Alle inzendingen van corrie van engelen-kock

rondom zout water zoete herinneringen totaal verlaten…

grillige vormen sporen verdiend in sprookjes rustplaats in het bos…

handjes achter glas ogen zoeken meer contact dichtbij op afstand…

drijvende luchtbel libel zweeft horizontaal zuiver waterpas…

ik speel tikkertje met nachtelijke uren dromen blijven uit…

meeuwen strijken neer gestrand in verhongering wintervleugellam…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

geluk zit hem niet in het materiële zoek het liever in het klein kijk eens naar een kind dat glimlacht of een straaltje zonneschijn een onverwacht telefoongesprek een leuk kaartje met de post er is zoveel te genieten geef je ogen goed de kost een boom die staat in volle bloei een avondje met volle maan er is toch zoveel moois…

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

in stille zomers laat een zwijgend bloemenhart schaduw verdwijnen…

gevangen in het patroon van jouw opvoeding is het voor jou dan ook normaal om steeds voor iedereen klaar te staan maar dan onverwacht... een signaal jarenlang borduur je verder nog steeds gevangen in datzelfde patroon het is niet langer vol te houden er moet iets gaan veranderen maar hoe... men zegt gewoon eindelijk zie je zelf in dat…

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

hoe moeilijk is het om duidelijk te zijn probeer eens uit te leggen hoe het voelt hoe voelt het echt loop niet weg blijf even staan gevoel is zuiver het echte gevoel het maakt niet uit maar loop niet weg stel je open durf te voelen voel de pijn voel het verdriet voel je sterk maar vooral voel…

ik vind het geweldig dat ik je ken met je kan lachen en met je kan praten ik vind het geweldig dat ik je ken steeds vertrouwen en elkaar vrijlaten ik vind het geweldig dat ik je ken mijn zorgen mag delen en met je kan huilen ik vind het geweldig dat ik je ken ik zou je voor geen ander willen ruilen…

wereld op zijn kop paniek door ijzeren greep luchtruim gekanteld…

liefde verzwolgen emoties blijven drijven aan het oppervlak…

50 jaren samen liefde vertrouwen geloven 50 jaren samen warmte geven en nemen 50 jaren samen vreugde verdriet houden van…

de maan nevelt zacht mijn neergehaalde wimpers in gegraven zand…

bescherming gevend vanuit de hemel zonder schouders ophalen…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

jouw hart troost het kind wat heeft geleden droogt langzaam alle tranen klopt krachtig door jouw sterke wil huilt om alle verloren jaren verzwijgt niet langer de geheimen durft iemand te vertrouwen geneest door liefde in en om je heen jouw hart dit is jouw heden…

avondwandeling door allerlei tinten paars, samen slenteren…

heimwee naar vroeger even weer kind zijn zorgeloos genieten heimwee naar vroeger lange zomers strenge winters bergen sneeuw genieten heimwee naar vroeger lange vakanties dagen zwemmen uren lopen in de bossen genieten heimwee naar vroeger mooie herinnering ik wil geen kind zijn ik ben blij met het heden soms met zorgen maar…

lichtende sterren als zachte zonnestralen hemelse sferen…

late ochtendzon doet bijna uitgebloeide zonnebloem stralen…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

klein onderkruipsel laat slijmerig spoor achter waarheen het ook gaat…