Alle inzendingen van corrie van engelen-kock

in bloesemkruinen fluistert een kleine vogel lentegedichten…

rollende golven geven zeeschatten weer prijs, jutter in aantocht…

koud staal verbrijzelt porselein uit verleden tot scherven huilen…

gestaag sijpelt pijn door alle laagjes huid en verschroeit mijn dromen…

vliegende mieren koninklijk parend onder verzengende zon…

regen op ramen explosie van veel water rollende tranen…

heel je leven hangt van cijfers aan elkaar onvoorstelbaar, maar wel waar je wordt geboren om bijv. kwart over tien de dag, de maand, het jaartal, niet te overzien op welk huisnummer woon je, wat is je postcode altijd maar cijfers, het lijkt wel mode naar school ga je met vier jaar vanaf die tijd ben je echt de sigaar later wordt er van je…

in de lentezon vertoeft dagpauwoog tussen winterviolen…

waar vind ik de juiste woorden zonder jou te kunnen raken waar vind ik de juiste woorden zonder alles kapot te maken waar vind ik een kleine toegang ook al is die nog zo klein zeg me waar ik die kan vinden zonder verdriet en zonder pijn zou ik ze wel kunnen vinden want woorden doen soms verschrikkelijk zeer ik zal ze fluisteren…

uren kan ik blijven staren naar de wolken in de lucht wit, grijs, blauw in alle tinten veranderend met iedere zucht de zon zorgt voor 't zilveren randje de wind jaagt alles op een hoop wolken krijgen weer gezichten mijn gedachten gaan op de loop herinneringen drijven op de wolken een glimlach komt op mijn gezicht ik voel me…

ik wil vandaag de wereld omarmen de aarde de bomen de planten ik wil vandaag de wereld omarmen de dieren de mensen iedereen ik ga vandaag de wereld omarmen want krijg ik morgen weer een kans laten wij vandaag samen de wereld omarmen elkaar verwarmen…

de wind speelt zachtjes door mijn haren de avond valt de maan staat laag even alleen met mijn gedachten zielsgelukkig de tijd gaat traag de wind speelt zachtjes door de bomen de nacht verruilt zich voor de dag de zon die nu toch langzaam opkomt tovert meteen een stralende lach de wind streelt zachtjes langs mijn lichaam en troost…

ik wil heel veel met jou delen mijn geluk mijn verdriet mijn woede ik wil heel veel met jou delen mijn pijn mijn zorgen mijn lachen ik kan niet altijd alles met jou delen mijn beleving mijn gedachten mijn gevoel…

gevangen in twee werelden in toen en nu je weet niet goed wie je bent of waar je bent je bent angstig je hebt verdriet en je wilt weg iedere keer weer naar huis woorden worden vergeten want je zit gevangen in twee werelden ondanks jouw verdriet kun je ook wel genieten een aai over je bol een arm om je heen heel veel jaren…

wirwar van gangen, verdwalen in gevoelens doodlopende weg?…

iedere stap knarst als zand tussen mijn kiezen lange weg te gaan…

toestand tussen waken en slapen soms vertederend soms verklarend ... meestal verwarrend tussen waken en slapen complete verhalen heel veel mensen oude bekenden tussen waken en slapen enge situaties fijne momenten niet te programmeren dromen even ontsnapping uit de werkelijkheid soms vertederend soms verklarend ... meestal…

wat vertelt een droom over jouw doen en laten is het een verwerking van het dagelijks bestaan wat vertelt een droom over jouw leven jouw verlangens geeft hij die aan? vertelt een droom echt wie je bent hoe je bent wat je bent wat vertelt een droom over jou en wat wil je zelf dat hij jou verklaart wat vertelt een droom wat…

paardenhandelaar vergaloppeert zich steeds weer nachtmerries te koop…

bloesem waaiert speels weeft slingers tegen wolken fantasiepatroon…

een vlinderziel gloeit achter gesloten ogen in rozenwolken…

de duisternis valt als een deken over mijn wereld, mezelf beschermend voor mijn gevoelens de duisternis van de nacht laat me even de rust vinden, mezelf bevrijdend voor een dag de duisternis trekt weer op na een eenzame nacht, mijn gevoelens onthuld, waar ik mezelf heb achtergelaten in een zee van tranen…

ik huil met jou de warmste tranen ik lach met jou de stralendste lach ik geniet van alle uren samen steeds weer opnieuw, elke dag ik huil met jou om al je zorgen ik lach met jou om al het geluk er is een band niet te verbreken sterk, gesmeed uit één stuk ik kijk met jou naar blauwe wolken naar de sterren en de zon zo kan ik…

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

kijken naar buiten de stad nog actief hier binnen lange gangen zwak verlicht pijnlijke stiltes doorkliefd door apparaten gezucht pijn en verdriet alarm gaat af paniek in de gang telefoon, gefluister wat later een bed leeg weer even slapen de uren verstrijken het wordt morgen nacht in het ziekenhuis eindelijk voorbij…

onafscheidelijk stappen zij door het leven gestrikt voor altijd…

onze gedachten bewegen op een tapijt van dromen dromen die we in gedichten verwoorden onze gedichten verwoorden tedere gevoelens gevoelens die uitmonden in boeiende gesprekken onze gesprekken schrijven boeken vol eenzame verhalen verhalen waarin sombere gedachten verdwalen onze gedachten verdwalen in een tapijt van dromen dromen…

het is alweer heel lang geleden dat ik je voor het eerst zag en wat me toen meteen al opviel was jouw eerlijke spontane lach ik vraag me nu soms wel eens af waar ben je toch gebleven maar ieder is juist op dat moment doorgegaan met zijn eigen leven jij ging jouw weg en ik de mijne hoe zou het nu toch met je gaan steeds dacht…

in de zomerzee van jullie liefde tekenen zon en wolken witte golven van de branding als vluchtige sluiers over het strand waar zandkorrels jullie harten in een tintelende beweging voortdurend omhelzen verenigen zielen zich op het ritme van hooggewelfde woorden en vlechten dagen zich in een beminde gloed laat de bindende klank…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…