Alle inzendingen van c. ale

Zij omsluit hem met haar benen Laat hem rusten tegen zich aan Ze speelt met hem en hij met haar Gevoelens versmelten zich met elkaar Op het hoogtepunt ‘t is werkelijk waar komen ze gelijktijdig zoals heet te zijn het ideaal verhit en vermoeid klaar de cello en z’n bespeelster…

Als een haan een halve kip blijkt en de kip een halve haan dus als iets niet is wat het lijkt hoe moet dat dan verder gaan als een eend zich niet een eend voelt er eindelijk achter komt dat hij even anders is - als zwaan bedoeld dan is het mooie wat hiermee wordt verteld dat zij zich vanaf nu eindelijk echt gelukkig voelt sommigen zullen…

Wat ik zie in jouw zwartbruine ogen een onontdekt mysterieus gebied verhuld in grenzeloos mededogen waarom was het dat je me in gedachten achterliet ik zal het achterhalen – althans blijven pogen het verwijderen van jouw verhuld verdriet hebben we elkaar beloften voorgelogen? En werd het wat werd verwacht net niet? hopelijk blijven we…

Waag het eens waag het eens God om niet te bestaan waag het eens om een mens een dier of wat voor ander wezen dan ook naar een grote leegte te laten gaan waag het eens - nee uitdagen doe ik niet Ieder weldenkend mens immers ziet dat er geen leegte kan bestaan maar waag het niet - Grapje! - Uw zwarte humor zien we om ons heen…

Het verliezen van je eigen kind het allerergste lot wat je kan treffen dat kind – je eigen je bent het zelf Jij bent dood en ook weer niet Nooit wordt je weer compleet wat was – geen ommekeer Je blijft de gelijmde vaas waarvan je altijd de breuklijn ziet Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu Maar toch geloof me je hond moeten laten…

Vragend kletst hij z’n knuffelbeer of hondje de oren van z’n kop vult zelf alle antwoorden in na een door hem belegde top maar altijd bereid in overleg te gaan Ze smeden plannen samen En met z’n beiden kunnen ze weten ze zeker dan ook de hele wereld aan Wat een mooi vredig en schattig tafereeltje Wellicht zijn Hitler en/of Gandhi zo…

Ik vang de zon om te kunnen schijnen val op sterren om alles te mogen wensen en op klavertjes maar wel die van vier Leer van de maan hoe op tijd te verdwijnen van de regen in een malle bui het wellustig plenzen in het moment zijn van ieder willekeurig dier De druif proeft me al haar wijnen van mensen leren kennen ken ik mensen het leven…

Wat is er onschuldiger dan een naïeve dartelende vlinder die slechts mooi fladdert te wezen zich van weinig tot geen gevaar bewust Niemand legt zo’n wezen toch een strobreed in de weg Valse vlinders bestaan immers niet? Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet…

Lopend in het bos tijdens de herfst meer triest dan mooi De meeste bomen zijn zo kaal en die met weinig bladeren zijn gehuld in herfsttooi Kijk rondom nog eens goed zegt een stem in mij ervaar wat je werkelijk ziet en het is iets wat die stem mij inderdaad ook doen doet Ik ben misschien een beetje van de wijs en op dat moment breekt de…

Het dierlijke in mensen is wat wij niet wensen is wat wij niet wensen te zien Dat wat wij in alle toonaarden zullen ontkennen zullen blijven ontkennen omdat wij niet willen en kunnen wennen aan de gedachte dat we in bepaalde opzichten beestachtiger zijn misschien Het menselijke zien in het dierlijke gebeuren mogen we daarentegen volstrekt…

Hoe komt het dat jij wel dicht en het mij totaal niet ligt ‘t Is een ingegeven idee een zin een enkel woord een opgevangen beeld iets wat je hebt gehoord En dan na een aarzelend begin vallen de ontbrekende woorden en zinnen je soms zomaar in zo simpel ontstaat een gedicht Misschien is het een golflengte die ene perfecte wave die zo…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Als ik kijk naar jou zie ik een groen frisse morgenwei zich laven aan de ochtenddauw begrijp ik waarom de zon iedere keer weer liefdevol verschijnt proef ik ook haar zin in weer een nieuwe dag en elke mogelijke zorg verdwijnt en ik weet mij geen beter begin ik glim mijn eerste lach koester het voorrecht van het ervaren van al die fijne…

En toch gaan we door vormen nieuwe doelen nieuwe verhalen Wat was aan gedachten mag langzaamaan vervagen Ja zo gaan de doorsnee dagen en zo mogen ze ook zijn Ooit verliest alles zijn waarde maar wat is is nu de zonneschijn In zorgen was het dat men mij baarde gevoelig veel te fijn leerde mijn plek toch te aanvaarden leerde mijzelf…

Daar stond je – achter de kassa van die kadowinkel in Lewenborg ravenzwart haar zo mooi zo godsgruwelijk mooi een black magic woman betoverd was ik maar geen zelfvertrouwen zo verlegen ingepeperd door het verleden zodat ik je amper durfde aanspreken Vele jaren later na een verhuizing kwam ik je in de Herestraat weer tegen arm in arm met…

