Dromen en wensen langzaam weer vervlogen
zuchtend met de tijd meegegaan
maandenlang mezelf bedrogen
zie me zelf met lege handen staan
Weggedrukte gevoelens, waar zijn ze gebleven!
in een bewaakt hoekje van mijn hart
komen ze ooit weer tot leven?
of word ik bitter, door het leven verhard…
Aan elke strohalm klampte ik me vast
op het laatst stond er nog maar een
Ook hij bezweek onder mijn zware last
en daarmee ging alle hoop van mij heen
O, eindeloos leeg en verlaten hart
je had het toch kunnen weten
nu zit je daar met al je smart
je zult hem toch echt moeten vergeten.…