126 resultaten.
Avondschildering
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 115 Ze blijft niet in een woordbetekenis
ontheemde droombeelden
van prachtige voorbereidingen
de zon daalt in haar sprookjeswereld
van spreektaal en intieme ontboezemingen
haar ademlucht van zuiverheid
de dag voorbij, de maan verschijnt
bloemen gaan slapen, vogels zingen afscheid
maar ze voelt zich blauw en onbeholpen
in de wandelgangen van…
Bestaan
netgedicht
4.4 met 10 stemmen 205 Je probeert de bezinning te begrijpen
nu het vallen van de herfst op zich laat wachten
de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet
en je wandelt in het park met die gedachten
op een bankje sluit je de mijmeringen af
met een groet aan de werkelijke dingen
van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken
in het dagboek van de zomer…
Achter jouw stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 Nu jij dit leest
voel ik de adem van de zee
de duinen waarop wij
ooit ravotten
jij bent het niet voor mij
achter jouw stilte
begint de horizon met dromen
open jouw geest vol mooie beelden
voor mij ben jij het nooit geworden
achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…
Teder hart
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 85 Je kwam in mijn landschap wonen
zoals een droom in een teder hart
de rebellen gevangen genomen
een kind gered in hoge nood
goud gekregen als beloning
en trouw die volgde na de dood.…
Onzichtbare vriendinnetje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Een zomerochtend toen mijn werkelijkheid verzuimde
onder het felle zonlicht van een verdwaalde stad
liep ik hand en hand met haar, mijn onzichtbare vriendinnetje
alsof we slechts in een droom uit het verleden bestonden
touwtje springend door het leven
we babbelden met elkaar over onbelangrijke dingen
zongen samen een vreugdevol liedje
een…
Introvert
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 84 De wereld is van de libelle
in zonlicht van de verdwaalde stad
bij de vijver van de spiegelbomen
zoete geur van zomerse heimwee
in het regenwoud van het stadspark
bij het eenvoudige burgergraf
en jij die altijd in die jas zit
die je bij me bracht in de nacht
toen stilte ons kwam beminnen
introvert, onder het lachen van de maan.…
Tussen ons
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Tussen ons ligt een wereld van verschil
niet zeker van onverschilligheid
kom laten we samen dansen nu
het is de tijd van de flamingo’s
hoe we zwieren en drinken in de nacht
luttele centimeters van de werkelijkheid
het ontwaken lijkt langer te duren dan gewoonlijk
misschien dat deze ochtend extra aandacht verdient
maar jij denkt nog aan…
Gereserveerd
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 86 Het leven is van de organische natuur
in bescheiden liefdesschijnbewegingen
wakker worden door het zonlicht
op nauwlettende dauwdruppels
door het ochtendnieuws in tranen
nerveus als een trillende bloem
ver weg van het verheven hemelse
door deze virale hel op aarde
gereserveerd, op veilige afstand
totdat de avondmaan verhaalt.…
Beginselen
netgedicht
4.8 met 17 stemmen 114 De beginselen begreep ik
voor handen uit hemelse bron
schaduw zonder verlangen
zonneschijn in schemerstilte
hoorde ik jouw naam, onuitspreekbaar
alsof er niemand jou werkelijk kende
was je alleen, soeverein en stoer
teder aangetast door sentimenten
riep je mij naamloos
terug in het verleden
de beginselen ontroerden mij
jij was mijn…
Alleen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 120 Stilte van alleen zijn
probeer ik woorden
geschiedenis vertelt
bevrijd mezelf
in zelfgekozen avond
eenzaamheid, papieren zee
wanneer ik aan je denk
mis ik schaduw, leegte
in het alleen zijn
is er niemand zoals jij
probeer je te begrijpen.…
Een eerste ochtend
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 211 Bij de blijdschap van de eerste zonnestralen
