129 resultaten.
Uitgerust met veren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 Met indrukken groot in aantallen
bleven ze uit de lucht vallen,
daar kwam naar het zicht geen einde aan
het begin van een rustgevende avond..
het naakt van hun lichamen
in ruige veren gestoken,
met pluimen hoog en warm
langs rietstengels omsloten..
in verlangen dichter bij elkaar
een plek om samen te schuilen
uit de benauwende drukte…
Vaderdag
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 818 Ja wat zal ik er bij denken
een dag blij om vader te zijn?
zeker weten.. elke dag weer,
wel deze dag is speciaal bedacht
om daar eens bij stil te staan..
al blijft het vandaag
misschien wel vier keer stil
ik zal blijven gedenken mijn eigen vader
hij is er al lang niet meer..…
Verjaardag (1 juni)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.136 De wereld oogt veel te druk
in een wenk kan ze je verbazen
bekoringen springen in 't oog
laten zintuigen overuren draaien..
maar kunnen je ook zomaar verlaten
ogen die zien, speuren rond en kijken om
naar het hart dat langzaam weer open bloeit,
de vele gelukkige jaren achter mij
laten meer nog in het verschiet.…
Oogopslag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 551 Geluk resoneert nou eenmaal grillig
haar aanschijn straalt verlangen uit..
meer ingetogen dan met vooruitziende blik
schemert zij licht bij de nacht,
verscheidenheid ligt besloten,
in de geborgenheid van gedachten
een teder begin daagt haar karakter uit
warm en wild, weerbarstig als altijd
haar mond zacht toegeknepen,
ontembaar haar sprekende…
Oude man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 Borstels losjes opgetrokken,
weelderig als ongeslagen touw
een wereld vol met bezigheden
lang verwijderd van gebleven,
hij telt zijn zegeningen
niet de eenzame momenten
van buitengesloten zijn,
van veranderingen die kwamen
voor een zonderling dubbel met glazen,
alléén hartstocht kent zijn geheimen
die anderen hem nooit zullen vragen…
Alleen jij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.009 Het is rustig om mij heen
alleen jij hebt zicht op meer
'k zie je ogen door glazen
een beetje wazig, vind ik fijn
verder door de nacht, almaar vooruit
terwijl ik alleen met het verleden vrij
volgen jouw wegen het nieuwe leven
die ook ik zo graag bemin
het is al laat,
ontmoet jouw echo
zij weerklinkt in mij,
zal niet voor niks zijn.…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 881 De avond verzacht onze gevoelens
indrukken en beleving vinden elkaar,
onbevangen kijken we omhoog..
kijk de lucht daarboven pakt samen
gewikkeld in vele lagen
als een Babylonische toren, een redder in nood
groeit ze naar opnieuw geboren,
met overgave geworpen in je schoot,
het vuur in jouw ogen nog lang niet gedoofd
wakkert het ritueel…
Libelle
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 613 Hoopvol zoek je.. houvast,
aan de buitenkant schittert het leven
een verstild moment, prachtig weergegeven..
onvervuld verlangen zo transparant,
een bleekroze stengel buigt omhoog
vleugels ingehouden komen op adem,
hebben de kracht om vrij te zijn,
'ik ben lief' van binnenuit gedragen,
ogen glanzen mild, spreken geborgen pijn,
je bent…
Het haventje van Oud Beyerland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 499 Het bestaat nog in Nederland,
meeuwen die krijsen om wat is,
impressies vol blijvende indrukken
een vlag wordt gehesen, de wereld lonkt..
Het water dat een toevlucht neemt,
bevangen lijkt door eigen spiegelbeelden,
blinkt terwijl het voorbij stroomt,
dan plots voor even weer verdwenen
naar buitengaats haar eigen horizon..
Verslingerd…
Nieuw zicht op de oude haven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 580 Haar gezicht raakt aan haar blikken gewend,
verweerd en allesbehalve eenkennig
verzuchten de schaduwen hun daglicht,
blinken tranen het roestbruin zacht.
