Lijken in het veld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
94
94Lijken,
liggen waar eens velden waren.
Kinderen verdrinken, sterven en creperen,
terwijl ik dit gedicht laat vloeien uit mijn pen
Veilig weggekropen achter dijken,
goed beschermd tegen gevaren,
halen we de schouders op, beredeneren:
Het zijn maar Pakistanen.
We zijn in shock! De vakantie is verzopen!
De camping staat weer onder water,…
Bezig met laden