271 resultaten.
bewogen bewegen
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 611 ben ik
de bewogen bewegende
rusteloos zwervend
tussen eb en vloed
angstig speurend
van kustlijn naar einder
of ben ik
de aangespoelde vondeling
treurend en dolend
eindeloos zoekend
ginds en dichtbij
wie zal het zeggen
https://www.youtube.com/watch?v=tryI72ExYaI…
vuurvogel
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 609 zo kwam zij op aarde
passie en compassie
haar geboortegeschenken
weerstond zij storm en stomend leven
baarde zij en had ze lief
her - innerde en vloog
verkende hoogten en diepten
om te landen in aarde waar zij wortel schoot
en vleugels vond
niet om ver weg te vliegen
maar om afstand te creëren
overzicht om precies te zijn
in zoektocht…
nachtvliegeraar
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 601 piloot in de nacht van blinde duisternis
gedreven door onbestemd verlangen
op vleugels van verwachting
navigeer je door oneindige ruimte
gedragen door het ritme van de wind
die het lied van liefde zingt
zweefvlieger je vol vertrouwen
zachtjes mijn armen tegemoet…
ZOVEEL MENSEN MAMMA..
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 599 mamma ik zocht je afgelopen nacht
ik was weer in je huis
ik riep je maar je antwoordde niet
ik liet mijn baby kruipen op je keukenvloer
ik hoorde stemmen van vreemden
vrouwen en kinderen
die door jouw leven liepen
zij kenden de weg in je huis
beter dan ik
ze openden kasten en deuren
versteend sta ik daar in jouw keuken
een vreemde -…
vandaag schrijf ik een grijs gedicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 598 machteloos moet zij toezien
hoe smetteloos wit verwatert
vuil/grauw wordt haar speelgrond
modderig haar paden
al worden handen haar zacht opgelegd
kan zij haar blik niet afwenden
haar stervende geliefde
het gelaat dat haar zo dierbaar
wil zij behouden
met handen en voeten
hart en buik
in eeuwige omstrengeling
desnoods samen sterven…
forever young
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 598 achter haar spiegel woont
het volverwachtingskind
waarvan de botten kraken
onder het infarcte hart
achter haar spiegel vol rimpels
staan hoop en verlangen
te trappelen van jeugdig ongeduld
en daarom schrijft zij zich
in elke nieuwe bloemlezing
drie maal op weg naar vervulling
met terugwerkende kracht
eerste stap en eerste kus
en…
laat ik je nooit meer
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 592 waar naakte waarheid zich aan mij vertoont
kus ik jouw onschuld weer
in gretige kinderogen
kleed ik je koude lijfje
met omarming
streel ik je schoonheid
met mijn blik
bewonder hartstocht
en verlangen
laat ik je nooit meer gaan.…
zij is de zee
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 592 zo vlijt hij zijn wang
aan haar zachtheid
door nachten van
stormend duister
van bijna geen maan
naar de wassende volle
tot aan de dag
waarop haar zon
vrij spel speelt
zij is de rust
waarin hij zwerft
hij is haar baken
zo dragen zij vogels
van tij naar tij
zo stromen zij…
laten we Zee zijn
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 590 wie ben ik vraag ik de zee
sluit je ogen bruist zij en luister
Ik luister naar haar komen en gaan
naar 't kolken en stukslaan
en 't vurig na-sissen van
zacht schuimende uitlopers
laten we stil zijn - zegt ze
laten we samen
laten we niets zijn
laten we fijn zijn en pijn
laten we alles zijn
laten we - zegt ze
laten we Zee zijn…
even maar
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 588 de lucht ademt onrust
en maakt lange uren
zwenkt tussen dag en nacht
ademt haat en liefde
braakt oorlog - fluistert vrede
eindeloos zoekt zij balans
tussen een en ander
tegenstellingen binnen en buiten
zingt zij de dag en fluistert nacht
wervelend tussen licht en duister
wordt zij vanuit haar midden harmonie
herrijst zij even maar
als…
al dat afscheid
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 588 ik kan niet meer
tegen al dat afscheid
het vast willen houden
het scheuren en splijten
machteloos toezien
hoe leven door vingers glipt
al houd je ze nog zo stijf gesloten
ik wil niet meer voelen
wat ik nog had willen zeggen
willen doen, had moeten doen
zou moeten doen
alsnog…
Umbra Nihili
netgedicht
3.9 met 10 stemmen 587 wanneer mijn laatste ademtocht
ontsnapt op 't onverwachte uur
in mijn gesloten huis
en ik geen kind noch kraai
geen lief om leed te delen
niet mond op mond
niet hand in hand
niet samen sterk
niemand en niets……….