Strak gespannen, lippen vastberaden
om de plooien, de netten van het ongemak
in onmogelijke samenhang te steunen..
voor visvangst en eeuwenoude specerijen,
proeven zij met bijna niks…
Het oude kerkhof
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 600 Jaren vluchtig aan het leven
staan hier vast gebeiteld,
alle seizoenen komt hij zich warmen
aan de late middagzon,
met gesloten ogen
een wereld van verschil
bij een gedenksteen even stil,
ruimte en tijd doen er alleen toe
te vergezellen verder van hier..
doorbreken een dunne scheidslijn,
wegdoezelend verbinden deze lanen
meer dan…
Aubade - Panorama Intermezzo
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 250 Onstuimig is jouw haar
dat zelfs de wind kan laten draaien
naar alle richtingen denkbaar
op mijn vertrouwd kompas,
mee met de richting naar morgen
deinden wij eindeloos
gelukkig langszij,
voerden ons aan de dageraad
dat zo onverzadigbaar kwam
voor jou en mij.…
In het zicht van kasteelridders
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 478 Daar in de verte
nog wat schemerend stil
gevormd door water en wind
spoelt de zee haar uitzicht schoon..
waar kinderen spelen in het moment
golven de gedachten op en neer
aanwijsbaar naar verloren zaken,
aan het op-zee-herwonnen strand
overspoeld door zilte tranen
van eb naar vloed gedreven,
bruist het leven, almaar hoger
een onverwoestbare…
Zomervlucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 225 Het wachten laat van zich genieten
een nagalm van lange zomerse dagen
zo licht aangekleed,
dat men ze kan laten vallen,
opnieuw tegemoet kan treden
met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid,
ik spot sproeten rond de zomer
haren los in de wind, een warm beeld
dat zijn weerslag vindt.…
De Kwaakvos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 454 Het pad was geëffend
samen dobberen is zo zalig zottig
meer dan gedachten alleen,
niet langer dralen, maar blij zijn samen!
onbenulligheden zonder bedenkingen
in de sloot lozen van vandaag..
nochtans drukt morgen nog wat zwaar
wat zoveel betekent.. uitkijken voor gevaar!
we doen voorzichtig aan,
samen dobberen,
jij en ik.. dicht bij elkaar…
De opstand voorbij
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 324 Windstil is het in mijn hart..
herinneringen wat weten wij toch veel
aan haar gedachten mooi te maken
waar liefde verschraalt tot glorie
aan voorbije jaren,
naar boven kijkend
zie ik sterren hun licht schijnen,
uitwaaierend de precisie hebben
van verdraagzaam stuifmeel
op zachtgoud getrokken draden,
in hun kracht van aantrekking
verwekt…
Mijn verdriet van België
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.824 Achter een ronde muur
blinkt een onneembare burcht
zonder vorst, zonder onderdanen,
de dagen zijn er brodeloos geteld,
klimop tiert daar welig in de scheuren
van het aloude ritme, verstikkend het hart
dat druivenranken doet verstokken,
tijdens het neerlaten van de ophaalbrug
met kettingen en ijzeren pinnen verbonden
klonk tromgeroffel…
Golven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.994 Niets is tastbaar meer
met wat het oog deed geloven,
natte voeten verzonken in het zand,
eerder licht.. dansend licht
zonder hoofdbrekens bekeken,
zee van bruistabletten vol nattigheid,
omgeslagen gaan ze kopje onder
vinden gaandeweg hun verloren gang
zoals het slippen van een anker
dat zijn ware greep verliest
aan de werkelijkheid.…
Geroezemoes boven de steden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 876 Het begint langzaam door te dringen
uitgewreven ogen in glans gevangen
diep in het hout, blijvend hard van binnen,
dat beeld zal niet meer veranderen.
