Alle inzendingen van c. ale

Liggend op de grond klem onwrikbaar vast genade!? nee dat nooit de tijd leert om genade te vragen en te geven nee nooit weer nooit je was klein jong en stoer hield je groot een hele vent nu ben je echt groot ouder verweerd en weet je dat je soms maar heel klein bent en heb je geleerd het zonder genade leven is een verdomd moeilijk…

Ik hoor je naam fluisteren in de wind ik voel de zon hem in mijn hart branden heel de wereld zal veranderen door de naam de naam van een kind Ik zie een paar reikende handen die de onze niet vindt Is het een schande nee als het maar – maakt niet uit door welke ouders dan ook – zal worden bemind…

Als tranen voorzichtig wellen hou ze dan niet tegen ga ze laten ze willen overduidelijk iets vertellen dat heb jij dat heb ik dat hebben we beiden in de gaten Over iets van waarde iets van geluk iets wat je zorgen baarde? over een liefdesrelatie die heel wat was maar nu echt stuk? O mijn schat mijn kind laat ze wellen laat ze voluit…

De vraag is mag en kan ik je vergeten waarom zou ik en wanneer ik zou het niet weten Mag ik mij van jou verlossen waarom zou ik willen en wanneer de tijd zal het leren de tijd zal het oplossen Maar als ik het niet wil en jij toch langzaam naar de achtergrond van mijn gedachten verhuist Dan nogmaals de vraag mag ik jou vergeten wat…

Ik zie de paardenbloemen over de velden galopperen het voorjaar loopt in hun kielzog mee Wie zal hun durven of willen keren bij ‘t veranderen van groen gras in goudgele zee? De kou sluipt weg naar het noorden Maakt plaats voor een nieuw jaargetij Zoekt haar heil in andere oorden Het voorjaar staat klaar in de rij De bloem wekt de zomer uit…

Bergen worden beklommen zeeën worden bevaren in rivieren wordt gezwommen gevlogen wordt er ondanks alle gevaren boeken worden soms gelezen verzameld voor het vullen van kasten suggereren dat je bent belezen of aangeschaft omdat ze er zo mooi in pasten en gedichten worden geschreven om van te genieten en elkaar voor te lezen maar…

Ik heb bloemen zien uitbloeien sterren zien vallen en de zon die werd verduisterd Heb politici zien knoeien raketten uit elkaar zien knallen mensen een half leven aan social media zien gekluisterd ook veel wat mij heeft kunnen boeien een moeder van haar kind bevallen een groot verlies dat ontluistert Ik heb het allemaal gezien vertel…

We waren jong passeerden het monument ter nagedachtenis aan de zestien willekeurigen die standrechtelijk werden doodgeschoten eentje dertien jaar iets ouder dan wij we beklommen de bunkers daar op Trimunt met daarin vele kogelgaten die onze fantasie een blik op het verleden hebben gegund de stilte en de rust en het gegeven maakte grote…

Leer mij ze toch herkennen niet alleen aan hun zang aan hun hemels geluid waarmee ze mijn gemoed al zo lang verwennen ik wil ze graag nog beter kennen want je ziet ze meestal niet die grandioze kleine bengeltjes leer mij hun innerlijk herkennen daar zo weggekropen in bos struik en riet wie kan mij een blik op hun verlichte zieltjes gunnen…

In mijn weiland zit een oude waterput eenzaam zonder huis – verlaten een restje water bevat ze nog wat ooit via dakgoten in haar uit kwam stromen nu echoot en weerspiegelt ze slechts oude herinneringen en langzaam vervagende dromen dat is het enige en toch toch is dat voor wie van dromen en oude weggespoelde verhalen houdt ze wil ervaren…

Natuurlijk is later altijd later later is je hondje dat vier meter voor je uit loopt aan de lange lijn later is het vooruitzicht daar waar hij nu is en jij straks ook zult zijn later is daar waar je hondje net nog liep en jij hem omdat hij iets te ver achterbleef weer schijnbaar naar het nu terug riep Nu is het geluid van enkele secondes…

Zeg schat luister kom ik wil je van alles zeggen bijvoorbeeld dat de oorlog voorbij is je de ware betekenis hiervan uit gaan leggen dat we elkaar weer vrijuit met erbarmen kunnen omarmen aan elkaar mogen warmen en hoezeer ik je toch mis maar jij bent niet meer waarschijnlijk verdwaald verdwenen in de oneindige puinhopen en na rokende…

Stop mij niet in de grond doe me dat niet aan laat mij bij voorkeur in rook opgaan Geef mij de kans om de wereld dan toch nog luchtig rond te zweven bespaar mijn lichaam het akelig ontbinden daar is niets aan wat beschouwd kan worden als verheven Ik laat me daar naar toe waaien waar ik in leven nooit ben geweest laat de wormen maar een…

‘k Zit achterover op m’n zomerstoel onder de bomen beschut tegen de hitte echt lekker koel Tussen de takken door speelt subtiel de weinige wind met de aan hem overgeleverde wolken en ‘k besef er weer even naar te kijken als kind Een land een schip een bloem een fabeldier zie jij ze ook ze knikt en glimlacht om mijn kinderlijk vertier…

