IN STILTE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
140
140het is er nog steeds
komt langs op vergeten momenten
de onrust het verdriet
de verwarring is
er nog steeds
stiekeme tranen
wachten op mijn zware hart
maar niemand die het zien
mag, of horen
een brede glimlach
lopend over straat
altijd alert
om niet te vallen
de zorgen
die mijn zuurstof stelen
me doen verstikken
ik ben radeloos…
Bezig met laden