Een kraanvogel leeft zonder vastlegging,
omspant voorbeeldig met vleugelpennen
de wereld in zoektocht naar onderdak…
Stilstaan bij de stroom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 978 Wanneer gedachten hun vlucht nemen
aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken,
de loop van de beek onbekend gebleven
geen grenzen laat, ook geen genade
aan het voorstellingsvermogen
bepaalt de oorsprong om te geven
het te laten stromen door diepe dalen,
de schittering aan de oppervlakte,
reflectie van het leven
kwetsbaar in al zijn…
De laatste strohalmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.216 Een weldaad aan rust
draag ik mee op deze dag..
een dag waar uren loom
van mijn schouders glijden,
wolken zorgeloos voorbijgaan,
oude bomen langzaam groeien
langs velden waar halmen van goud
hun ruige stoppels laten staan.…
Een scheepslading dromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 400 De nacht kan je overvallen
doch niet verhullen de dag
dat je wakker wordt alleen
om een scheepslading vol
loze gedachten in je hoofd
het volle nakijken te geven
te lozen op de oppervlakte
van haar bodemloze zeeën
waar schatten aan teksten
onwetend verspreid liggen
te wachten op de ingeving
om ze te vangen als haring
met een kussen van…
Ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 725 De regen valt in vlagen uiteen
waar de liefde smacht naar meer,
rust een glans over de gebutste straten.
Aan de buitenkant praalt een gevel
de vertoning van een wijds gezicht,
een indruk dat meer te denken geeft
een statige laan met beuken
zonder geborgenheid van blad
draagt mee in het gemis,
de nacht alleen als decor
is mijn trouwste…
Hollandse duinen
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 942 De luchten bijna tastbaar
boven zandheuvels met stugge pluimen,
dragen schuim op witgebroken wolken
over afstand de mooiste van dit land.
Een enkel spoor verdwenen
waar de elementen schaven en schuren
aan de voortdurende verandering
dat waait over dit onherbergzaam…
De winter smaakt wonderlijk..
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 562 Verdwenen zijn de oneffenheden
nu de lucht een smeltende toverbal versnoept
boven een met veel kleur getrokken landtong,
laat haar winters oog geen tranen vallen
in het met weids gemak omgeven decor,
een intens gevoel maakt zich meester
over de stilte met kleine staken
schuin omhoog getrokken..
zijn het weerbarstige wimpers
in serene…
Tuin der dichters
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 1.257 Samen kwamen ze aan het pad
geen schaduw bracht hun doel uiteen
welke stappen welke richting gaan,
de aanzet, een beeldige verschijning
doet hun aanwezigheid kleuren.
De handen behoedzaam bijeen
gehouden aan de ander
vergezellen de boom aan zijn herinneringen,
in deze tuin waar inspiratie te vinden is
ziet men geen ontbrekende beelden…
Daar boven alles prijkt het leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 188 Sterren laten zich zien op boulevards,
zijn verzonken in het diepste van alles
boven het alledaagse leven gelegen,
naar trouwe dragers van onmetelijk licht
kijk je op, zoekt men in het aardedonker
met een dorstig hart vol verlangen,
de schittering plots aan diggelen
doet de adem nog verder stoten
naar alle in geluk uitspattende richtingen…
Een zware aanslag van liefde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 263 Het is onmogelijk mij te verstoppen,
nog langer de luwte te kiezen
zonder aan geborgenheid te verliezen
achter het hart dat zich warm ontvouwt,
de achternamiddag vult zich,, volledig
aan de opstanding van marmeren pilaren
om het geluk, de bekoring te kunnen dragen
van alle beelden in jouw oogopslag,
het geloof gebleven, doet alles veranderen…
Moulin de Beny
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 234 Mijmerend in de late middagzon
op een idyllische schommelbank
zie ik contrasten in het groen
schakeren met mijn kalm gemoed,
het klatert om mij heen..
een forel ontspiegeld het water,
scheutige oeverplanten omzomen
het zuivere in mijn gedachten,
de overweldigende 'stilte'
laat zich aangedaan meevoeren
met de liefde die ik liet stromen…
Het kruinenpad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 146 De wereld verandert doorgaans
niet in haar ondoorgrondelijke wegen
op de met kleur aangewezen paden
waar de aarde haar aanzien verbleekt,
Was het hoogste punt snel betreden
naar beneden aan het oog onttrokken
steunend een omhooggevallen bomenweg
met van die gezette kronkeltenen.
De kruinen alleen in hun bestaan
doen hun kop boven alles…