keerde ik terug achter het gordijn zonder schaamte
naar de kamer waar ik met mijn geliefde had geslapen
het hoofdkussen rook nog naar haar parfum
de zoete geur die ons in liefde deed geloven
dat alle tederheid om heimwee vroeg
naarmate het later werd en het ons louterde
in het stille geheim van…
Alleen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 In stilte van het alleen zijn
proberen te verwoorden
wat geschiedenis vertelt
zelfgekozen schemeringen
kleine kunstzinnige details
tekeningen van de avond
jezelf in kleur bevrijden
genieten van liefde in eenzaamheid
schepen bevaren papieren oceanen
gedachten voeden het ondubbelzinnige hart
de stille schaduw van leegte in het gemis
in…
Daadkracht van de nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 Heerst er slechts dik makende duister
in het hart van de ademloze provincie
plaats ik mezelf een extra paar benen
pure bluf met de longen van een paard
bemin ik je toch in dat zachte ritme
bewegende snaren naar romantiek
langs golf stromen van jouw eiland
als ik jouw ziel dien van repliek
o diepe binnenste eenzaamheid
bewaar mij een plek…
Zeevlucht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 296 Zilveren zeemeeuwen
vlogen vluchtig door de naakte nacht
gezonken in een golvend dromen
sprak ik jouw naam uit in stilte
alsof je even dichtbij me was
in de luwte van mijn liefdeshart
en je vloekte niet
in het donker ademde jij
gooide jij mijn gebroken hart
opgenomen in het grote geheel
in gedachten weer terug in zee.…
Mijn gedicht
netgedicht
4.3 met 9 stemmen 175 Mijn gedicht gaat niet over de liefde
het is niet eenvoudig
om over liefde te schrijven
ik ben er te verlegen voor
en vermoedelijk ook te oud
ik ken geen fladderende vlinders
die me op een zomerochtend
als een prinses wakker kussen
er dwalen geen rupsen
onder het strakke korset
van mijn bevallige onderbuik
de vogels in de tuin
vallen…
Zijrivier
netgedicht
3.8 met 11 stemmen 235 Er valt in mij een stilte
een zijrivier die meandert naar de zee
oneindigheid die ik niet kan duiden
een vragenspel, onwerkelijk
herinnering neemt mijn gedachten mee
en de zuurstof die ik haalde
uit het verwerken van jouw dood
is als vroege mist rond jouw graf verschenen
even plotseling is de herinnering weer verdwenen
ik zie je telkens…
Dichterschap
netgedicht
4.3 met 10 stemmen 500 Een droom ligt in het dichterschap
boven het zomerse land
van zwijgende wolven
in dit eenzame lijf heb ik ooit
het hart van een kind gehad
zwerven moet ik nu in wildernis
over het veld van verlangen
terwijl communicatie
alsmaar stiller wordt
komen dromen terug
in mijn lichaam huilt
het hart van een vreemde.…
Vreemde maan, vertrouwde wol
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 258 In de stad ben ik weer
door grenzeloze noodzaak
zie ik een blauw schijnsel
door de gordijnen
van een vreemde maan
die de nacht straalt
wind waait emoties
over spiegelende meren
een stille ik in jou
wandelt over water
geluidloos
het hart, vol sentiment
gaat hevig te keer
mensen zijn onderweg
er is geen alternatief
voor onderbewustzijn…
Nadoen was niet nodig
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 120 Je leefde in een verhaal
toen je een gedicht schreef
over het verdwaalde maanlicht
boven zinloze planeten
op het plafond van jouw geweten
en het gedicht was als een brief
niet aan mij of aan jezelf maar aan een vreemde
die je lief had en wist dat je het meende
onder het maanlicht van jouw gedicht
dat in de onderwereld geen noodzaak had…
Als de dood ons naar bloemenvelden brengt
netgedicht
4.3 met 18 stemmen 477 Een oude indianenvader
het ontwapenende grijs
in zijn hart speelt een kind
tot aan de dood eigenwijs
hoe oud is zijn gezicht
taai door tijd getekend
als de dood ons
naar bloemenvelden brengt
het prille van lente
door rouw wordt doordrenkt
een oude indianenvader
in het sterfbed van de stad
in zijn hart speelt de dood
een bloemrijk…
