tegen
zelfs de man in de
witte jas
u bent vooral
uzelf vergeten…
de simpele val
van
het geheven glas
is niet onderstreept
onderschat
maar het is klaar
dat de comedie
stokt
wanneer ik op maat
de dans die ik
helaas
niet in me heb
ten uitvoer breng
wordt zielig
doordat
mijn inspanning
oprecht
en eerlijk is
en belachelijk.…
2.670
Bezig met laden