helemaal niets
dan het sterven en ik
hoe zou dat zijn….
hoe zou het zijn
zo vlak voor het nacht wordt
onomkeerbaar…
schaak - mat
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 579 wij moeten anders kunnen - spreekt de man
want jij als enige - met jou alleen is er zoveel te delen
laag voor laag legt hij haar voordeel uit -
alfabetisch lexicografisch
alleen dan- zegt hij- alleen dan
andermaal verzamelen zich een voor een
zwarte raven in haar haar
ze krijsen in haar oor
nog eer het startsein is gegeven
is het spel opnieuw…
gekooide vogel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 563 gekooide wilde vogel lijk je
sprak mijn moeder
jou bevrijden
is mijn hartewens
maar ik weet niet hoe
angstig als ik ben
dat je nog niet kunt vliegen
nu je jezelf gekooid hebt
roep ik je toe
vlieg dan…….
ik kan niet vliegen mamma
vanachter dichte tralies
smeek ik meeuw om raad
zij huilt regen
en neemt een duikvlucht
naar…
here we live and now
netgedicht
4.1 met 9 stemmen 561 oprukkende betonjungels
waar deuren verdwijnen
wind transparante naaktheid slaat
in hoeken van digitaal leven
vanachter lichtende schermen
stroomt chemo door aderen
van geleende tijd
gif licht op in elke cel
modderpoelen en draaikolken
van leugens
leugens om bestwil en eigenbelang
om landsbelang en geld
wij zijn verloren gelovigen…
dance of the veils
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 549 bij volle maan zal zij dansen
waar onder luid applaus
oogstrelend
ze zich ontdoen zal
Van windsels en
sluiers één voor één
wervelend en draaiend
sneller dan ogen volgen
maar zijdezacht
huiden zullen verdwijnen
bij het licht van de maan
in het uur van waarheid
komt dat zien
volkomen weerloos
zal zij naakt zijn
laatste restjes…
verandering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 548 vandaag sta ik aan zee
en zie hoe golven doen
alsof de wereld niet veranderd is
nu ik door mij en jou verlaten ben
blijf toch... smeek ik de zee
die zachtjes uitwaaiert
over het strand waar
krullend schuim gelaarsde voeten streelt
naar terugtrekkend water
strek ik mijn handen uit
tot de verbinding is verbroken
en voetsporen zijn uitgewist…
zoals Jan de dood van poes meet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 548 zoals jan- de kleine krullenbol
de tijdsduur van haar dood in armlengtes meet
- hoe lang duurt dood eigenlijk
duurt hij zolang of zolang
en ze gaan iets verder uit elkaar,
die kleine handjes
of zolang - en weer wordt de afstand groter
tussen leven en verdwijnen
of zo zo zo zo zo lang..... -
nu spreidt hij zijn armen
wijd - heel wijd.…
deken van violen
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 546 met een deken van violen
kleine teer-blauwe
maagdelijke witte
zijdezachte
heb ik jouw broze botten
je doorschijnende huid
je wil om te leven
en je wens om te sterven
de pijn van je ziel
dat rauwe en ruwe
het machteloze verlangen
ons naadloos samenvallen
eerbiedig toegedekt
in het besef
van een eeuwig verbond
heb ik je toegedekt…
in spiegelschrift - voor Amanda
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 544 de zee vertelt van zoveel
maar vooral van het doorzichtig vliegen
van het onbenoembare en het raakbare dat alle liefde in zich draagt
en meer dan dat
het meest vervullende - meeslepende - haast onbereikbare
het grootse - slechts te bevatten
door hen die aangeraakt werden
in diepten en hoogten
hoger en onstuimiger dan de golven…
clowns
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 539 achter maskers van weemoed spelen clowns
mijn waarheid in eenzaam spel
ontroerend ontwapenend echt
deinen ze mee op golven van vreugde en verdriet