Lentezon aarzelt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 Lentezon aarzelt met liefde
die als een zomer welkom is
nu je twijfelt over het leven
door de dood en het gemis
van een moeder zonder zorgen
als een ontbijt, een lente-morgen
lentezon aarzelt met het groeten
zo veel willen, nog meer moeten
de noeste arbeid wil niet lonen
lentezon verlangt naar de glimlach
zomaar spontaan op een lentedag…
Stille rivier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 288 Bij de bedding van de stille rivier
herinner ik mij de echo van jouw stem
waar jaren in het verleden zijn vergleden
en ik heb ieder woord nog in mijn hart
elke droom droomt in mijn hoofd
en kilometers reizen zwerven met me mee
langs de stille rivier ligt het meetlint van onze liefde
een vriendschap ter volmaking van het zwijgen.…
Het zwijgen van de landtong
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Als de landtong zou kunnen praten
over het water waar jij in verdronk
dan zou de heimwee mij verlaten
daar waar ooit de echo klonk
maar de moed zinkt in mijn schoenen
hier aan de waterkant bij het bos
moet ik het rouwproces ontgroenen
herinneringen laten mij niet los
ze blijven spelen in mijn gedachten.…
Herdenking
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 143 Hier sta ik in de wind van het land aan de zee
ik herinner me jouw schoonheid als een bloem
een bloem die schoonheid niet vergeten kan
jeugdig als de lente, weldadig als de zomer
in de heimwee van de herfst en stilte van de winter
hier sta ik in de wind en ik houd mijn adem in
om even de stilte te ervaren die ik in me voel
omdat je er niet…
Panfluit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Liefde uit het verloren land, zeg je
en ik zie een bloemenveld in mijn gedachten:
Van vroeger toen de bloemen vrienden waren
omdat de man met de panfluit langs kwam
met een grote pan soep bij ons op de stoep
en we dachten niet dat het stoffelijke
onderdanig was aan het geestelijke
we deden de dingen in gewoonte
van doen en daden zonder denken…
Rauwe zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Alles dat puur is, is rauw
zoals de rauwe zee
in jouw oorspronkelijke dromen
en ik verhef mijn stem niet
er is geen waarheid onder een steen
er is geen stilte in jouw betekenis van zwijgen
ik twijfel niet lang over mijn aarzeling
het is dat onbestemde nee gevoel
van niet willen, niet voelen, niet begrijpen
alsof schoonheid op straat…
Tegemoet
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 163 We moeten iedereen tegemoet treden
collega schrijvers, ministers, burgemeesters
bekende Nederlanders met zorgen kindjes
het weer, de regen, de zon
alles komt ons tegemoet
en iedereen neemt zijn eigen problemen mee
ziekte, rampspoed, de dood
het nieuws vliegt ons om de oren
al sinds we zijn geboren
iedere dag opnieuw
komt de ellende ons tegemoet…
Oceaanschaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 192 Het zal de liefde zijn geweest
met indringende geuren en kleuren
in verlangende lente zoals seringenbloesem
op jouw bed
nabij de zee
en ik hoorde walvissen
roepen, kilometers ver
ga je mee
hou je van me
in geluiden
van de branding
alsof ik in de schaduw was
van alles en het woeste schuim
die voortdurende herfstnacht
in de schemer…
Ik hoor je zwijgen
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 118 Ik hoor je zwijgen in de late middag
van de regendrup
nabij het huis
in de tuin van verwaaide dromen
waar de zilte lucht
van de zomerzee
jouw adem streelt
zwijgt mijn antwoord
naar jouw horizon.…
Mystiek landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 139 Wat als het landschap openbreekt
door de ernst van mijn verlangen
wanneer rivieren wilder stromen
door de passie in mijn dromen
de mooiste bloemen mooier bloeien
door alle schoonheid van het groeien
wat als het landschap straks verstilt
en mijn naakte lichaam hevig rilt
aanschouwelijk in de mystieke nacht
door de liefde die jij naar mij…