126 resultaten.
Lentehart
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 73 De liefde schreeuwt zich uit een hart
een rugzak vol gebroken dromen
een roze bloemenzee ontwaakt
geur van nectar kust de broze velden
alsof de natuur de mens liefheeft
zonder aarzeling, onbevangen puur
likt moeder Natuur haar tere wonden
vaak wreder dan de mildste tederheid
in de wildernis zoekt vrijheid een weg
een lentehart roept…
Lentezon aarzelt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 Lentezon aarzelt met liefde
die als een zomer welkom is
nu je twijfelt over het leven
door de dood en het gemis
van een moeder zonder zorgen
als een ontbijt, een lente-morgen
lentezon aarzelt met het groeten
zo veel willen, nog meer moeten
de noeste arbeid wil niet lonen
lentezon verlangt naar de glimlach
zomaar spontaan op een lentedag…
Licht schetsend
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 156 Niets tussen mijn zinnen
kan woorden beminnen
niemand anders dan jij
met lichtschetsende
wanen, verdwalen
van dwalen
deze nacht in bewondering
van een woordloos bestaan.…
Middag in april
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Er is geen weg terug, het gaat gebeuren
ondanks de mistroostige regendruppels
de knoppen staan op springen
de bomen krijgen bladeren, fris groen
en jij daar in jouw heuvellandschap
met de fruitige geur van verse vruchten
laat me weten dat je nuchter bent
bijgekomen van alle dwaze dromen
misschien later in het voorjaar
als de warmte meerdere…
Mijn gedicht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 166 Mijn gedicht gaat niet over de liefde
het is niet eenvoudig
om over liefde te schrijven
ik ben er te verlegen voor
en vermoedelijk ook te oud
ik ken geen fladderende vlinders
die me op een zomerochtend
als een prinses wakker kussen
er dwalen geen rupsen
onder het strakke korset
van mijn bevallige onderbuik
de vogels in de tuin
vallen…
Mystiek landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 130 Wat als het landschap openbreekt
door de ernst van mijn verlangen
wanneer rivieren wilder stromen
door de passie in mijn dromen
de mooiste bloemen mooier bloeien
door alle schoonheid van het groeien
wat als het landschap straks verstilt
en mijn naakte lichaam hevig rilt
aanschouwelijk in de mystieke nacht
door de liefde die jij naar mij…
Nachtelijke horizon
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 265 Nachtverpozing door weemoed
eenzaam in echo van stilte
bijna aanraakbaar
door uitzichtloze horizon
die in het duister
metaforen zoekt
voor het alleen zijn
in de nacht
op het palet van jouw dromen.…
Nachtlied van verlangen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 465 Het diepste ik
dat ik van jou ken
laat mij hier weten
wie ik nu ben
onder maanlicht
in de nacht
en onbevangen
het is de stilte
in jouw zwijgen
die ik in mijn hoofd herken
als weemoedig nachtlied
van verlangen
het zijn dromen
die dikwijls verschijnen
wanneer de zomer
gaat verdwijnen
zonder wrange klank
van droeve heimwee…
Nadoen was niet nodig
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 111 Je leefde in een verhaal
toen je een gedicht schreef
over het verdwaalde maanlicht
boven zinloze planeten
op het plafond van jouw geweten
en het gedicht was als een brief
niet aan mij of aan jezelf maar aan een vreemde
die je lief had en wist dat je het meende
onder het maanlicht van jouw gedicht
dat in de onderwereld geen noodzaak had…
Natuurlijk
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 80 In de stilte van het boek
probeer je het zwijgen
beekje in een haiku
en je begrijpt het
hoe de wolken
over bomen verhalen
zodra er iets verandert
in de stilte van het bos
natuurlijk als de liefde.…
Niet te nivelleren dromen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 166 In schaduw van de herfst
ademt vrijheid met weemoed
het onvergankelijke verlangen
je tot me te nemen