Ik vang honden op in huiselijke kring omdat ik om die dieren geef en hun en mezelf wat extra’s gun ~~~~ Terwijl ik de jongedame rondleid en uitleg wat de voorwaarden zijn en hoe ik te werk ga om duidelijkheid te scheppen is zij al die tijd bezig met haar mobiel aan het appen Tot slot vraag ik of de fraaie hond…

Wie heeft die bommen losgelaten wie zette z’n handtekening onder het afschieten van die alles vernietigende granaten welk groot stuk onbenul verschuilt zich achter het bestoken van onschuldige mensen kinderen met dat hartverscheurende chemische spul wie heeft besloten tot het neerhalen van dat met vakantiegangers gevulde vliegmachien blijkt…

ooit zullen we verlaten of worden achtergelaten ik jou of jij mij ooit zal het zo gaan met geluk ga je tezamen net als toen we elkaar tegenkwamen en wisten wij blijven naast elkaar staan want ik wil jou niet achterlaten en jij wil mij niet verlaten ach hoe het ook zij wie ook het eerst gaat jij of ik of ik of jij rest een antwoord…

geen tierlantijnen die de zwakte van een melodielijn moeten doen verdwijnen nee hij laat de klare eerlijke tonen die we ooit eens ervoeren weer verschijnen geeft de melodielijn alle ruimte om z’n omgeving te kleuren opent de gesloten deuren naar de klankkast van de ziel toen ik dat voor het eerst ervoer drong het tot mij door wat…

geen tierlantijnen die de zwakte van een melodielijn moeten doen verdwijnen nee hij laat de klare eerlijke tonen die we ooit eens ervoeren weer verschijnen geeft de melodielijn alle ruimte om z’n omgeving te kleuren opent de gesloten deuren naar de klankkast van de ziel toen ik dat voor het eerst ervoer drong het tot mij door wat…

ik ben een kind laat mijn verbeelding gaan laat hem achter als ik voor de oprit naar volwassenheid kom te staan die weg duurt levenslang en eenmaal ingeslagen raak je steeds verder van het kind zijn vandaan het zonder moeten maakt me toch zo bang en toch ik heb hem altijd nog herkend in alles wat ik heb gedaan hij hield zich rustig…

Zullen we het nog een keertje doen zoals toen toen ik smoorverliefd vroeg hoe je heette en jij mij die avond laat zo verlegen als ik was liet weten komt ie nog die eerste te verwelkomen zoen Zullen we het nog eens overdoen net als toen gewoon voor dat gevoel zodat we nooit vergeten Laat ons nog eens in die vijver van verliefdheid…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

De ban is gebroken het mag nu vrijuit worden uitgesproken: Vertel de waarheid hoe waarachtig ze de waarheid liegt vertel de leugen hoe waar alles is wat ze in leugenachtigheid opbiecht zoals op verre plekken het daglicht naar de nacht en de nacht naar overdag verglijden Zo moeten zij de waarheid en de leugen vals en bescheiden ons…

Ik laat me de waarheid aanwaaien door de wind die daartoe altijd de juiste wegen vindt Niemand houdt haar daarin tegen waar geen weg is maakt zij wegen Zij vertelt fluistert roept schreeuwt uit een ver verhaal in een wie wil luisteren goed te verstane taal Stank troep en vuiligheid achtergelaten op zee brengt ze op haar wijde vegende vleugels…

Ik heb God gezien in het ritselen van de bomen echt zonder dat ik zat weg te dromen of toch een beetje misschien Ik heb God gezien weerspiegeld in de diepte van dierenogen zonder een druppel te hebben gezopen bedwelmd door het inzicht misschien Ik heb God gezien Vanmorgen in de dageraad zo mooi – de zonsopkomst en in het moment dat ze…

Vannacht heb ik gevlogen Het lukte me – nooit gedacht Ik zag mijn dapper pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk…

We spelen de meest weerzinwekkende spelletjes in woord en beeld We posten ze en we liken Executies volgen we op You Tube Oorlogen en de vreselijkste rampen gewoon op het journaal Compleet verwoeste wijken waartussen je hier en daar nog lijken ziet prijken Maar vanmorgen een frontale botsing op de A73 Een spookrijder spookt niet meer…

Het leven is een kralensnoer met daaraan geregen diverse kralen van toevalligheden Toch vormt ’t een fraai kwetsbaar geheel want die kralen verhalen zoveel…

Ik vraag me af ik vraag me af wat ik me tegenwoordig nog afvragen mag wat is de zin hopen tegen beter weten in? Losgeslagen paarden volop in galop zijn zo verdraaid moeilijk te vangen De wereld staat op z’n kop Ik vraag me af ik vraag me af wat moet ik doen erachteraan in gestrekte draf? Nee paarden vang je met hun eigen nieuwsgierigheid…

Op zoek naar de waarheid ga ik: De zeven wereldzeeën bevaren en even zo vele wonderen zien Nee zonder al te grote gebaren ik doe het omdat ik de waarheid verdien Ik ga de Veda's voor u vertalen maak me hiervoor eigen het Sanskriet wie weet zit de waarheid in hun verhalen misschien maar zeker weten doe ik het niet Ooit ontsluier ik u…