310 resultaten.
IK wilde ik kon u iets geven
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.587 IK wilde ik kon u iets geven
tot troost diep in uw leven,
maar ik heb woorden alleen,
namen, en dingen geen.
Maar o alzegenend licht,
witheerlijk, witgespreid licht,
daal op haar en laat haar nooit zijn
zonder uw zalige schijn.
Zij is zo stil en zo zacht
als gij en niet onverwacht
zijt ge voor haar -- zó is
het water voor een…
Aan zee
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.952 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste stee,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Achttienkaraats
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Zwoegend zoek ik naar wat woorden
Ben vandaag niet goedgebekt
Zinnen die finaal ontspoorden
Of waarvan de clou was uitgelekt
Ik stootte maar wat ijle kreten
Taal valt toch altijd op zijn plaats
Maar het is kwaad kersen eten
Met een dichter, achttienkaraats…
LEVEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.667 LEVEN, zoele omsomberde even inschitterde,
in de luchten, de regene, de zachtstrijkgevederde,
o leven het gevende altijddoor stillende,
o leven dat toch schijnt het altijddoor willende,
het inzwevend kameren, het volop verlichtende
de wegen, waarlangs gaat het eenzaam uitzwichtende,
klaar, nimmer dromende ogenbewegen,
armstrekkend leven…
Men zegt...
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.535 Men zegt de Absolute liefde
Kan niet bestaan in een Mens.
Maar mijn Liefde voor U, Geliefde
Geest der Mensheid, is zonder grens.…
Vreselijk is het lot der mensen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.660 Vreselijk is het lot der mensen.
Tussen hen woedt eeuwige strijd.
De machtigen strijden om het bezit
der aarde en offeren de massa,
de arbeiders,
de miljoenen,
op in de strijd voor het niet hunne.
Vreselijk is het lot der mensen.…
Soms, als men buiten loopt in zee van zon
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.799 Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neer vallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon.
Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar
'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…
Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.592 Uit de arbeid komt voort de bloedige strijd.
De arbeid is 't die doet de stromen bloed
Om de aarde vloeien. In rode damp van bloed
Doet haar dampende voortgaan de arbeid.
Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet,
Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt,
In wolken van bloed, en tranenbeschreid,
In van pijn en rouw nacht en gloed.…
MIJN handen zijn zo heet
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.268 MIJN handen zijn zo heet -
mijn ogen branden zo moe
diep in mijn hoofd, ik weet
niets meer, ik ben zo moe.
Er zijn stemmen op straat,
wind en hemellicht -
om me is droog gepraat,
mijn gehoor zwicht.
En er is niets in mij over
dan het arme hongrig' verlang -
ik heb het zo lang, zo lang,
het wil niet meer over.…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.593 De gouden Aarde is vol en vast en klaar,
De Hemel welft zich donker en zacht blauw,
Het Heelal is die donkerzachte dauw,
Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar.
Van die twee samen, van dat jonge paar,
Is de Zon de algoudene flambouw,
En de Aarde de liggende landouw.
In goud en groen beide volkomen baar.
En in het zachte en volkomen blauw…
44
gedicht
3.0 met 33 stemmen 19.169 Zonder ik, zonder onderwerp.
Lier aan wilgen gehangen.
Ander instrument aangeschaft.
Met voorhamer van grote
gevoelens op xylofoon
van ziel. Ziel kapot, natuurlijk.
Met hark ziel in hoek
geveegd en opgestookt.
Meer ziel dan hij dacht.
En vervolgens op hark viool
gespeeld, met zaag als strijkstok.
Een liedje.
--------------------…
Mij brandt dit ene grote verdriet
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.560 Mij brandt dit ene grote verdriet,
ik kan niet vinden,
wie eens om mij het leven liet,
die jonge hinde,
dat jonge kindje, die jonge bloem,
die ochtendwolk, die nachteroem,
die witte ster, die bloemewinde,
die jonge hinde.
Ik ben gegaan de werelden door,
ik kan 't niet vinden
waarin ze schuilt die ik zo minde,
zij is te loor.…
EEN HALVE EEUW
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 260 Een halve eeuw , dat lijkt een hele tijd
Maar vijf keer tien lijkt niet zo veel
Bewaar alleen het allerbeste deel
En niet de uren van angst en spijt
Verman, de beste jaren komen nog
Ervaring is met geen geld te koop
Laat uw energie de vrije loop
Want rimpels zijn slechts gezichtsbedrog
Plan en doe vooral je eigen ding
De lat moet echt niet…
Ballade van de traagheid
gedicht
2.0 met 31 stemmen 14.158 ik hou van de traagheid van liggen in gras, als een vorst:
ik, uitkijkend over mijn aanhangers,
mijn ledematen, zeggend tot mijn linkerarm:
jij daar, breng mijn hand eens voor
mijn mond, dat ik geeuw, in orde,
ga maar weer liggen, goed zo,
tucht moet ik hier hebben.
ik hou van de traagheid van zijn,
zen, zegt men in het oosten, ik geloof dat…
Hare borst is zo zacht en rond en teder
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.115 Hare borst is zo zacht en rond en teder,
En er om heen speelt een zo teder licht,
Zij is zoals een heuvel in het neder-
Dalen van af de schouders opgericht.
Aan de andre zijde is de schone weder-
Gade even zacht en teder opgericht,
Zij zijn een tweetal in het gouden weder
Oneindig hoog en schoon. Voor mijn gezicht.
