Door staal omringd,
hoog boven de stad,
voelt mijn hart
als een achtbaan
wanneer onze ogen elkaar
ontmoeten.
Als twee wolken die botsen,
barst het gedonder los.
De andere kant van je ziel
komt los.
Een ijzige nevel
vult de ruimte
tussen ons in.
Je rug,
als een muur van haat
naar mij toegekeerd.
Door dik en dun,
samen hand in hand…
Met z'n allen bij elkaar,
starend naar een punt,
in gedachten verzonken,
vergeet ik de tijd.
Dwalend door mijn fantasie,
voel ik de stilte
en de spanning
van het moment.
Even is er licht.
De tijd wordt gevangen
in zwart en wit.
Dit moment voor altijd.…