Er gloeit een warme lach
door dit koele licht
van het venster waarin ik zoek
naar jouw aanwezigheid.
Jij laat je kennen door je handen,
weet hoe jij beelden achterlaat,
je mond, je huid, een ademtocht
waar ik van ver naar kijk.
Je raakt me met je woorden,
wordt mijn herinnering,
bent niet meer uit te wissen,
zo zacht verankerd in mijn…
Vriend, ver weg en toch dichtbij
Ik weet me veilig in je armen
Schouders sterk, je zwaard in handen,
Trouw, verzekerd in je lijf
Je kijkt naar me, wel eeuwenlang
Je vraagt me vaak waarheen ik wil
Mijn tranen worden zacht en stil
Rollen zacht over jouw wang
Reizen, nachten, dagen ver
Waar ik ook maar wakker word
Ben je vast vooruit gesneld…