Op een dag als vandaag keert hij zich nog even binnenste buiten schudt z’n primitieve oerdriften weer eens op We knallen we lallen we vergallen we zijn even die wie we ook diep in ons zijn het beest in ons heft op z’n kop Ach dat moet toch kunnen laten we mekaar wat gunnen? Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en…

Zeg ster wijs mij wijs mij de weg welke te gaan Die uit het Oosten komende wijzen wees je wel hoe ze naar hun doel Bethlehem moesten reizen en ik - mij zie je niet staan waarom beantwoordde je niet mijn vragen waarom liet je mij toch begaan ook ik heb zoveel te dragen wijs mij mijn weg mijn levensloop welke ik nog moet gaan of kom ik te…

(die soms welverdiende en te lang uitblijvende van een kind voor z’n ouders of andersom) Waardering moet soms rijpen als een druif aan z’n struik De zon moet haar met licht en warmte bestrijken Dan in vaten liggen gisten Rust het daar voorlopig uit En dan na jaren van beklijven proeven we wat we nog niet wisten en niet zagen Verblind…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

Als de tijd er niet toe doet jij jezelf niet afvraagt waar ze blijft of hoe het verder moet als je er achteloos bovenuit stijgt als je er met je gedachten voor – dan wel achteruit op voort drijft als je haar zonder zorgen achterlaat wel met respect en dank dat ze zich aan jou geeft als je haar ten volle benut of voluit dagdromend opgebruikt…

En weer gaat een geliefde een geliefde verlaten weer laat de een de ander of omgekeerd alleen Spat wat twee eens waren in niet te lijmen scherven uiteen Weer heeft de liefdesbloem haar werk gedaan Mensen bedwelmd met haar geur te veel verblind met een roze wolk omkleed Echter steeds fletser werd haar grandeur het roze wat steeds verder afgleed…

Hij zoekt zichzelf kan z’n zich niet vinden In de dingen die hem daarbij hind’ren vindt hij dat wat hij niet zoekt Het blijkt een kwestie van plussen en minnen die je gewoon tegen elkaar afboekt…

gloeiend verschroeiend hartverscheurend je ziel besmeurend zo moeilijk te keren ook al wil men anders beweren langzaam kan het je verteren Laat hem niet z’n zaad zaaien het zal zich in je verwaaien voor je het weet is het te laat wortelt het zich in je levenslust die alles verzengende haat wees je ervan bewust het is een valse…

als ik met mezelf ben zo samen mezelf bekijk en steeds beter leren ken ben ik toch blij dat we bij elkaar kwamen Je zult maar met een ander in jezelf samenwonen iemand die je niet wil zijn met zo iemand tot overeenstemming moeten zien te komen kan lijden tot aversie en pijn Daarom ben ik met mezelf best wel blij ondanks mijn lichamelijke…

Ik wil soms ver voorbij de horizon verlaat geijkte wegen het lijkt onbezonnen dom maar ik wil weten wat er achter ligt Zo ook achter bijna elk gedicht zit een gedachte niet te bevroeden ook al is hij klaarblijkelijk nog zo licht vaak blijft het bij vermoeden de horizon zul je nooit bereiken altijd blijft het bij respectvol in of opgetogen…

Wat is de zin van diepzinnigheid in gedichten als je je eigen diepzinnigheid niet overziet De diepte niet meer kunt peilen en men vol bewondering maar zegt o wat is me dat toch diep En men zwijgt en durft niets te zeggen want men wil niet de onbegrijpende lijken niet gaan uitleggen dat de inhoud naar grote onzin riekt wees helder…

Ook een dichter kan verkeerd gaan kiezen zichzelf in wanstaltige theorieën verliezen Dichters zijn mensen hoewel sommigen zich anders wensen Mussolini Karadzic Lucebert namen noemen doet niet altijd zeer het één valt niet met het ander te rijmen of toch wel dichters zijn geneigd anders te kijken naar wat ze in de verte zien en zoals…

Woorden zo stoer en machtig zo fluweel zacht en prachtig toch soms valt er eentje verkeerd of ontsnapt er een teveel zijn het er net een paar te weinig of is eentje raak en ben je bekeerd een gevoelige en een snaar die trilt een ongepaste en voor je ’t weet sla je op tilt woorden schilderen je gevoel soms met te uitbundige kleuren iets…

Nee ik ken de echte liefde niet geen adembenemende pieken geen bodemloze dalen ik heb ze nooit gekend De pijn van het verlaten de extase van het verlichte ken het in beperkte mate wil me bewust niet laten ontwrichten geen bitter misplaatst warme tranen aan mij besteed is zoiets niet ik zal er niet over gaan dichten ’k verzocht Eros niet…

jouw stem hoeft mij niets meer te zeggen ik hoorde je al jouw blik hoeft me niet te begrijpen dat voelde ik al jouw hand hoeft niet op mijn schouder te rusten hij lag er al jouw lippen hoeven me niet te kussen ik proefde ze al wees er en het is goed…