hier in jouw droomschaduw
toon ik mezelf als wereldvrouw
met alle inzichten om mensheid
te bekoren
maar jij in jouw illusie
blijft mijn belevenis niet trouw
door alle berichten heb jij
jouw ziel verloren
het schimmenspel
waarmee je…
Nieuw vitragelicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 567 Nu een late zomerzon
nieuw vitragelicht
over jouw afscheidsbrieven
laat schijnen
begrijp ik woorden
niet meer bitter
door ’t diepe
proef ik schaduw
zoals ooit
in jouw verlangen
herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen
haal ik
adem uit jouw dood.…
Oase van het hart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 Hier in de oase van het hart
in melodie van verlangen
waar heimwee als jouw stilte is
neemt fantasie de overhand
nu ik dwaal in dwaze somberheid
voel ik de kou als droeve klacht
van bladvallende bomen
waar jouw wortels diepte zoeken
raak ik ontworteld overmand
door diepzinnig leegte voelen
in het stille duister van de nacht.…
Oase van liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Tijdens een winterstille februarinacht
verbleef ik in de liefdesdroom
van jouw door tederheid
ontwikkelde
oase
je sprak over genegenheid
alsof je de nevel
uit een zoete droom beschreef
ik voorvoelde
dat mijn hersenschimmen
soms verdwaalden
ergens boven jouw graf
omringde de mistdroom
de hortensia
alles wat de liefde
aan stilte…
Oceaanschaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 176 Het zal de liefde zijn geweest
met indringende geuren en kleuren
in verlangende lente zoals seringenbloesem
op jouw bed
nabij de zee
en ik hoorde walvissen
roepen, kilometers ver
ga je mee
hou je van me
in geluiden
van de branding
alsof ik in de schaduw was
van alles en het woeste schuim
die voortdurende herfstnacht
in de schemer…
Ochtend in verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Het ooit zo progressieve verstand
is aan emotionele erosie onderhevig
opnieuw verschijnt de heldere zon
in de ochtend in verf
gele streken vreugde
in het buurthuis op het plein
waar mensen zonder werk en geld
de dag opvrolijken in schone schijn
magische creatieve krachten
voorjaar bloesemt bonte kleuren
een oude man lurkt aan een sjekkie…
Ondanks
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Alleen de bomen spreken geluidloos
naamloos in groei van de natuur
rivieren worden smaller in ruimte
in gedachten zonder poëzie
beschrijf je landschap in een boek
alsof er niemand jou kent
ondanks jouw zwijgen is er een verhaal
in de beeldentaal van tederheid
leeft het schaduwland in gedachten.…
Onmachtige liefdeszaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 59 De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld
hoe het is om bevriend te zijn
met de schone nimfen van de nacht
En jij daar in die verte in diep duisteren
weet dat ik niet meer naar je zal luisteren
zolang je me bedelt om geld dat verzacht
voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn
de mens in zijn grootheid is dikwijls klein
dan knaagt er…
Ontheemde heimwee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 182 Ik slaap dromen langs verlangen,
hunker met ontheemde heimwee
naar intensiteit van vergeten liefde
in het huis liggen rozen, van voor jouw dood
op de kale berg slaapt een ezel
waar de nachtvracht ligt begraven
staat een naakt verbeeldend schilderij
waar niemand op hoeft te wachten
aan de muren van jouw kasteel
hangen overal naakten
dichters…
Onverwerkte liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 156 Soms zie ik jouw doodsgezicht
in een spiegel vol verwijten
herneem ik de intense stilte
in een ademloos gevoelig hart
voel ik de tijd
die ons alleen laat
in onbeantwoord vragen
ben ik jouw ziel in dood
zijn blijven dragen.…
Onzichtbare hand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Uit jouw stilte
plukt leegte grijze bloemen
maar in ieder hoofdstuk
van jouw armoedig bestaan
bezingt een erudiete nachtegaal