Welk een schone…
Vier joden
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.878 Christus, die 't absolute van de liefde leerde,
Spinoza 't absolute van 't heelal.
Marx, die het relatieve van 't gevoel
En van de geest des mensen leerde, - Einstein van het heelal...
Welk een ras, welk een stam!…
Dat kouwe vlees van een ander
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.388 Dat kouwe vlees van een ander
tegen m'n droge handen
en mijn ogen onzichtbaar in de nacht -
dat koele sappige vlees - en al de kracht
van me de nacht in - 't is als dood,
alles zwart, geen wit, geen rood -
mijn hele hoofd lijkt wel koel,
er is nergens een doel -
zo lekker zwart is de nacht,
zonder ogen, zonder gedacht,
dat natte…
En overal ontstaat deze verschrikking
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.294 En overal ontstaat deze verschrikking,
Misdaad, Laagheid, Vergaan der Ziel tot Niets. -
O donkre macht van 't Kapitaal. O Avond
Van heerschappij. O toppunt van de macht
Van mensen op mensen door der dingen macht.
O Natuur, die in handen van de mensen
Geworden zijt tot de vreselijkste vloek,
Die èn heersers èn beheersten beheerst.
O…
En ik zong bij mij zelve:
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.615 Zonde en schuld bestaan niet,
Elk ding is schuldeloos.
Begrip en Liefde
Komen uit
De Gelijkheid van het Heelal.
Zij stijgen dus samen,
De een door de ander,
Hoger en hoger.
Zij stijgen nu
Tot hogere hoogte
Dan zij ooit waren.
Zij stijgen nu tot absolute liefde.…
Nou vertel ut maar Brood
gedicht
2.0 met 57 stemmen 24.469 Nou vertel ut maar Brood
wat moes jij met een
elektriese apothekers
weegschaal
achter op je fiets
(terwijl ut vroor & kraakte
plus sneeuw - terzijde)
ter waarde van een gemiddeld
maandloon...?
Hak geruild met een verslaafde
neger voor een paar suede punt
schoene en een goed gesprek.
Hier heb je over nagedacht Brood!
En waar is de waardevolle…
Weet iemand wat op aard het schoonste is
poëzie
4.0 met 19 stemmen 5.396 ''''''''''''''''''''''''''''..................
Weet iemand wat op aard het schoonste is,
Het allerschoonste? welks gelijkenis
Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
Waarom diè rijkdom en diè een vrouw
En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
Weten dat ze iets zoeken dan…
Melkweg
gedicht
3.0 met 24 stemmen 11.121 Je kunt in de wei uit een melkweg van wit
één takje fluitekruid plukken om thuis
in een vaasje te zetten en van dat takje
één twijgje afbreken en daarvan één
steeltje en daarvan één bloempje
en van dat bloempje één pointe
van het godganse pointillisme.
Nee, dat kun je niet.
----------------------------------------
uit: Enkelvoud,…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.697 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
O kon ik zijn in u
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.438 O kon ik zijn in u,
O kon ik maar zijn niets,
Geheel in u, in u.
Dat men mij zocht en niets
Vond, maar een spoor, een iets
Van mij, in u, in u.…
Tegen avond
gedicht
4.0 met 18 stemmen 9.455 Hemels staan op mijn hand gebogen;
ik zing mijn lied -
zon en maan draag 'k op mijn ogen,
ik sluit ze niet.
Zeën kome' aan mijn voeten breken:
zij missen kracht;
zwart maakt hij alle hemelstreken,
mijn vriend de nacht.
Dieren springen op tot mijn schouder,
mijn hoofd blijft stil;
ik word niet bleker - enkel ouder
mijn trots, mijn wil…
De lente komt van ver, ik hoor hem komen
poëzie
3.0 met 37 stemmen 7.213 De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.
O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de…
De zee, één water van vrijheid
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.568 De zee, één water van vrijheid,
Dansend oneindig licht,
De lucht, één ruimte van vrijheid
Zonder gewicht
Zij spelen de een met de âar,
Vrijhede‘ ontmoetend elkaar.…
Winter
gedicht
3.0 met 95 stemmen 19.333 Winter. Je ziet weer bomen
door het bos, en dit licht
is geen licht maar inzicht:
er is niets nieuws
zonder de zon.
En toch is ook de nacht niet
uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt
is het nooit volledig duister, nee,
er is de klaarte van een soort geloof
dat het nooit helemaal donker wordt.
Zolang er sneeuw is is er hoop.
-----------…
Hersteld Koraalrif
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Wetenschappers plaatsen luidsprekers in dood koraal en verbreken alzo de oneindige stilte die er was ontstaan. Vissen komen massaal af op de geluiden en het nieuw herwonnen ecosysteem draagt bij aan de opbouw van nieuw koraal.
Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen
De sonore sound die uit de boxen klinkt
De vissen volgen blindelings hun instinct…
Ze zat daar rechtop
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.651 Ze zat daar rechtop en keek,
de ogen op éne streek.
Stil licht school daarin,
een lach- of een schreibegin.
Haar handen en haar gezicht
waren in de kamer licht,
haar ogen lichtten naar voren –
de stilte deed ruisen horen.
Ik wachtte of ’t spreken begon,
langzaam aan ze begon
woorden stil na elkander
als kindergewandel.…