De leegte
netgedicht
Ochtendlicht zoekt aarzelend
jouw onbeslapen kussen
op het koude bed
de trap zwijgt de vertrouwde
voetstap die zijn treden
niet meer dragen
en
de woonkamer benauwt
de enorme lege stoel
zo troost'loos is ons huis
waar niemand meer
jouw koffie drinkt
och lief
het is zo stil op aarde
nu jouw stem er niet meer klinkt…