mysteriën van de duisternacht
tot aan de laatste woorden
van het verloren boek
probeer je
uit de waanzinnige droom
te ontsnappen
maar een onzichtbare hand
brengt je terug naar de mystiek
die in jouw ziel…
Onzichtbare vriendinnetje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Een zomerochtend toen mijn werkelijkheid verzuimde
onder het felle zonlicht van een verdwaalde stad
liep ik hand en hand met haar, mijn onzichtbare vriendinnetje
alsof we slechts in een droom uit het verleden bestonden
touwtje springend door het leven
we babbelden met elkaar over onbelangrijke dingen
zongen samen een vreugdevol liedje
een…
Op weg naar thuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 235 Het eiland – emotie -
ligt in herinnering van liefde
uitgestrekt in zoete dooi
de geest laat zich niet
door onzekerheden temmen
al klinken woorden zielig mooi
een trefzekere soevereiniteit
heeft opnieuw aan kracht gewonnen
onder de winterzon van zwijgen
de weg naar thuis
is weer begaanbaar.…
Panfluit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Liefde uit het verloren land, zeg je
en ik zie een bloemenveld in mijn gedachten:
Van vroeger toen de bloemen vrienden waren
omdat de man met de panfluit langs kwam
met een grote pan soep bij ons op de stoep
en we dachten niet dat het stoffelijke
onderdanig was aan het geestelijke
we deden de dingen in gewoonte
van doen en daden zonder denken…
Papieren zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 55 Schepen bevaren een papieren zee
wanneer ik je aanbid in mijn gedachten
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik grijze spiegels
om mezelf weer te zien komen
met die trage mensen pas
ben je me vergeten, vraag ik me af
nu de letters op de golven dansen
zoals ooit
in jouw verlangen
herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen…
Parkeren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 154 Steeds weer terug die innerlijke strijd
tussen geweten en daadkracht
geest en waarachtigheid
met beide voeten in de oorlog
van een wereld waar vrede
soms kwaadaardig aanvoelt
via meningen en verschillen
uitgangspunten en efficiëntie
in verloren tijd verloren
verklaar je een deel van jezelf
zonder mystieke oorsprong
in een lijf van vlees…
Pyjama alfabet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 228 Achter het bed begint de muur
aan het zoeken van contact
met de kozijnen van de wereld
ik kom bij je in mijn nachtpyjama
om de zielsgordijnen te sluiten
betekenisvol ondanks verleden
in mijn dromen vertolk jij liefde
via jouw dimensie van tederheid
vind ik de weg terug naar het alfabet
op een maagdelijke bladzijde
in stilte schrijf…
Rauwe zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Alles dat puur is, is rauw
zoals de rauwe zee
in jouw oorspronkelijke dromen
en ik verhef mijn stem niet
er is geen waarheid onder een steen
er is geen stilte in jouw betekenis van zwijgen
ik twijfel niet lang over mijn aarzeling
het is dat onbestemde nee gevoel
van niet willen, niet voelen, niet begrijpen
alsof schoonheid op straat…
Reiziger bij de droom
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 112 Je staat op uit jouw stilte
in de benauwde binnenkamer
uit het wankele sterfbed
je draagt de modieuze jurk
van jouw hemelse moeder
de buitendeur is een wereld
ver van de zwarte lakens
de twijfel die je hebt getekend
op de muren zonder behang
onzichtbaar blijf je
in jouw verborgen wereld
toen je nog kind was en speelde
heb je…
Schaduwstilte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 160 Met jouw ademtocht in werkelijkheid
vertrek je zorgelijk uit mijn zongebied
om het schaduwland te betrekken
innemend door dappere drift
in mijn dromen vertolk jij stilte
van afscheid nabij de landsgrenzen
tegen de horizon herschreven
niet uit te wissen in bezinning
door de ruimte van jouw eenvoudige komaf
laat jij de schaduwstilte zwijgen…