zij spelen de ontmenselijking menselijk acceptabel
roeren in de likkepot van mijn emoties
ontroerend ontwapenend echt
ontmaskerend en spiegelend
leven zij op grote voet
halen zij dikke rode neuzen…
VOOR HET JAAR DAT NU KOMT
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 539 x
Voor
het jaar
dat nu komt
ga eens uit je bol
Spring en zing en dans
heb grenzeloos en uitzinnig lief
x
en
ga vaak
en heel veel
Kinderlijk enthousiast
buiten de begaande paden
twijfel over uitspraken van politici
en innoverende ideeën van multinationals
x
heb
lak aan
leugenachtige
valse conventies
denk uitvoerig veel en vaak…
zoveel schapen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 538 tegen het zwart van de nacht
spreidt zij haar regenboog
wijd opent zij haar ogen
om er sterren in te vangen
dan ziet zij schapen zich haastend
langs het kleurenspectrum
botweg elkaars koppen volgen
naar onherroepelijk zwart
zoveel schapen
dat zij de tel is kwijt geraakt
Marije Hendrikx ©…
waarom zou u naar een dichter luisteren
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 537 waarom zou u naar een dichter luisteren
die met vogels spreekt
waar mensen niet toereikend zijn
die zich klampt aan vleugels
die hoger vliegen dan bommen
en kogels glad als olie
de dichter die vleugels spreidt - die opvliegt
en in woorden woont -
omdat mensen niet toereikend
en water en aarde zijn bevuild
vanuit de hoge lucht…
en altijd keren ze weer
netgedicht
4.6 met 12 stemmen 535 het huis deelt zich mee
aan zijn bewoners
als van mens tot mens
zo is die ene stoel
nog steeds bezeten
en het gapende gat
van de brandende sigaret
drukt jouw koppige hoofd
voorgoed in de kostbare bank
het zijn maar dingen- zei je
tijd om te gaan zitten
in de salon- zei je
kom maar bij me
leg je hoofd maar
op mijn schoot
goed zo…
heel even niets
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 523 ik wil zo graag
al is het maar héél even
meisje - met - grote - broer zijn
oudere - breedgeschouderde broer
beschermende je - hoeft - nooit - meer - bang - te - zijn broer
dwars door mijnenveld en afweergeschut
mijn hand in de hand van
kijk - jij - maar - omhoog - naar - de - wolken - broer
geen wolven
geen schaapskleren
geen schaakborden…
dans macabre
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 519 zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
die buigt en rekt en strekt
levenloos zo uit zichzelf
uit het juiste hout gesneden
voor het schaakspel van de macht
zij is een houten pop
die aan wat touwtjes hangt
waaraan zij danst
zij buigt en rekt en strekt
zij draait - zij wordt bewogen
ZIJ WORDT BEWOGEN…
afhankelijkheidsschoenen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 514 en zo besloot ze
haar afhankelijkheidsschoenen
uit te trekken
zette zij zichzelf
heel even
bij de pakken neer
tot zij begreep
opstond
haar ziel onder haar arm nam
en het leven tegemoet liep…
sinds jij er niet meer bent
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 510 nooit was je er zo duidelijk
als nu je niet meer bent
nu de anders drukke telefoon
zwijgt als het graf
de thuiszorg niet meer belt
de dokter evenmin
je zeep niet meer opraakt
of je speciale kaas
geen baterijtjes voor je hoortoestel
geen zakdoeken of ondergoed
geen weekend meer bij jou
of jij bij mij in huis
ik mis je in de dingen die…
wordt zij vlees
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 508 pas als zij
kronkelend ingaat
op wat haar verleidt
het zinderende
het zinnelijke
wordt zij vlees
haar volle ronde
wulpse dijen
lokken lonkend
de warmte
in haar buik
roept verlangen
álles bloeit
en de vogels
haar vogels
bevleugelen
driestemmig
hoogtepunt…